Potężny uderzenie rakietowe spada na opuszczony brzeg. Morski piasek wywołuje dziesiątki eksplozji, gęsty całun dymu zasłania całą linię brzegową. Dźwięki szalonej symfonii mieszały się w rosnącym szumie, w którym ryk silników pojazdów opancerzonych i statków amfibijnych został wyraźnie złapany. Kilka minut później pancerny lotniskowiec, na pokładzie którego lądują desantowe jednostki szturmowe, szybko wyskakuje na piaszczystą plażę. Coś takiego w oczach człowieka na ulicy wygląda jak akcje w nowoczesnej bitwie jednej z elitarnych jednostek wojskowych - Korpusu Piechoty Morskiej Rosyjskiej Marynarki Wojennej.
W rzeczywistości wszystko wygląda tak daleko. Piękny i imponujący obraz lądowania amfibijnej siły bojowej ustąpił miejsca operacji wojskowej, w której głównymi aspektami są tajemnica i spójność. Operacje lądowania floty w nowoczesnych warunkach są zaprojektowane bardziej ze względu na czynnik zaskoczenia. Często istnieje potrzeba krótkotrwałego ukrycia obiektu nabrzeżnego, wyłączenia infrastruktury przybrzeżnej lub zajęcia określonego terytorium. Te i wiele innych zadań operacyjnych i taktycznych mogą wykonać specjalnie wyszkolone oddziały - morskie siły specjalne.
W rosyjskiej flocie jednostki te są częścią odrębnego rodzaju jednostek przybrzeżnych, jednej z najbardziej gotowych do walki i wyszkolonych jednostek wojskowych Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Dzień Marines jest uważany za jeden z najbardziej chwalebnych i znaczących świąt wojskowych w Rosji. Dziś żadna operacja militarna nie może obejść się bez udziału czarnych beretów, ani nie odbywa się ani jedna parada wojskowa rosyjskich sił zbrojnych.
Nie można z nikim pomylić munduru wojskowego marynarki wojennej rosyjskiej marynarki wojennej. Korpus Piechoty Morskiej, a także mundur jednostek, ma kolor czarny.
Historia marynarzy
Od starożytności wojny często toczyły się w obszarach przybrzeżnych. Głównym zadaniem stron przeciwnych było zajęcie miast nadbrzeżnych, przez które prowadzono główny handel i dostarczano armie lądowe. Głównym narzędziem walki w tamtych czasach była piechota - oddział żołnierzy zdolnych do działania zarówno na lądzie, jak i na morzu. Przodek i prototyp współczesnych marines uważany jest za armię rzymską. W jego skład wchodziły pierwsze jednostki morskich jednostek specjalnych stacjonujących na okrętach wojennych.
To doświadczenie bojowe Rzymian przejęło armie innych państw. Z biegiem czasu piechota lądująca na brzegu wroga stała się kluczowym elementem strategii militarnej. Uderzającym przykładem udanego napadu na morzu są militarne kompanie Wikingów, którzy zachowali całą zachodnią Europę w stanie strachu. Praktycznie cała historia wojenna pełna jest przykładów udanego wykorzystania taktyki wojennej. W ramach flot wojskowych czołowych sił morskich zaczęły pojawiać się specjalne jednostki lub zespoły pokładowe - prototyp marines, wykonujący zadania specjalne.
Dzisiaj niemal każda flota wojskowa zawiera takie formacje wojskowe. Marine Corps to główna siła uderzeniowa armii amerykańskiej, działająca w amerykańskich interesach w różnych teatrach morskich.
Rosyjska flota i marines - droga do chwały
Dla Rosji impulsem do stworzenia specjalnych jednostek piechoty w strukturze marynarki wojennej była wojna północna. W pojawieniu się rosyjskich żołnierzy piechoty morskiej, Peter odegrałem kluczową rolę, specjalne zespoły piechoty zaczęły pojawiać się w marynarce wojennej, pełniąc funkcję grup wchodzących na pokład i szturmowych. Oceniając wysoką skuteczność takich jednostek w bitwach ze Szwedami, car rosyjski w 1705 r. Utworzył pułk żołnierzy morskich w ramach Floty Bałtyckiej. Data królewskiego dekretu - 27 listopada 1705 r. Stała się punktem odniesienia w historii nowego rodzaju wojskowego i obchodzona jest w Rosji jako Dzień Marines.
Uderzającym przykładem udanych działań pierwszych zespołów piechoty morskiej była bitwa morska Gangut, w której rosyjska flota galery na pokładzie szwedzkiej eskadry admirała Erensheld. Wielokrotnie armia rosyjska, działając przeciwko szwedzkim oddziałom w Finlandii i na wyspach Zatoki Fińskiej, wykorzystywała praktykę amfibijnych sił szturmowych, gdy kluczową rolę odegrały morskie.
Od czasów Piotra Wielkiego jednostki Korpusu Piechoty Morskiej stały się skutecznym narzędziem nie tylko na morzu, ale także w kampaniach na lądzie. Warto zwrócić uwagę na udane działania rosyjskich marynarzy na Morzu Śródziemnym podczas wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1768-1774. - Rosyjscy marines wykazali się odwagą i wysoką skutecznością. Pułk marines, działający w dywizjonie bałtyckim Admirała Spiridova, brał udział w zdobyciu tureckich fortec. Marines wyróżnili się pod dowództwem admirała Uszakowa. Rosyjskie załogi marynarki wojennej i jednostki Korpusu Piechoty Morskiej zdobyły sławę podczas szturmu na francuską fortecę na wyspie Korfu.
Mieszkańcy Neapolu, wyzwoleni spod francuskich wojsk, witani byli z uznaniem przez rosyjskich żeglarzy. Podczas parady wojskowej na frontowych szeregach kolumny rosyjskich żołnierzy maszerowali marines.
Rosyjski Pułk Morski wziął udział w legendarnej bitwie pod Borodino, największej konfrontacji ziemi z początkiem XIX wieku. Ważnym kamieniem milowym w biografii rosyjskich żołnierzy piechoty morskiej można słusznie uznać bohaterską obronę Sewastopola w latach 1854-1855. Miasto i baza morska rosyjskiej floty przez 11 miesięcy utrzymywały obronę przed sojuszniczą armią. Połączona armia francusko-brytyjska przy wsparciu tureckich oddziałów przez długi czas nie mogła zdobyć warowni morskiej. Rosyjscy żeglarze, już w roli piechoty, nie tylko skutecznie odpierały ataki wroga, szturmowały linie wroga, okopy i akumulatory, dokonywały sabotażu i pracy wywrotowej.
Od 1811 r. Marines zostały zniesione. Funkcje lądowych jednostek morskich były wykonywane przez załogi statków wojskowych należących do flot państwa rosyjskiego.
Bohater obrony Sewastopola, wiceadmirał Nachimow, pierwszy z rosyjskich dowódców wojskowych, zaczął tworzyć od byłych załóg okrętów wojennych Floty Czarnomorskiej batalion marynarki wojennej do sabotażu i operacji specjalnych na wybrzeżu. W sumie podczas obrony Sewastopola utworzono 22 pełnowymiarowe pododdziały z marynarki wojennej działającej w ramach oddziałów piechoty na froncie lądowym.
Na każdym etapie współczesnej historii dla marines była praca. Drużyny morskie działające na lądzie jako jednostki szturmowe brały udział w bitwach wojny rosyjsko-japońskiej w latach 1904-1905. Tylko w obronie Port Arthur przed armią rosyjską w operacjach naziemnych zaangażowanych było do 10 tysięcy marynarzy.
Bataliony piechoty morskiej utworzone na bazie załogi marynarki pojawiły się w Rosji wraz z początkiem I wojny światowej. Aby określić miejsce nowej jednostki wojskowej w strukturze armii i marynarki wojennej powinny być "Regulamin w Marine Corps". Przygotowano statut tego rodzaju wojsk, mundurów wojskowych, insygniów i flagi, ale rewolucja lutowa i późniejsze wydarzenia na froncie iw kraju tymczasowo uniemożliwiły rozwój tego rodzaju oddziałów.
Marines na obecnym etapie
Ostatni aktywny udział przedrewolucyjnych formacji marynarki wojennej w operacjach bojowych na lądzie przypada na okres wojny secesyjnej. Przez cztery lata marynarze floty bałtyckiej i czarnomorskiej, a także floty rzeczne, działali jako część jednostek lądowych Armii Czerwonej. Oddziały marynarzy działały na najniebezpieczniejsze sektory frontu, we wszystkich teatrach wojny secesyjnej. Pierwszą jednostką bojową pełniącą funkcje Korpusu Piechoty Morskiej w ramach Armii Czerwonej była 1. Dywizja Ekspedycyjna Morska Azowskiego, która obejmowała pułk piechoty morskiej, oddział lotnictwa i kompanię pojazdów opancerzonych. Podział obejmował boki armii Frunze w Kubanie podczas klęski Wrangla.
Po zakończeniu działań wojennych kraj znalazł się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Marynarka wojenna jako pełnoprawna struktura walki przestała istnieć. W związku z tym Korpus Piechoty Morskiej został zapomniany. Odrodzenie jako osobnej gałęzi armii nastąpiło w 1939 roku. Pierwsza jednostka morska, brygada pełniąca funkcje marines, powstała na Bałtyku. Dopiero początek Wielkiej Wojny Ojczyźnianej oznaczał początek odbudowy marines jako odrębnej gałęzi armii, która jest częścią struktury radzieckiej marynarki wojennej. Brygada morska stała się głównym elementem strukturalnym jednostek lądowych marynarki wojennej.
W latach wojny utworzono 40 odrębnych brygad marines i 6 oddzielnych marines, których łączna liczba sięgała 350 tysięcy osób w określonych okresach. Marines szczególnie wyróżnił się podczas obrony Sewastopola. Osiem osobnych brygad morskich Floty Czarnomorskiej działało tutaj skutecznie. Radziecka piechota morska uczestniczyła w bitwie o Stalingrad, w wyzwoleniu Tallina, Odessie i szturmie na Berlin. Żeglarze Floty Pacyfiku wraz z batalionem piechoty morskiej wzięli udział w wyzwoleniu wyspy Sachalin, w operacjach wojskowych przeciwko siłom japońskim na Dalekim Wschodzie w sierpniu 1945 roku. Czarne czapki i mundury przerażały wroga. Niemieccy żołnierze dobrze wiedzieli, jaki był atak sowieckich marynarzy lądowych. Za odwagę żołnierzy radzieckich na polu bitwy Niemcy mają bezpłatny i straszliwy przydomek "Czarna śmierć". Za ich bohaterstwo w licznych operacjach wojskowych pewna ilość brygad morskich otrzymała tytuł strażników.
II wojna światowa stała się szczytem siły wojennej marines. Liczne lądowania marynarki aliantów na Pacyfiku i w Europie Zachodniej, działania sowieckich "czarnych beretów" na froncie radziecko-niemieckim są tego najlepszym przykładem. Amerykański korpus piechoty morskiej, który poniósł ciężar walki z Japończykami, wyraźnie pokazał, jak skuteczne mogą być działania marynarzy lądowych w nowoczesnych warunkach bojowych. US Marines był najlepiej wyposażonym i wyszkolonym oddziałem wojskowym, który mógł skutecznie rozwiązywać zakrojone na szeroką skalę zadania operacyjno-taktyczne. Istnieją legendy o wyczynie amerykańskich myśliwców KMP podczas przejęcia Iwo Jimy. Wszyscy znają rzeźbiarską kompozycję przedstawiającą grupę marines wznoszącą flagę USA na szczycie schwytanej wyspy.
Pomimo wysokiej skuteczności bojowej wykorzystanie części marines po zakończeniu II wojny światowej w Związku Radzieckim było ograniczone. W 1956 roku postanowiono rozwiązać jednostki sowieckich marines.
Nowy czas
Doświadczenia związane z operacjami bojowymi w okresie powojennym, kiedy większość operacji naziemnych była wykonywana przez lądowce amfibijne, świadczyły o błędności podjętej decyzji. Amerykański korpus piechoty morskiej stał się jednym z najskuteczniejszych narzędzi agresywnej amerykańskiej polityki zagranicznej w różnych regionach świata. W rezultacie najwyższe kierownictwo sowieckie nakazało ponowne ustanowienie oddziałów Korpusu Piechoty Morskiej w flotach wojskowych. W latach 60. w radzieckiej marynarce wojennej trwały przemiany, w wyniku których ponownie pojawiły się przybrzeżne oddziały piechoty morskiej.
W Białoruskim Okręgu Wojskowym w 1963 r. Utworzono pierwszą pełnoprawną jednostkę bojową - 336 oddzielnych pułków morskich na bazie bazy marynarki wojennej w Bałtyjsku. W przyszłości najwyższe kierownictwo marynarki zdecydowało się utworzyć jedną brygadę morską na każdej z flot. Na Morzu Kaspijskim, na Dunaju i na Morzu Azowskim powstały mniejsze jednostki morskie. Jednostki bojowe Korpusu Piechoty Morskiej zostały wyposażone w najnowocześniejszą broń. Brygada morska składała się z różnych jednostek, od jednostek karabinów do kompanii czołgów i baterii artylerii. Floty zaczęły otrzymywać wyposażenie amfibijnych statków różnych klas zdolnych do dostarczenia plutonu marines na tyły wroga lub zapewnienia lądowania prawdopodobnego wroga dużej jednostki wojskowej z ciężkim uzbrojeniem na wybrzeżu.
We współczesnej rosyjskiej marynarce wojennej jednostki morskie mają decydującą rolę w rozwiązywaniu zadań operacyjno-taktycznych. Pułk, który do niedawna był głównym pododdziałem strukturalnym tego oddziału wojskowego, jest teraz oddzielną brygadą marines wyposażonych w najskuteczniejszą broń. Takie duże jednostki bojowe są tworzone we wszystkich flotach: Północnym, Pacyfiku, Bałtyckim i Czarnym. Współczesnym marines przypisuje się funkcje przeciwdziałania sabotażowi i szpiegostwu sił morskich potencjalnego przeciwnika w miejscach, w których stacjonuje flota. Żadne wojskowe taktyczne lub strategiczne ćwiczenie wojskowe nie może obejść się bez jednostek marines. Dzień Morza ponownie stał się jednym z głównych świąt wojskowo-patriotycznych.
Charakterystyczne cechy tego rodzaju żołnierzy to nie tylko wysoki poziom wyposażenia technicznego, specyfika misji bojowych i funkcji, ale także insygnia. Flaga Korpusu Piechoty Morskiej jest niebieskim krzyżem św. Andrzeja na białym tle. Na środku flagi znajduje się emblemat marines, złota kotwica na czarnym kółku.
Znaczenie bojowe dzisiejszych brygad jest trudne do przecenienia. Jednostki te należą do najbardziej gotowych do walki w rosyjskiej armii i marynarce wojennej.
