Radziecka antiship 533-mm torpeda gazowa 53-56V to krajowa broń torpedowa o dużej mocy. Produkt przeznaczony jest do zwalczania okrętów wojennych wszystkich rodzajów i okrętów podwodnych w kontekście aktywnego sprzeciwu wobec wrogiego systemu obrony przeciw podwodnej.
Historia powstania nowej torpedy i masowej produkcji
Nowa radziecka torpeda kombinowana 53-56B była wynikiem modernizacji pierwszej sowieckiej torpedy tlenowej 53-56. Podczas późniejszej operacji torped tlenowych odkryto szereg poważnych wad konstrukcyjnych, co niekorzystnie wpłynęło na zdolność bojową tego typu broni torpedowej.
Pomyślnie przeprowadzona modernizacja istniejących torped 53-56 doprowadziła do pojawienia się zupełnie nowego produktu 275 - powietrznej torpedy 53-56B. Nowa broń wyróżniała się niezawodnością konstrukcji i zachowała deklarowane wysokie parametry konstrukcyjne. Nowa torpeda została stworzona na początku lat 60-tych. Główne prace zostały przeprowadzone w zakładzie nr 175. Następnie to właśnie ta fabryka w mieście Bolshoi Tokmak (Ukraina) stała się głównym producentem pistoletów torpedowych, wytwarzających produkt 275 seryjnie od 1964 roku. Po udanych próbach na morzu, torpeda gazowo-parowa 53-56B została przyjęta w 1964 r. Przez marynarkę wojenną Związku Radzieckiego.
Charakterystyka techniczna radzieckiej gazowej 533-mm przeciwpancernej torpedy 53-56B
- Kaliber - 533 mm.
- Waga - 1900 kg.
- Masa głowicy - 400 kg.
- Długość - 7738 mm.
- Szybkość podróży - 50/40 węzłów.
- Zakres kursu wynosi 4/8 km.
- Silnik - para-gaz, moc - 460 KM
Radziecka rakieta przeciwlotnicza 53-56B sowieckiego kombinowanego 533-mm stała się główną torpedą szkoleniową sowieckich okrętów nawodnych w latach 1966-1986. Oprócz wyposażenia radzieckich jednostek morskich, broń tego typu była dostarczana za granicę. Istnieją niezweryfikowane dane na temat dostaw sowieckich torped, aby wyposażyć siły morskie Indii, Wietnamu i sił morskich na Kubie.
Torpedy fotograficzne
