Sprzęt wojskowy

ZIL-4104 7.7 V8 Pullman - radziecki samochód klasy wykonawczej, z którego korzystała pierwsza osoba w państwie. Stworzenie i uwolnienie zaangażowanej rośliny o nazwie Likhachena. Produkcja rozpoczęła się w 1978 roku i trwała 5 lat. Początkowo samochód otrzymał indeks "115", ale potem, z powodu zmiany systemu klasyfikacji w ZSRR, nadano mu numer "4104".

Stacja łączności satelitarnej Р-441-ОВ zapewnia obsługę przez przekaźniki satelitarne ESSS-2 na orbicie geostacjonarnej "Globus-1", "Globus-1M", "Globus" oraz przez przekaźniki satelitarne ESSS-2 na wysokoeliptycznej orbicie "Meridian" "W trybach z przetwarzaniem sygnału na płycie iz bezpośrednim retransmisją w pasmach częstotliwości 4/6 i 7/8 GHz, a także poprzez cywilne satelity repeaterów Expressa, typ Yamal w trybach bezpośredniego retransmisji w paśmie 4 / częstotliwość 6 GHz.

Obecnie jednym z najczęstszych rodzajów sprzętu wojskowego we wszystkich armiach świata są transportery opancerzone. Ale nie zawsze tak było. Ich szybki rozwój rozpoczął się po zakończeniu II wojny światowej. Wojsko zdało sobie sprawę, jak ważne jest zwiększenie mobilności piechoty i zwiększenie jej bezpieczeństwa. W ZSRR w 1949 r. Przyjęto BTR-40, który był niemal dokładną repliką amerykańskiego transportera opancerzonego M3A1, dostarczanego pod dzierżawę.

Rosyjska hulajnoga pułku 152 mm 2A61 "Pat-B" z 1991 roku jest holowanym systemem artyleryjskim o dużej mocy, zaprojektowanym do włamywania się do długoterminowej linii wrogich fortyfikacji na całą głębokość frontu. Pistolet może być używany jako ofensywny i defensywny środek wspomagania podparcia karabinów w bezpośrednim kontakcie z ogniem i długim zasięgu.

Łodzie patrolowe zdolne do działania w strefie przybrzeżnego transportu morskiego stanowią obecnie jedną z najpopularniejszych klas statków. Ze względu na dużą prędkość, nowoczesne środki łączności i broń lekką takie małe jednostki doskonale radzą sobie z zadaniami ochrony wód przybrzeżnych i czuwania na wodach terytorialnych.

Główny czołg bojowy T-80 UD "Birch" jest wielofunkcyjnym pojazdem bojowym, który łączy w sobie wysoką zwrotność i mobilność, dobre bezpieczeństwo i dużą siłę ognia. Czołg ma za zadanie przebić się przez obronę wroga w warunkach polowych, aby walczyć z opancerzoną mobilną bronią ogniową, aby zniszczyć wrogie punkty ostrzału w ofensywnej strefie wojsk.

Rosja jest jednym ze światowych liderów w rozwoju wielu systemów rakiet nośnych (MLRS). Pierwszy taki system, Katyusha BM-13, powstał w ZSRR w przededniu II wojny światowej. Wiele uwagi poświęcono reaktywnej artylerii w okresie powojennym. W 1964 r. System BM-21 Grad jet, który nadal uważany jest za jeden z najlepszych na świecie, został wprowadzony do masowej produkcji.

Lato 2018 roku zostało oznaczone dla Severnaya Verf, jednego z największych przedsiębiorstw stoczniowych w Rosji, historycznego wydarzenia - korweta projektu 20385 zeszła ze statku podczas r. Wraz z numerem fabrycznym otrzymała głośną i dźwięczną nazwę - "Thunder", legendarny dla rosyjskiej floty .

Każda nowoczesna armia potrzebuje nie tylko czołgów, bojowych wozów piechoty i dział samobieżnych, ale również potrzebuje pojazdów do transportu różnych ładunków i personelu. W połowie lat 60. w Związku Radzieckim utworzono gąsienicowy transporter MTLB (lekki opancerzony wielozadaniowy ciągnik), który jest nadal aktywnie wykorzystywany przez armię rosyjską.

BTR-70 to opancerzony transportowiec o sowieckiej i rosyjskiej produkcji, który jest wyposażony w cztery osie (osiem kół jezdnych). Maszyna może pokonać okopy i przeszkody wodne, a także poruszać się po powierzchni wody. Pojazdy pancerne służą do wyposażenia jednostek karabinów zmotoryzowanych. Przewoził żołnierzy do wyznaczonych miejsc i odpalił ich piechotą.

Boeing 757 to średnio-wąski samolot o wąskim korpusie. Ten pasażerski liniowiec został opracowany przez Boeinga w 1982 roku. Wyprodukowano w 2004 roku. Przegląd kabiny i lokalizacja najlepszych miejsc Kabina pasażerska samolotu Boeing 757 może pomieścić od 200 do 280 osób (w zależności od rodzaju układu i modelu).

Radziecki lekki czołg ziemny PT-76B to opancerzony pojazd bojowy typu amfibia. Czołg powstał w celu wzmocnienia jednostek wojskowych i pododdziałów marines podczas operacji lądowania, obejmujących pokonywanie dużych przeszkód wodnych. Stworzony w 1951 roku samochód pozostawał w służbie z częściami Armii Radzieckiej aż do początku lat 90. XX wieku.

Radziecka torpedowa łódź "Komsomolec" to niewielki szybki wojskowy statek minowo-artyleryjski, zaprojektowany do dostarczania ataków torpedowych na wrogie statki w strefie przybrzeżnej. Ze względu na cechy konstrukcyjne i wysokie parametry taktyczno-techniczne, statki tego typu mogą być wykorzystywane do innych celów: wykonywania operacji amfibii, przeprowadzania rozpoznania morskiego i ustawiania pól minowych.

Pojazd bojowy BM-14-17M stał się następcą chwalebnych wyrzutni rakietowych Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Produkt został opracowany pod koniec lat 40., aby zastąpić przestarzały system salwy BM na platformie samochodów ZIS-6 i amerykańskich samochodów Studebaker. Główna praca nad stworzeniem nowego pojazdu bojowego BM-14-17M została ukończona w 1952 r., Po czym broń została wprowadzona do służby przez Armię Radziecką.

Jak-7 to radziecki, jednotłokowy myśliwiec z okresu drugiej wojny światowej, stworzony w biurze konstrukcyjnym Yakovlev na bazie maszyny treningowej Yak-7UTI. Uwolnienie samolotu rozpoczęło się pod koniec 1941 r. I trwało do 1944 r. Yak-7UTI, zaprojektowany do szkolenia personelu lotniczego, przeszedł wiele niesamowitych transformacji i odegrał bardzo ważną rolę w historii Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Samobieżna instalacja artyleryjska (SAU) to rodzaj pojazdu bojowego, który jest działem artyleryjskim zamontowanym na platformie samobieżnej na kółkach lub gąsienicach. Jednostki samobieżne służą do wspierania czołgów lub piechoty w obronie lub ataku. "Najlepsza godzina" samobieżnych instalacji artyleryjskich była druga wojna światowa.

Su-39 to obiecujący rosyjski samolot szturmowy, którego rozwój rozpoczął się w biurze projektowym Suchoj w późnych latach 80-tych. Ten pojazd bojowy jest wynikiem głębokiej modernizacji słynnego "latającego czołgu" - sowieckiego samolotu szturmowego Su-25. A mówiąc dokładniej, został stworzony na podstawie jednej z modyfikacji samolotu - Su-25T, przeznaczonej do niszczenia czołgów i innych wrogich pojazdów opancerzonych.

Radziecka 57 mm armata przeciwpancerna ZIS-2 jest jednym z najlepszych przeciwpancernych systemów artylerii drugiej wojny światowej. Pistolet, który powstał w latach przedwojennych, okazał się skuteczną i skuteczną bronią ogniową dział przeciwpancernych. Radzieckie jednostki i jednostki wojskowe wyposażone w tę broń przeciwczołgową mogą skutecznie walczyć z ciężkimi i dobrze opancerzonymi pojazdami wroga.

Wielka Wojna Ojczyźniana stopniowo się kończyła. Trwało opracowanie nowego czołgu T-44, ale armia potrzebowała czołgu z nową bronią 100 mm znacznie wcześniej. Oczywiście żołnierze mieli już skuteczny niszczyciel czołgów, a mianowicie SU-100, ale stałe cechy ścinania narzucały własne ograniczenia.

An-32 to lekki, wielofunkcyjny wojskowy samolot transportowy, który może pracować w różnych warunkach klimatycznych, w tym w gorącym klimacie (do 50 ° C), a także na lotniskach na dużych wysokościach (wysokość do 4500 m). Głównym celem AN-32 jest wysyłka na liniach o średniej i małej długości.