Reaktywny system salvo-ognia (MLRS) Jobaria Defense Systems (JDS), stworzony przez specjalistów tureckiej firmy Roketsan dla sił zbrojnych Zjednoczonych Emiratów Arabskich, wszedł do księgi rekordów Guinnessa jako rekordzista liczby rur startowych. Kompleks ten został po raz pierwszy zaprezentowany na wystawie broni IDEX-2013 w Abu Zabi i od razu przyciągnął uwagę specjalistów, a także miłośników sprzętu wojskowego. I nie jest to zaskakujące, ponieważ rozmiar i siła ognia nowej instalacji jest po prostu niesamowita.
Jobaria tłumaczy się jako "Zauropod" - nazwa jednego z jaszczurek wielotonowych, które żyły na naszej planecie w okresie jurajskim.
JDS został już przyjęty przez armię ZEA, chociaż dokładna liczba pojazdów zainstalowanych w oddziałach jest nieznana. Ten MLRS jest nazywany największym na świecie: jeden wyrzutnik Jobaria Defense Systems może zastąpić sześć wyrzutni BM-21 Grad. Jednocześnie do jego utrzymania potrzebne są tylko trzy osoby, chociaż wiele problemów powoduje mobilność kompleksu i jego witalność w walce.
Ciężki spacer dinozaura
MLRS JDS składa się z ciężkiego przenośnika Oshkosh Defense (formuła 6x6) i naczepy z 10 kołami, na których znajdują się cztery urządzenia startowe z prowadnicami kalibru 122 mm. W sumie mogą pomieścić 240 niekierowanych rakiet. JDS ma kabinę pancerną z klimatyzacją, istnieje centralne ciśnienie w oponach. Naczepa, na której zainstalowane są moduły rakietowe, jest wyposażona we własną elektrownię, która umożliwia zapłon przy wyłączonym silniku.
Kompleks jest zarządzany przez skomputeryzowany MSA, więc załoga to tylko trzy osoby. Maksymalny zasięg strzelania JDS wynosi 40 km (według innych danych, 37 km), minimum 16 km. Jedna salwa pojazdu bojowego może zajmować powierzchnię 4 metrów kwadratowych. km Kompleks, oprócz wyrzutni, zawiera maszynę ładującą, która może szybko naładować PU dla nowej salwy.
W 2013 r. Twórcy stwierdzili, że możliwości bojowe kompleksu można znacznie rozszerzyć przy użyciu nowych rodzajów amunicji, w tym zwiększonego kalibru.
Pojawienie się w sieci pierwszych fotografii Jobaria Defense Systems wywołało liczne dyskusje, w których wyrażano głównie krytykę tego MLRS. Dotyczyło to głównie mobilności tego kompleksu. Pięcioosiowa przyczepa, która jest transportowana za pomocą ciągnika siodłowego, oczywiście może zapewnić MLRS dopuszczalny poziom mobilności podczas poruszania się po autostradach, ale zejście z drogi spowoduje poważne problemy. Mówienie o możliwości poruszania się w trudnym terenie nie występuje wcale. Dodatkowymi czynnikami, które dodatkowo osłabiają mobilność JDS, są jego duże rozmiary i znaczna waga.
Najwyraźniej programiści wzięli pod uwagę swoje błędy podczas tworzenia nowej modyfikacji MLRS, która nazywała się Jobaria TCL. Kompleks, podobnie jak jego poprzednik, opiera się na holowanej naczepie, przewożonej ciągnikiem siodłowym. Jednak w obiecującym projekcie liczba wyrzutni została zmniejszona do dwóch, a amunicja została zredukowana do ośmiu pocisków. Ale teraz pojazd bojowy miał możliwość wystrzelenia amunicji kalibru 300 mm w odległości do 120 km. Nie wyklucza się również wykorzystania chińskich pocisków rakietowych typu A-300, które mogą uderzyć cele w odległości 290 km.
