Radzieckie działo przeciwlotnicze 37 mm typu 61-K typu 1939 jest jednym z głównych środków walki z systemem obrony powietrznej kraju podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Pistolet jest przeznaczony do zwalczania nisko lecących pojedynczych celów powietrznych wszystkich rodzajów. W rzeczywistości, broń była często używana przez jednostki sowieckie jako skuteczna broń przeciwpancerna w najbardziej niebezpiecznych obszarach niebezpiecznych dla czołgów.
Historia tworzenia i masowej produkcji
Pistolet został stworzony decyzją Dyrekcji Głównej Artylerii zespołu projektantów pod kierownictwem M.N. Loginov. U podstaw projektu sowieccy inżynierowie wykorzystali bazę techniczną szwedzkiego pistoletu przeciwlotniczego 40 mm firmy Bofors. Główne prace projektowe i montażowe zostały przeprowadzone w zakładzie. Kalinin. Pierwszy prototyp był gotowy do października 1938 roku, po czym broń została wysłana na próby wojskowe.
W 1939 r. Oddano do użytku nowy radziecki dział przeciwlotniczy, który otrzymał oficjalną nazwę - 37-mm działko przeciwlotnicze z modelu 1939 i indeks GAU - 52-P-167. Nowa automatyczna broń przeciwlotnicza miała stanowić podstawę obrony powietrznej jednostek i oddziałów Armii Czerwonej.
W tym samym roku rozpoczęła się masowa produkcja nowych sowieckich dział przeciwlotniczych. Główną bazą produkcyjną była fabryka. Kalinin. Później, w latach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, seryjna produkcja działka przeciwlotniczego 37 mm została przeniesiona do czwartej fabryki nr 4. Woroszyłow, gdzie kontynuował do 1945 roku. W sumie 22 600 pistoletów w różnych modyfikacjach zrzucono z przenośników fabrycznych.
Taktyczne i techniczne cechy 37-mm automatycznego działa przeciwlotniczego modelu 1939
- Kalkulacja - 7 osób.
- Waga bojowa - 2,1 tony.
- Jednostkowe ładowanie.
- Początkowa prędkość pocisku rozdrabniania wynosi 880 m / s.
- Szybkostrzelność - 160-180 strzałów / min.
- Dotknięty obszar: na wysokości 6,5 km., W zasięgu - 8,5 km.
- Kąt pionowego prowadzenia: od -5 do +85 stopni, kąt poziomego prowadzenia - 360 stopni.
- Główne rodzaje amunicji: fragmentacja przeciwlotnicza, przebijanie pancerza, pociski podkalibrowe.
- Waga pocisku rozdrabniającego - 1,4 kg.
- Czas transferu z podróży do walki: 25-30 sekund.
- Rodzaj transportu: transportowany samochodami ciężarowymi.
Sowieckie 37-mm działko przeciwlotnicze z 1939 r. Z honorem przeszło całą wojnę, kończąc swój udział w salwach w zwyciężonej stolicy Trzeciej Rzeszy. W latach powojennych Związek Radziecki dostarczał ten system artylerii armiom przyjaznych reżimów politycznych. Zenitka brała czynny udział w wielu konfliktach zbrojnych drugiej połowy XX wieku.
Zdjęcie
