Wizyty światowych liderów, uroczystości z okazji dzisiejszych świąt państwowych nie są kompletne bez udziału warty honorowej. Ta ceremonia jest obowiązkową cechą i symbolem władzy państwowej, podkreślając wysoką rangę wydarzenia lub wydarzenia. Moskwa, stolica państwa rosyjskiego, jest głównym ośrodkiem i miejscem, w którym najczęściej obserwuje się honorowego strażnika w akcji. Przy pomniku "Grób Nieznanego Żołnierza", gdzie płonie wieczny płomień, znajduje się posterunek numer 1. To tutaj, w ogrodzie Aleksandra, na murach Kremla, codziennie, od 8 do 20, żołnierze Straży Honorowej Oddziałów 154 Pułku Preobrażenskiego dowódcy pełnią służbę wartowniczą. Poczta numer 1 powstała w 1997 roku zgodnie z Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej Borysa Jelcyna.
Możesz oglądać rytuał zmiany warty na wiele godzin bez odrywania wzroku. Druga na sekundę, przy każdej pogodzie następuje zmiana warty honorowej. Żołnierze w wymierzonym, zaostrzonym kroku, idąc wzdłuż muru Kremla, pokonują dystans 700 metrów od Kremlskiej Wieży Spasskiej do grobu Nieznanego Żołnierza. Ceremonia będzie nieustannie odwiedzać setki ludzi. Szczególnie imponujący jest ruch Kremla, z którym wojsko porusza się wzdłuż całej trasy. Ten ruch doprowadził do perfekcji żołnierzy, którzy służą w towarzystwie gwardii honorowej. Odległość od czubka buta do ziemi nie powinna przekraczać 20 cm, krok ten wykonywany jest tylko na prostych nogach, które podczas opuszczania powinny zawsze mieć linię prostą. Ta praktyka zakorzeniła się w rosyjskiej armii od czasów carskich. Żadna armia na świecie nie ma takiego militarnego kroku. Żołnierz gwardii honorowej, ubrany w genialny mundur paradny pułku Preobrażeńskiego, jest znakiem rozpoznawczym rosyjskiej stolicy. Nie mniej ważne są inne funkcje wykonywane przez żołnierzy 1. i 2. ust gwardii honorowej.
Trochę historii
Nowy podział pojawił się pod koniec listopada 1956 r. Wtedy to, na polecenie Ministra Obrony Jerzego Konstantinowicza Żukowa, powstała nowa jednostka wojskowa - pierwsza kompania gwardii honorowej. Zadania nowej jednostki wojskowej obejmowały dozorowanie, wykonywanie czynności ceremonialnych i protokolarnych. Firma wraz z inną dywizją - orkiestrą gwardii honorowej - znajdowała się pod jurysdykcją komendanta wojskowego moskiewskiego garnizonu.
Obie nowe formacje wojskowe znajdowały się w koszarach Aleshen, które znajdowały się w południowo-wschodniej części miasta. Pierwszym dowódcą jednostki został mianowany I.M. Slavin. Odtąd nie jest możliwe ani jedno poważne wydarzenie w Moskwie, ani jedna ceremonia spotkania zagranicznych gości, bez udziału żołnierzy PKK. Ważnym elementem wydarzeń protokolarnych i przestrzegania rytuałów wojskowych jest orkiestra gwardii honorowej, która bierze udział we wszystkich znaczących wydarzeniach i uroczystościach. Obie jednostki harmonijnie się uzupełniają, będąc dziś przykładowymi strukturami wojskowymi rosyjskiej armii.
Towarzystwo gwardii honorowej od ponad półwiecza historii tysiąc razy brało udział w uroczystych akcjach podczas posiedzeń rządowych, wydarzeń publicznych i politycznych oraz w służbie garnizonowej. Nawet w czasach Związku Radzieckiego PKK poniosło wiele pracy. Wzrosła liczba funkcji przedstawicielskich, wzrosła liczba wydarzeń protokolarnych, w których przewidziano obowiązkowy udział straży honoru i żołnierzy wojskowych.
W 1979 r. Kwatera Główna Wojsk Lotniczych wydała dyrektywę, na podstawie której utworzono 154. oddzielny pułk komendanta. Jako jednostkę podstawową użyto 99 oddzielnych batalionów komendanta i oddzielnej kompanii gwardianów honorowych. Odtąd załoga 154 pułku komandorskiego składała się z dwóch batalionów Służby Komendanta, oddziału straży honorowej i wsparcia bojowego. Według sztabu pułk dowódcy liczył 880 osób i posiadał specjalistyczny sprzęt wojskowy.
Strażnik honorowy aktywnie uczestniczył w spotkaniu szefów resortów obrony Układu Warszawskiego, które odbyły się w Moskwie w 1981 r. W czasie olimpiady w Moskwie żołnierze PKK pełnili dyżur przez całą dobę na wszystkich stanowiskach w mieście. Jednak udział wojskowych żołnierzy w godzinie policyjnej spadł dużo i ciężkie testy. Podczas pożarów na wielką skalę, które płonęły w regionie moskiewskim, cały 154 pułk komendancki wziął udział w eliminacji pożarów i skutków przemocy elementu ognia. Żołnierze gwardii honorowej zostali pociągnięci do honorowania wojskowych honorów podczas pogrzebu wybitnych wojskowych i politycznych postaci państwa radzieckiego. Kto z nas nie pamięta raportów z uroczystości żałobnych, podczas których ważny był podział służby wartowniczej Pułku Komendanta.
Stała poczta w sali żałobnej, procesja wozu z trumną zmarłego, aw końcu żałoba po murach Kremla - wszystko to było obowiązkowe dla żołnierzy pułku dowódcy.
Straż honorowa w historii współczesnej Rosji
W historii współczesnej Rosji miejsce godziny policyjnej jest nie mniej ważne. Już w 1991 r., Na najwyższym szczeblu, postanowiono utworzyć wartę honorową w ramach 154 oddzielnego pułku komendanta batalionu składającego się z dwóch dywizji: 1. i 2. kompanii gwardii honorowej.
Od 2013 roku, na mocy Dekretu Prezydenta Federacji Rosyjskiej, Pułk Dowódcy otrzymał honorowy tytuł Preobrażenski, a 154 oddzielny pułk komendanta Preobrażenskiego został nazwany. Jest to hołd dla tradycji, gdy pod Piotrem I służba wartownicza była prowadzona przez żołnierzy i oficerów Preobrażenskiego Pułku Żołnierzy Strażniczych. Dziś pułk komendanta stacjonuje w barakach Lefortova i ma swój własny, nowy mundurek paradny, bardzo podobny do tego, który nosili gwardziści w czasach carskiej.
Dziś straż honorowych firm nadal pozostaje elitarnymi oddziałami rosyjskich sił zbrojnych. Obsługa w tej jednostce jest zawsze honorowa i prestiżowa. Pomimo pozornego połysku i blasku, obsługa w jednostkach wartowniczych nie jest łatwa. Aby straż honorowa wyglądała na odpowiednią, żołnierze regimentu policyjnego spędzają 5-6 godzin dziennie w wyczerpujących treningach. Nie jest łatwo osiągnąć dobrze ustalone działania podczas zmiany warty, mieć odpowiednią postawę i postawę. Żołnierze, oprócz ćwiczenia, są zaangażowani w szkolenie w zakresie używania broni osobistej. Tradycyjnie, uzbrojony w godziny policyjne, jest automatyczny, samozaładowczy karabinek Simonov, stały towarzysz żołnierzy gwardii honorowej przez ostatnie 50 lat. Ta broń stała się już symbolem i obowiązkiem strażnika wizytówek. Wraz z uczestnictwem w uroczystościach i wydarzeniach żołnierze z kompanii dowództwa są w służbie wojskowej w zwykłym trybie jednostki wojskowej.
Nie każdy może dostać się do tej elitarnej jednostki. Oprócz dobrych danych fizycznych, wzrost nie jest niższy niż 180, od rekrutacji wymaga wytrwałości, wytrzymałości i cierpliwości. Podczas rygorystycznej selekcji zwraca się uwagę na stan psychiczny wojska. Pomimo faktu, że jednostki biorą udział w służbie bojowej w środowisku miejskim, żołnierze cierpią nie mniej niż w jednostkach bojowych.
W szczególności konieczne jest rozwodzenie się nad wiertłem. Przed wybuchem parad i podczas uroczystych ceremonii, żołnierze, przez długie 4 miesiące, ćwiczą ostrzenie kroku. Codziennie rano, po południu i wieczorem odbywają się treningi, w których żołnierze wykonują setki razy te same zespoły ćwiczeń.
Dzielna praca
Strażnik honorowy jest zawsze wizytówką sił zbrojnych. Tutaj gromadzone są hołdy dla wojskowych tradycji państwa i demonstruje obecny duch walki sił zbrojnych. W każdym stanie szczególne znaczenie ma tworzenie i wyposażenie tych jednostek. Ceremonia, w której biorą udział żołnierze i żołnierze kompanii wartowniczej, jest podobna do operacji taktycznej, w której każda sekunda jest malowana i zdeterminowana przez akcję. Za pięknym ekranem systemu ceremonialnego leży ogromna praca, wielki stres fizyczny i moralny oraz psychologiczny.
W upale i przeziębieniu żołnierze pułku dowódcy pełnią służbę, pozostawiając ją tylko w wyznaczonym czasie. Wielogodzinne szkolenie podczas przygotowań do defilad wojskowych zaowocuje minutowym solennym przejściem z Sztandarem Zwycięstwa na chodniku Placu Czerwonego. Jednak bez tego wszystkiego trudno dziś wyobrazić sobie istnienie naszego państwa.
