An-225 "Mriya": największy samolot transportowy

Wśród wielu samolotów, które pojawiły się od czasu pierwszego lotu braci Wright, istnieje kilka unikatowych maszyn, specjalnie zaprojektowanych do wykonywania specjalnych funkcji lub testowania nietypowych rozwiązań technicznych. Wiele z tych samolotów nie wchodziło w skład serii lub zostało wyprodukowanych w ograniczonych ilościach.

Nasz materiał opowiada o całkowicie unikalnym samolocie, który został również zaprojektowany do pracy specjalnej i wykonany w jednym egzemplarzu. Ale ten samochód jest nadal w użyciu, służy ludziom i nie męczy się, by imponować swoją epicką mocą. To największy samolot na świecie - samolot transportowy An-225 Mriya.

Historia powstania An-225 "Mriya"

Ta maszyna została zaprojektowana i zbudowana w bardzo krótkim czasie: pierwsze rysunki pojawiły się w 1985 r., Aw 1988 r. Już zbudowano samolot transportowy. Powód tak napiętego harmonogramu jest dość łatwy do wyjaśnienia: "Mriya" została stworzona przy użyciu dobrze rozwiniętych komponentów i zespołów samolotu An-124 Ruslan. Kadłub Mriya ma te same poprzeczne wymiary co An-124, ale dłużej niż to, rozpiętość skrzydeł i obszar powiększony. Ta sama struktura, co w "Ruslan", ma skrzydło, ale dodano do niej dodatkowe sekcje. An-225 ma dwa dodatkowe silniki. Podwozie samolotu jest prawie takie samo jak podwozie "Ruslan" - ale ma siedem zamiast pięciu stojaków. Przestrzeń ładunkowa została znacząco zmieniona. Początkowo dwa samoloty zostały złożone w fabryce samolotów, ale jak dotąd tylko jeden An-225 został ukończony. Druga kopia unikalnego samolotu jest gotowa na około 70% i może być zakończona w dowolnym momencie z odpowiednim dofinansowaniem. Do jego ukończenia potrzebna kwota 100-120 milionów dolarów.

1 lutego 1989 roku samolot został pokazany szerokiej publiczności, aw maju tego samego roku An-225 odbył nieprzerwany lot z Bajkonuru do Kijowa, przewożąc 60 ton Burana na grzbiecie. W tym samym miesiącu An-225 dostarczył sondę Buran na pokaz lotniczy w Paryżu i stworzył tam prawdziwą sensację. Łącznie samolot ma 240 rekordów świata, w tym transport najcięższego ładunku (253 ton), najcięższy ładunek monolityczny (188 ton) i najdłuższy ładunek.

An-225 Mriya został pierwotnie zaprojektowany na potrzeby radzieckiego przemysłu kosmicznego. W tamtych latach Związek Radziecki zbudował Burana - pierwszy statek wielokrotnego użytku, będący odpowiedzią na amerykański prom. Do realizacji tego projektu potrzebny był system transportowy, dzięki któremu można było przewozić duże ładunki. To do tych celów i myśli "Mriya". Oprócz elementów i komponentów samego statku kosmicznego konieczne było przetransportowanie części rakiety Energia, która również miała kolosalne rozmiary. Wszystko to zostało dostarczone z miejsca produkcji do końcowych punktów montażowych. Jednostki i komponenty Energia i Buran zostały wyprodukowane w centralnych regionach ZSRR, a ostateczny montaż systemu kosmicznego odbył się w Kazachstanie, na kosmodromie Bajkonur. Ponadto An-225 został pierwotnie zaprojektowany tak, aby w przyszłości mógł transportować skończoną sondę Buran. An-225 może również transportować towary o dużych gabarytach na potrzeby gospodarki narodowej, na przykład wyposażenie dla górnictwa i przemysłu naftowego i gazowego.

Oprócz udziału w sowieckim programie kosmicznym samolot miał być wykorzystywany do transportu ponadgabarytowych ładunków na duże odległości. Ta praca An-225 "Mriya" zostanie wykonana dzisiaj.

Ogólne funkcje i zadania maszyny można opisać jako:

• transport towarów ogólnego przeznaczenia (duże, ciężkie) o wadze całkowitej do 250 ton;
• śródlądowy nieprzerwany transport towarów o wadze 180-200 ton;
• międzykontynentalny transport towarów o wadze do 150 ton;
• transport ciężkich ładunków ponadgabarytowych na zawieszeniu zewnętrznym o masie całkowitej do 200 ton;
• użycie samolotu do wystrzelenia statku kosmicznego.

Latający kosmodrom An-225 "Mrija"

To nie wszystko. Inne, jeszcze bardziej ambitne zadania zostały ustalone przed unikatowym samolotem - i były również związane z przestrzenią. An-225 Mriya miał stać się rodzajem latającego kosmodromu, platformy, z której statek kosmiczny i rakiety miałyby zostać umieszczone na orbicie. "Mriya", zdaniem projektantów, powinien był być pierwszym krokiem do uruchomienia statku kosmicznego typu Buran wielokrotnego użytku. Dlatego początkowo projektanci mieli za zadanie stworzenie samolotu o udźwigu co najmniej 250 ton.

Radziecki wahadłowiec miał rozpocząć się od "pleców" samolotu. Ta metoda wprowadzania pojazdów na orbitę wokół Ziemi ma wiele poważnych zalet. Po pierwsze, nie ma potrzeby budowania bardzo drogich kompleksów do lądowania, a po drugie, wystrzelenie rakiety lub statku z samolotu poważnie oszczędza paliwo i zwiększa ładowność statku kosmicznego. W niektórych przypadkach może to pozwolić na całkowitą rezygnację z pierwszego etapu rakiety.

Obecnie opracowywane są różne opcje startu lotniczego. Szczególnie aktywnie działa w tym kierunku w Stanach Zjednoczonych, są rosyjskie wydarzenia.

Niestety, wraz z upadkiem Związku Radzieckiego projekt "Air Start" z wykorzystaniem An-225 został praktycznie pochowany. Ten samolot był aktywnym uczestnikiem programu "Energy-Buran". An-225 wykonał czternaście lotów z Buranem na szczycie kadłuba, w ramach tego programu przetransportowano setki ton różnych ładunków.

Po 1991 r. Sfinansowano program Energy-Buran, a An-225 został bez pracy. Dopiero w 2000 r. Modernizacja maszyny zaczęła być wykorzystywana do celów komercyjnych. An-225 Mriya ma wyjątkowe właściwości techniczne, ogromną ładowność i może przewozić masywny ładunek na kadłubie - wszystko to sprawia, że ​​samolot jest bardzo popularny w ruchu komercyjnym.

Od tego czasu An-225 wykonał wiele lotów i przetransportował setki ton różnych ładunków. Niektóre operacje transportowe można nazwać unikalnymi i niespotykanymi w historii lotnictwa. Samolot kilkakrotnie brał udział w operacjach humanitarnych. Po niszczącym tsunami dostarczył generatory elektryczne na Samoa, przetransportował sprzęt budowlany na Haiti zniszczony przez trzęsienie ziemi i pomógł wyeliminować skutki trzęsienia ziemi w Japonii.
W 2009 roku zmodernizowano samolot An-225 i wydłużono jego żywotność.

Urządzenie samolotu An-225

Samolot An-225 "Mriya" jest wykonany zgodnie z klasycznym schematem, z wysokimi skrzydłami podniesionymi z niewielkim przeciągnięciem. Kabina znajduje się przed samolotem, właz ładunkowy znajduje się również w przedniej części maszyny. Samolot jest wykonany zgodnie ze schematem dwuszczeblowym. Taka decyzja wynika z konieczności transportu ładunku na kadłubie samolotu. Szybowiec An-225 ma bardzo wysokie właściwości aerodynamiczne, wartość aerodynamicznej jakości tej maszyny wynosi 19, co jest doskonałym wskaźnikiem nie tylko dla transportu, ale także dla samolotów pasażerskich. To z kolei znacznie poprawiło osiągi samolotu i zmniejszyło zużycie paliwa.

Prawie cała wewnętrzna przestrzeń kadłuba zajmuje przestrzeń ładunkową. W porównaniu z An-124, wzrosła ona o 10% (siedem metrów). W tym samym czasie rozpiętość skrzydeł zwiększyła się tylko o 20%, dodano dwa kolejne silniki, a ładowność samolotu wzrosła o półtora raza. Podczas budowy An-225 wykorzystano aktywnie rysunki, komponenty i zespoły An-124, dzięki czemu samolot mógł powstać w tak krótkim czasie. Oto główne różnice w An-225 od An-124 "Ruslan":

• nowa sekcja centrum;
• zwiększenie długości kadłuba;
• ogon pojedynczego ogona zastąpiony ogonem dwugwowym;
• brak luku ładunkowego ogona;
• liczba stojaków podwozia głównego wzrosła z pięciu do siedmiu;
• system mocowania i zwiększania ciśnienia dla zewnętrznych obciążeń;
• Zainstalowano dwa dodatkowe silniki D-18T.

W przeciwieństwie do "Ruslan", "Mriya" ma tylko jedną lukę ładunkową w dziobie samolotu. Podobnie jak jego poprzednik, "Mriya" może zmienić prześwit i kąt kadłuba, co jest bardzo wygodne podczas załadunku i rozładunku. Podwozie ma trzy filary: przednią dwupunktową i dwie główne, z których każda składa się z siedmiu stojaków. W tym przypadku wszystkie statywy są niezależne od siebie i są wytwarzane osobno.

AN-225 ma sześć silników D-18T zawieszonych pod skrzydłami, a także dwa pomocnicze zespoły napędowe umieszczone wewnątrz kadłuba.

Komora ładunkowa jest uszczelniona i wyposażona we wszystkie niezbędne urządzenia do operacji załadunku. Wewnątrz kadłuba An-225 może pomieścić do szesnastu standardowych kontenerów lotniczych (każdy o wadze 10 ton), pięćdziesięciu samochodów lub ładunków o wadze do dwustu ton (turbiny, zwłaszcza duże pojazdy ciężarowe, generatory). Na górze kadłuba znajdują się specjalne uchwyty do transportu dużych ładunków.

Do startu bez ładunku samolot potrzebuje pasa startowego o długości 2400 metrów, z ładunkiem - 3500 metrów.

Dane techniczne An-225 "Mriya"

Wideo o An-225 Mriya

Obejrzyj wideo: Superstructure - Antonov 225 (Może 2024).