"Javelin": Amerykański kompleks przeciwpancerny

Konflikty militarne ostatnich kilku lat wyraźnie pokazały, że kierowany pocisk przeciwczołgowy stał się najbardziej groźnym przeciwnikiem czołgu na polu bitwy. Systemy rakiet przeciwpancernych (PTKR) były aktywnie wykorzystywane w konflikcie na wschodzie Ukrainy, a użycie Hezbollahu przez rosyjskie Kornet-E ATGM praktycznie zakłóciło ofensywę armii izraelskiej w Libanie w 2006 roku. Obecnie syryjscy "rebelianci" z powodzeniem niszczą pojazdy pancerne Baszara al-Assada z pomocą amerykańskiego ATGM Tow, opracowanego pośród zimnej wojny. Obecnie produkcja systemów przeciwpancernych jest jednym z najszybciej rozwijających się segmentów światowego rynku broni.

Trochę historii

Historia systemów rakiet przeciwpancernych rozpoczęła się w czasie II wojny światowej. Pierwsze próbki tej broni zostały stworzone w Niemczech. Kompleks Ruhrstahl X-7 ("Czerwony Kapturek") został stworzony przez Niemców już pod koniec wojny, nie ma informacji o wykorzystaniu kompleksu w rzeczywistych działaniach wojennych. Próbki tych broni trafiły do ​​zwycięzców i zostały wykorzystane do ich własnego rozwoju.

Tak powstały ATGM pierwszej generacji, w tym francuski SS-10, radziecki kompleks Malyutka, systemy Cobra, Mamba (Niemcy) i inne. Pociski tych kompleksów były kontrolowane przez druty, miały niską prędkość, strzelanie z tych broni wymagało bardzo wysokiego szkolenia personelu, obliczenia PTKR były bardzo wrażliwe, a w początkowej części lotu rakiety była imponująca martwa strefa.

Aby zwiększyć skuteczność broni przeciwczołgowej, konieczne było wyposażenie kompleksów w zupełnie inny system prowadzenia. W ten sposób pojawiły się ATGM drugiej generacji, które zostały wyposażone w półautomatyczne HF. Operator musiał tylko celować w cel i celować rakietą. Następnie wymagane było przytrzymanie celu w zasięgu wzroku, rakieta została skierowana na niego automatycznie za pomocą drutu lub za pomocą wiązki laserowej.

Około początku lat 90. ubiegłego stulecia, w wielu krajach rozpoczęto rozwój systemów przeciwpancernych trzeciej generacji z w pełni automatycznym systemem naprowadzania, które w pełni realizują zasadę "zwolniony i zapomniano". Dzisiaj na świecie jest kilka próbek takich broni, z których najsłynniejszym jest amerykański ATGM FGM-148 "Javelin".

Stworzenie "Javeliny"

FGM-148 "Javelin" został pomyślany jako zamiennik przestarzałego kompleksu Dragon, który służy w armii amerykańskiej od połowy lat 70-tych. Test nowej broni rozpoczął się w 1993 roku.

Pierwotnie planowano wyprodukować ponad 70 000 kompleksów tylko dla amerykańskiego korpusu piechoty morskiej, ale koszt tych broni był znacznie wyższy niż planowano, więc zamówienie zostało zredukowane do 33 000. Z tego samego powodu udało się wyeksportować znacznie mniej FGM-148.

Do naszych czasów Stany Zjednoczone wydały na program FGM-148 "Javelin" około 5 miliardów dolarów, dziś koszt jednego kompleksu wynosi około 100 tysięcy dolarów. Jest to absolutny zapis dla takiej broni.

Urządzenie FGM-148 "Javelin"

System pocisków przeciwpancernych Javelin jest przeznaczony do niszczenia pojazdów opancerzonych, schronów osłoniętych (bunkier, bunkier, bunkry i bunkry), a także nisko latające cele powietrzne. FGM-148 może być używany w dzień lub w nocy, w warunkach słabej widoczności iw niekorzystnych warunkach pogodowych. Miękki start pozwala korzystać z tego kompleksu zarówno z lokalu, jak iz zamkniętych stanowisk.

Kompleks ma budowę modułową, składa się z kontenera startowego z pociskiem oraz jednostki dowodzenia i uruchamiania (CPB). Korpus zbiornika startowego wykonany jest z włókna węglowego z żywicą epoksydową, chroni rakietę przed wpływami zewnętrznymi, reszta złożonych elementów jest na niej zamontowana. Po strzale pojemnik zostaje odrzucony.

W szczególności jednostka chłodząca i zasilająca jest zamontowana na zbiorniku wyrzutni, który zawiera akumulator i zbiornik gazu chłodzącego, który chłodzi urządzenie naprowadzające rakietowe do wymaganej temperatury. CPB jest również zamontowany na korpusie pojemnika.

Jednostka dowodzenia i odpalania jest częścią kompleksu przeciwpancernego wielokrotnego użytku, składa się z:

• nocny widok;
• widok dnia;
• sterowanie (wyświetlacz i wskaźniki);
• uchwyty;
• komora baterii i system chłodzenia do celowania w nocy.

FGM-148 "Javelin" ma widok dnia, a także celownik termiczny, który umożliwia strzelanie w nocy, w warunkach dużego dymu i przy niesprzyjających warunkach pogodowych. Do działania celownika podczerwieni w urządzeniu PBC zainstalowana jest chłodnica, która zapewnia mu niezbędną temperaturę.

Kompleks rakietowy sterowany przeciwpancernie (ATGM) FGM-148 "Javelin" ma głowicę tandemową, składane skrzydła, głowicę bazową na podczerwień (GOS) i dwa silniki: rozruch i podtrzymujący.

Rozruch silnika powoduje wyjęcie rakiety ze zbiornika startowego, co daje początkowe przyspieszenie. Silnik rejsowy działa na głównej części toru lotu ATGM. Pocisk jest wyposażony w elektroniczny system ochrony i uzbrojenia.

Pierwszy ładunek z głowicy tandemowej neutralizuje dynamiczną obronę celu, podczas gdy drugi ładunek penetruje zbroję celu i powoduje poważną porażkę. Jeśli nie ma zabezpieczenia dynamicznego, to pierwsze ładowanie zwiększa efekt działania głównego. Oba obciążenia są kumulatywne.

Głowica naprowadzająca wyposażona jest w detektor podczerwieni i bezpiecznik. Pozwalają one ATGM FGM-148 "Javelin" działać na zasadzie "zwolniony i zapomniany". To prawda, że ​​GOS w podczerwieni znacznie zwiększa koszt rakiety.

GOS ATGM jest również wyposażony w elektroniczny system naprowadzania, który kontroluje lot rakiety i wysyła sygnały do ​​jednostki napędowej w celu jej skorygowania.

Kompleks ma dwa tryby ataku: na szczycie celu i w linii prostej. Operator wybiera żądany tryb bezpośrednio przed uruchomieniem rakiety. Atak na cel z góry pozwala na trafienie pojazdów opancerzonych w górnej (najmniej chronionej) projekcji.

Zalety i wady FGM-148 "Javelin"

Amerykanie są dumni z tego kompleksu i mają ku temu powody. W porównaniu z systemami przeciwpancernymi drugiej generacji, Javelin ma niezaprzeczalne zalety:

• zasada "zastrzel i zapomnij", która pozwala znacznie zmniejszyć podatność operatora ATGM;
• głowica naprowadzająca z detektorem podczerwieni sprawia, że ​​większość elektronicznych kompleksów przeciwdziałania (takich jak "Shutter") jest bezużyteczna;
• głowica tandemowa i duży kaliber sprawiają, że "Javelin" stanowi śmiertelne zagrożenie dla praktycznie wszystkich typów istniejących pojazdów opancerzonych;
• tryb ataku celu od góry pozwala uderzyć w najmniej chronioną część zbiornika i omija działanie większości nowoczesnych aktywnych kompleksów ochronnych (KAZ);
• celownik noktowizyjny (kamera termowizyjna) umożliwia skuteczny ogień w nocy, w dymie iw niesprzyjających warunkach pogodowych;
• silnik rozruchowy zapewnia niską widoczność miejsca startu i pozwala na wykorzystanie kompleksu do strzelania z pomieszczeń i schronień;
• "Javelin" to przenośny i bardzo mobilny kompleks, co znacznie zwiększa jego skuteczność i zwiększa przeżywalność.

Jednak ten kompleks ma swoje wady, które wielokrotnie wskazywali eksperci:

• stosunkowo krótki zasięg (2000 metrów);
• czas chłodzenia NVD wynosi około 4 minut, czas chłodzenia HOS wynosi 10 sekund;
• wysoki koszt kompleksu i rakiety;
• Specyfika działania NVD i GOS z czujnikiem podczerwieni.

Ostatni akapit należy omówić bardziej szczegółowo. Faktem jest, że urządzenia noktowizyjne i hf tego typu wykorzystują własne promieniowanie podczerwone od celu. W niektórych przypadkach promieniowanie celu może łączyć się z promieniowaniem tła w terenie, wtedy korzystanie z kompleksu staje się problematyczne.

Cóż, wysokie koszty kompleksu są dość przystępne dla armii amerykańskiej, która ma największy budżet na świecie.

Charakterystyka techniczna kompleksu

Obejrzyj wideo: KDA - POPSTARS ft Madison Beer, GI-DLE, Jaira Burns. Official Music Video - League of Legends (Listopad 2024).