Cannon Reserve Command General Haubica 203 mm B-4 1931


Haubica B-4 jest jednym z najlepszych sowieckich systemów artylerii o dużej mocy, zaprojektowanych do walki z długoterminowym polem i fortyfikacjami. Pistolet powstał pod koniec lat dwudziestych w fabryce "Bolszewik". Projekt oparto na głównych komponentach i częściach narzędzi morskich. Podczas opracowywania projektu stawkę postawiono na zwiększoną stabilność potężnej broni i dużą zdolność penetracji. W tym celu postanowiono zrezygnować z tradycyjnego hamulca wylotowego i umieścić pistolet na śledzonej platformie.

Główne cechy projektu

W tej formie, prototypowa haubica B-4 z 1931 r. Została przekazana do testów wojskowych. Od 1933 r. Broń była adoptowana przez oddziały artylerii Armii Czerwonej pod symbolem haubicy B-4 203 mm z modelu z 1931 r. Pistolet został wyprodukowany w latach 1932-1942 w trzech fabrykach, w Leningradzie w zakładzie bolszewickim, w Stalingradzie w fabryce barykad i w Novokramatorsku. Razem wyprodukowano 1010 kopii.

Radziecka haubica 203 mm B-4 z 1931 r., Skuteczna broń do walki z długoterminowymi umocnieniami wroga

Haubica miała śledzony kurs o szerokości 1910 mm wraz z gąsienicami. Kąt podniesienia lufy artylerii wynosił 60⁰. Strzelanie można wykonać przy użyciu 150 kilogramów pocisków różnych typów, w tym betonów betonowych, wysoko wybuchowych, wybuchowych i chemicznych amunicji.

Taktyczne i techniczne cechy systemu artyleryjskiego B-4

  • Kalkulacja - 15 osób.
  • Waga bojowa - 19 ton.
  • Ładowanie oddzielnie - czapki.
  • Początkowa prędkość powłoki betonu - 575 m / s.
  • Kąt pionowego prowadzenia: od 0 do +60 stopni, kąt poziomego prowadzenia - 8 stopni.
  • Szybkostrzelność - 1 strzał na 2 min.
  • Maksymalny zasięg strzelania - 17890 m.
  • Główne rodzaje amunicji: wybuchowe, dymne, betonowe.
  • Masa betonowej skorupy - 146 kg.
  • Czas transferu z podróży do walki: 45 - 120 minut
  • Rodzaj transportu: transportowany przez ciągniki "Woroszyłowce", "Komintern", ciągniki "Kommunar" i "Stalinec".

Haubica B-4 kalibru 203 mm była częścią pułków artylerii Rezerwy Głównego Dowództwa. Główne użycie w walce polegało na wojnie zimowej w latach 1939-40 i bitwach ostatniego etapu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Zdjęcie

Obejrzyj wideo: F-16 Story 1977 Air Force Systems Command; Brigadier General James Abrahamson (Listopad 2024).