Radzieckie 45-mm działo przeciwpancerne M-42 1942 - magiczna różdżka sowieckiej piechoty


Radzieckie 45-mm działo przeciwpancerne M-42 z 1942 r. To uniwersalny system artylerii zdolny do wykonywania szerokiego zakresu zadań taktycznych. Głównym celem jest walka z opancerzonymi pojazdami wroga pod wygodnymi kątami ataku w celu skutecznego ostrzału, wsparcia działań piechoty podczas operacji ofensywnych i szturmowych.

Historia powstania i masowej produkcji działa M-42

Na początku 1942 r. Nastąpiła pilna potrzeba wzmocnienia wyposażenia technicznego sowieckich jednostek wojskowych. Pojawienie się zmodernizowanych czołgów PzKpfw-IV od wroga, nowych czołgów Pz Kpfw-V i ciężkiego PzKpfw -VI zmusiło sowieckich projektantów do modernizacji legendarnej czterdziestomilimetrowej broni przeciwpancernej z 1937 roku. Uwolnienie nowej broni zostało uznane za środek pomocniczy, jako wzmocnienie oddziałów piechoty Armii Czerwonej w walce z czołgami niemieckimi. Główny nacisk w działaniach radzieckiego kształcenia i szkolenia zawodowego został dokonany na mocniejszych systemach artyleryjskich ZiS-2 i ZiS-3.

Wyliczenie sowieckiej strzelby przeciwpancernej M-42 na obrzeżach Berlina, strzelającej do ostrzału nieprzyjaciela, kwiecień 1945

Rozwój nowego działa nastąpił w najkrótszym możliwym czasie, w dużej mierze ze względu na ugruntowaną produkcję próbki czterdziestu piątek z 1937 roku. Radzieccy projektanci znacznie poprawili charakterystykę balistyczną badanej broni, ulepszyli karetkę i podwozie systemu. Do tych celów wykorzystano zdolność produkcyjną zakładu nr 172 w mieście Motovilikha. W 1942 roku nowy pistolet, który otrzymał indeks GAU 52-P-243C, został oddany do użytku pod nazwą 45-mm działko przeciwpancerne M-42 modelu 1942.

Taktyczne i techniczne cechy działa 45-mm M-42

  • Kalkulacja - 4 osoby.
  • Masa bojowa - 0,625 ton.
  • Jednostkowe ładowanie.
  • Początkowa prędkość pocisku przeciwpancernego wynosi 870 m / s.
  • Szybkostrzelność: 15-20 strzałów / min.
  • Maksymalny zasięg ognia - 4500 m.
  • Bezpośrednie ujęcie pocisku przeciwpancernego wynosi 950 m.
  • Pocisk pancerza przebijającego pancerz: w odległości 500 m. - 61 mm., W odległości 1000 m. - 51 mm.
  • Główne rodzaje amunicji: przebijanie pancerza, pociski fragmentacji, pochłaniacz.
  • Ciężar pocisku przeciwpancernego wynosi 1,43 kg.
  • Czas transferu z podróży do walki: 1 min.
  • Rodzaj transportu: transportowany bryczką, samochodami i ciężarówkami.

Radziecki 45-mm M-42 pistolet przeciwpancerny z modelu 1942 został wykorzystany na wszystkich frontach ostatniego etapu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Odnowiony radziecki "Forty-Fang" odegrał szczególną rolę w przeprowadzaniu operacji szturmowych podczas operacji pruskiej i przechwytywania Berlina.

Zdjęcie