Tradycyjne ukraińskie garnitury męskie mają duże podobieństwo do innych strojów wschodniosłowiańskich. Opierają się na koszulach wykonanych z tkanin konopnych lub lnianych, a także z wełnianych lub płóciennych spodni. Koszule noszone na ciele, często służyły jako odzież wierzchnia. Charakterystyczną cechą ukraińskich koszulek męskich jest obecność przedniego nacięcia (kalenicy) ozdobionego haftem.
Obroże koszule budowlane mogą być stojące, z obrońcami lub bez kołnierzy. Koszule w takich przypadkach są montowane w zespołach, osłonięte oplotem lub wąskimi paskami z tkaniny. W ten sposób szyte są niskie stójki, które są przyszyte do wrót od spodu koszul. Były ukraińskie męskie ubrania i szerokie obroże.
Koszule są zapinane lub zapinane przy bramie za pomocą guzików lub wstążek. Mężczyźni noszą koszule w spodnie. W krawiectwie koszulek wszystkie wschodniosłowiańskie ludy wykonały wstawki w pachach z trójkątnie czworobocznymi kawałkami materii. Ramiona ukraińskich koszul zdobiły ramiączka lub haftowane wstawki - "ustawienia".
Ukraiński strój ludowy
Spodnie były przymocowane do ciała za pomocą sznurówek lub pasków, które były noszone z klamrami. Kozakowe spodnie były bardzo szerokie. Prostokątne kawałki tkaniny z szytą szarfą przyszyto między nogawki spodni, były tak szerokie, że okazało się, że są podobne do kształtu torby. Materiał na spodnie służył jako płótno lub tkanina.
Ukraiński strój ludowy kobiet miał wiele lokalnych odmian. Cechy etnografii w historycznych, kulturalnych regionach Ukrainy znalazły odzwierciedlenie w ubraniach, cięciu, niektórych elementach tradycyjnych strojów, sposobach ich noszenia, kolorach, wystroju i biżuterii.
Dystrybucja tradycyjnych strojów przez regiony Ukrainy
Główne różnice w tradycyjnych strojach, które są reprezentowane na Ukrainie, można wziąć pod uwagę:
- Archaiczny charakter elementów odzieży pozostał najbardziej na obszarach Polesia;
- Klasyczne ubrania ukraińskie można było znaleźć w środkowym Dnieprze;
- Na południu wpływ tradycyjnych strojów różnych narodów;
- Relacje etnokulturowe Ukraińców i Mołdawian odnotowano na Podolu;
- Na północnym zachodzie było połączenie z Polską;
- Specjalne i kolorowe stroje nosiły ukraińscy górale.
Niezależnie od tego, etnografowie przypisują tradycyjne ubrania Ukraińców, w pełni rozwinięte, do XVI-XVIII wieku.
Najczęściej spotykane tradycyjne stroje ukraińskie znajdowały się w rejonie środkowego Dniepru, a także trochę na Polesiu, Słoboszuczynie i Podolu. Odzież wierzchnia dla mężczyzn i kobiet była podobna pod względem kroju. Podstawą ukraińskich strojów kobiecych były koszule - kosuli, koszule. Były dłuższe niż koszule męskie i zawierały dwie części, z dnem uszyty z grubszych tkanin.
Górale, strajkujący i łemkowie mieli również koszulki z dwóch części, z których każda była osobno noszona. Były też solidne koszule, w rzeczywistości były dla kobiet równie eleganckie i świąteczne. Wychodząc z cięcia, koszule były melodyjne, polikovye, a także na jarzmie.
Koszule mogły być szyte z bramkami, a także bez nich. Te typy koszulek uznano za starsze. Ich wciągarki były zwykle montowane w małe zespoły, a czasami były przycinane na górze. Koszule z kołnierzem nosiły nazwę Polski. Tak zwana linia warunkowa między dwoma typami koszulek została przeprowadzona na terytorium Ukrainy. Tak więc, we wschodnich regionach byli bez kołnierzy, a na zachodzie - z kołnierzami, częściej - ścieleniem.
Charakterystyczną cechą ukraińskich koszulek kobiecych była dekoracja rąbka, granica koszulek z haftem, widoczna pod odzieżą wierzchnią. Ponadto na rękawach koszulek były ozdoby, szczególnie tam, gdzie rękaw był połączony z ramieniem. Szerokie rękawy koszulek z podziałką były skute na nadgarstkach.
Cechy pasa
Zgodnie ze starożytnymi zwyczajami, słowiańskie dziewczęta w wieku poniżej piętnastu lat lub przed ślubem miały na sobie koszule z pasem. Rytuał zakładania ubrań na kolanach (po wykonaniu tego) wiązał się z małżeństwem, po którym dziewczyny stały się kobietami. Ponevy były słowiańskimi elementami w tradycyjnych strojach, które zakrywały ciało od tyłu i umocowywały się w talii.
Ukraińcy mieli trzy rodzaje takich ubrań:
- Codziennie bez rysunków - zapasowe koła;
- Durga;
- Wakacyjne stroje z dużymi komórkami - plakietka.
Dergy to trzy szyte długie arkusze, które tworzą pasek o szerokości trzech metrów i długość do trzech czwartych długości. Pokryli korpus kobiet od tyłu i związali paskiem. Ponieważ dergie było uważane za codzienne ubranie, szyto je z czarnych lub niemalowanych tkanin, bez ozdób.
Zapasy różniły się od pasm tym, że ich górne rogi miały wstążki związane w talii. Dwa koła zapasowe były zwykle noszone, często w różnych kolorach. Jedno ciało było zakryte od tyłu, drugie, noszone z przodu, było używane jako fartuch. Rezerwa wykonana z wysokiej jakości cienkich tkanin wełnianych i monofonicznych. Były niebieskie, zielone, a także czerwone.
Efektowne świąteczne ubrania zostały wykonane z dzianin z ornamentem w kratkę. Zostały wyhaftowane ręcznie. Znany płaszcz wełniany lub jedwabny. We wczesnych okresach plakhta były szyte ze złota i srebra typu brokatu.
Rozważa się dalsze rozwijające się spódnice. Tak więc w rejonie Polesia upowszechniły się takie wełniane spódnice z pasiastymi ornamentami - andaraki. Oprócz strojów kobiecych były dekoracje na klatce piersiowej. Materiał dla nich może służyć jako klejnoty, szkło, koraliki, a także monety takie jak "monist" lub "dukacze".
Ukraińska odzież wierzchnia
W odzieży wierzchniej Ukraińców była różnorodność związana z krojem i nazwami.
Historia mody określa cztery rodzaje takich ubrań:
- Płaszcze typu "prosto z plecami", koszule lub szaty. Płaszcze były chugi, chugi, chugani, które były powszechne wśród westernizerów. Chugi ledwie rzucał się na ramiona i nie zakładał rękawów. Same rękawy były czasami zszyte. Tak więc były one używane jako kieszenie lub torby;
- Formy peleryny z mant lub google w Hucułów przypominały duże torby, otwarte z jednego długiego boku. Kaptur był dnem torby, który był przymocowany do ramion za pomocą specjalnych sznurówek. Na początku XX wieku manti służyły jedynie jako uroczyste ubranie dla narzeczonych;
- Na płaszcze należały Cobenics, Kirei, Siryaks. Nosili ćwieki z kobenikami. Stoovbovye suites nosił na sobie futra i były szyte z tkaniny głównie w szarych kolorach. Kaptury przyszywane na nich do vidlog, kobki, karyury, brody, shanki, dziewicy miały postać woreczków z zaokrąglonym dnem i dziurkami dla oczu;
- Powszechne cięcie odzieży wierzchniej Ukraińcy byli w kształcie klina sylwetki. Więc kliny przyszyte za plecami z boków poniżej talii. Ostre końce klinów sięgały do talii, a podstawki znajdowały się w obszarze brzegu. Te same wzory zostały wykonane dla oślich, Siraki, kuzinki i gunas;
- Odzież wierzchnia wycięta w talii. W tym przypadku dolne części zostały złożone w duże fałdy lub w małych zespołach, po czym zostały zszyte do górnej części. Tak wyglądały orszaki, skórzane (futrzane kurtki), kiersetty - damskie marynarki bez rękawów.
W tym drugim przypadku montaż przeprowadzono w talii. Te ubrania były Chemer, Warcaby, Chamarks.
Jednym z obowiązkowych atrybutów w ubraniach narodu ukraińskiego był pas. Według mitologii wschodniosłowiańskiej pasy działały jak amulety, bronił ciała. Talia była kilkakrotnie owinięta pasami trzy-, czterometrowymi, a końce zakończone szczotkami zostały zwolnione poniżej kolan. W pewnym momencie popularne były perskie jedwabne pasy, a narzeczone przepasane haftowanymi ręcznikami - ręcznikami.
Nakrycia głowy Ukraińcy
Czapki Ukraińscy mężczyźni byli bardzo zróżnicowani. Znalazło to odzwierciedlenie w formularzach, materiałach i nazwach. Szyszki, cylindry, a także półkole były popularnymi formami. Były futra, wełny i czapki wykonane z tkaniny. Na przykład były wysokie czapki skrzydłowe (Kuchmas), czapki zimowe z wydłużonymi słuchawkami (treuhi, malachai), filcowe i słomkowe kapelusze (fafle). Pod koniec XIX wieku zaczęto nosić powszechne czapki z czapkami.
Było także wiele różnych damskich nakryć głowy, w tym ich przeznaczenie. Jednym z najpopularniejszych kapeluszy używanych przez zamężne kobiety jest kwadratowy szalik. Pochodzi z nakryć głowy - długich płócien, które były związane z tyłu, uwalniając krawędzie z tyłu. Podobne ubiory głowy pozostały na zachodzie Ukrainy. Nakrycia głowy takie jak kibalok, khomevok, komley w ich najprostszych formach miały wygląd obręczy lub łuków skierowanych do tyłu. Kobiety kręciły się na nich włosami. Cybalki służyły za ramę do górnego nakrycia głowy.
Uproszczone wersje nakryć głowy ukraińskich kobiet były miękkimi lekkimi czapkami (przycinanie, czapki, czapki), które były związane sznurowadłami, przeszły przez spoiwo. Czapki uszyto z kawałków cienkiej tkaniny w różnych kolorach z poprzecznym podcięciem na czole. Podcięcia wykonano w taki sposób, że nad czołem uformowano coś w rodzaju małych zespołów, a materiał na czole pozostał gładki. Z tyłu głowy leżały blizny, przez które przechodziły sznurowadła. Świąteczne czapki szyto z brokatu ze złotych lub srebrnych kwiatów.
Znane na całym świecie dziewicze wieńce sztucznych i naturalnych kwiatów ze wstążkami były bardzo popularne na Ukrainie. Nakrycia głowy tych dziewcząt nie wymagały zamykania głowy i plecionki. Nawiasem mówiąc, warkocze były głównymi fryzurami ukraińskich dziewcząt. Dziewczęta utworzyły włosy w jednym lub dwóch warkoczach, owinięte wokół głowy i opatrzone kolorowymi bandażami ozdobionymi koralikami.
Buty Ukraińców
Buty Ukraińców dla obu płci wykonane były ze skóry. Początkowo nie szyli go, ale składali, próbowali go pomarszczyć, a potem związali go długimi sznurami nogami. Stąd ich nazwa - zmarszczki, zmarszczki, postole, spacerowicze. Nie było obcasów w skórzanych butach z wysokim stanikiem. Czasami obcasy zostały zastąpione małymi żelaznymi butami na piętach.
Od połowy XIX wieku panowały specjalne buty, tzw. Buty inwersyjne. Podeszwy były wszyte do butów od wewnątrz, a buty były całkowicie zwilżone wodą i okazało się.
Symbole ukraińskich strojów ludowych
W każdym rytualnym symbolizmie kostiumów odzwierciedlały się duchowe tradycje ludzi, a także ich światopogląd i normy rytualne. Te rytualne symbole były niektórymi ubraniami. Mogą to być chusteczki do nosa lub ręczniki w procesie kojarzenia, białe lub czarne chusteczki itp. Zostały one przypisane do roli adwokatów ludzi z mrocznych sił i sposobu na przyciągnięcie dobrego samopoczucia, zdrowia i miłości.
Specjalne magiczne moce, jak powszechnie wierzono, posiadały przedmioty osobiście stworzone do pewnych rytuałów. Na przykład dziewczęta musiały szyć wyszywane koszule na ich panny młode. Niezbędne prezenty, na przykład buty wykonane przez zięcia dla teściowej, miały symboliczne znaczenie.
Funkcje rytualne, z wyjątkiem stylu ubioru, przejawiają się w pewnej specyfice. Na przykład w niektórych rytuałach odzież była noszona na lewą stronę, co w życiu codziennym było uważane za zły omen. W niektórych rytuałach miał miejsce ubieranie się w ubrania przeciwnej płci.
Symbole rytualne często można znaleźć w kolorach ubrań. Czerwone kolory dominowały sukienki ślubne z dawnych czasów. Podczas gdy ubrania pogrzebowe wyróżniały się czarnymi kolorami, które były jednym z symboli smutku w większości obszarów końca XIX, na początku XX wieku, zastępując biały, a czasem niebieski.
Tradycyjne hafty narodu ukraińskiego
Jednym z przedmiotów dumy ze sztuki ludowej jest haft ukraiński. Była często używana zarówno w strojach ludowych, jak iw codziennym życiu. Haft w ukraińskich strojach różni się bogactwem i różnorodnością. Dekorowała koszule męskie, damskie, odzież wierzchnią i czapki.
Ozdoby, motywy kompozycyjne, kolory, tradycje zostały odziedziczone. W ornamentach dominowały figury geometryczne, takie jak romby, rozety, gwiazdy, a także rośliny. Było wiele technologii do haftowania wraz z ich odmianami. Najstarsze gatunki w hafcie ludowym również były nieliczne. Jedna z odmian takich technik jest dość popularna w ukraińskim hafcie satynowym ściegiem.
Skala kolorów haftu ukraińskich koszul należała do jednobarwnego, dwukolorowego, a także do polichromii. Pierwsze takie koszulki były charakterystyczne dla Polaków, a także dla mieszkańców regionów Czernihowa i Połtawa. Dwukolorowy używany głównie przez mieszkańców regionu Kijowa oraz w dolinie. Ukraińcy korzystali z polichromii na Podolu Zachodnim, a także w Karpatach.
W hafcie północnych regionów Ukrainy zaobserwowano przewagę czerwieni. W centralnych regionach Ukrainy oprócz czerwonych, czarnych barw można znaleźć. Południowe regiony dodały koloru żółtego do tych wszechobecnych kolorów. W hafcie z Podillya często spotykano czerwone i czarne kombinacje. W regionach graniczących z Besarabią i Bukowiną można było spotkać hafty wzbogacone koralikami z metalowymi dekoracjami, które przybliżyły je do mołdawskich i południowosłowiańskich.
Tkactwo ukraińskie zajmowało się szeroko rozwiniętym ornamentem roślinnym. A najbardziej ulubionymi motywami były tkaniny, ozdobione wzorami, które przedstawiały rozgałęzione kwiaty lub drzewa. Takie motywy charakterystyczne były zarówno w ręcznikach z samodziałego białego materiału, jak iw tkalniach dywanów, które były szeroko rozpowszechnione w wielu regionach Ukrainy, ale przede wszystkim w regionach centralnych i wschodnich.
Pod koniec XIX i na początku XX wieku naród ukraiński wolał przestawić się na odzież miejską. W wyniku "rekultywacji" i ogólnego przejścia do "cywilizowanych" kostiumów utracono wiele cech narodowych tradycyjnych strojów.
