Wstążka Gwardii jest chwalebnym następcą tradycji Wstążki św. Jerzego, chociaż jej pojawienie się w ZSRR nie jest formalnie związane z przyznaniem carskiej Rosji. Ta nagroda, jak również powrót oficerów Armii Czerwonej, wiąże się właśnie z odrodzeniem patriotycznej przeszłości Rosji, dlatego nie będzie należało rozpatrywać taśmy gwardii oddzielnie od świętego Jerzego. Obecnie wielu przywiązuje Wstążkę Gwardii do ubrań, świętując Dzień Zwycięstwa, ale niewielu zna prawdziwą historię tej nagrody i dlaczego stała się symbolem Dnia Zwycięstwa w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Historia Wstążki Gwardii
Wstęga Gwardii Radzieckiej została wprowadzona po powstaniu tzw. "Gwardii Radzieckiej", która pojawiła się w 1941 r. Po bitwie pod Jelnią. Cztery dywizje piechoty zmotoryzowanych strzelców otrzymały tytuł "Dywizje gwardii", aw 1942 r. Pojawiła się odznaka Gwardii. Później ta wstążka została wykorzystana do zaprojektowania klocków dla Order of Glory i medalu "For Victory over Germany".
Chociaż pojawienie się Wstążki Gwardii wiąże się z odrodzeniem się insygniów św. Jerzego, to formalnie nie są one identyczne, dlatego nazwanie ich tym samym rozróżnieniem (jak propagowane w nowoczesnych mediach) byłoby zasadniczo błędne.
Wygląd Wstążek Strażników i oddziałów "Strażników"
Po rewolucji i obaleniu caratu w Rosji, wszystkie carskie nagrody i atrybuty zostały doprowadzone do całkowitego zapomnienia, ale podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jedna z głównych nagród rządu carskiego została wskrzeszony. Taśma gwardii, która była bardzo podobna do wstążek św. Jerzego, pojawiła się ponownie na okładkach żołnierskich medali. Jeden z najbardziej honorowych rozkazów II wojny światowej - Order of Glory - właśnie otrzymał tę wstążkę charakterystycznych czarnych i pomarańczowych kolorów. Mimo podobieństwa taśma nigdy nie została nazwana "St. George".
Chociaż uważa się, że Zakon Chwały został praktycznie skopiowany z krzyży świętego Jerzego, a nawet miał podobny podział na stopnie (w projekcie nie było nawet czterech stopni, których Stalin nie zatwierdził), nie ma dowodów w oficjalnych dokumentach tej hipotezy. Na tej podstawie bezpiecznie można powiedzieć, że Wstążka Gwardii jest specjalnym atrybutem, który należy rozpatrywać osobno.
Nazwa "Strażnicy" minęła od 1941 roku, kiedy dywizje bojowe, które walczyły dzielnie z wrogiem, otrzymały szeregi Gwardii. Już w 1942 r. Przygotowano specjalną plakietkę "Straż" dla personelu oddziałów Gwardii.
Pomimo faktu, że znaczek straży został pomyślany jako jeden dla wszystkich sił zbrojnych, radziecka marynarka wojenna ustanowiła swój własny znak, który jest popularnie nazywany "strażą morską". Gwardziści marynarze ozdobili czapki i położyli je na krawędzi swoich cudzoziemców. Końce taśmy nie były przymocowane i trzepotały swobodnie. Nazwa statku lub jego części została wyryta złotem wytłoczonym na przedniej stronie taśmy gwardii marynarki, a kotwice zostały przedstawione na wolnych końcach.
Chociaż wielu twierdzi, że wstążki na Paradzie Zwycięstwa były świętego George'a, nie ma wątpliwości, że byli dokładnie strażnikami.
8 listopada 1943 r. Ustanowiono Zakon Chwały w ZSRR, który kopiował tradycje zamówień św. Jerzego i miał również trzy stopnie. Ten rozkaz otrzymał za odwagę w bitwie, a Wstążka Gwardii przypomniała starym żołnierzom królewskich krzyży świętego Jerzego. W okresie od 1943 do 1945 roku w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej ponad 2500 osób zostało pełnoprawnymi członkami Order of Glory (wszystkie trzy stopnie przyznawane kolejno, począwszy od trzeciej). 46 000 osób zostało dowódcami Orderu Chwały 2 stopnie, a trzecie - około 980 000.
W marcu 1992 r. Na mocy dekretu Prezydium Rady Najwyższej Rosji odnowiono Order św. Jerzego i Krzyż św. Jerzego.
Wartość kwiatów na wstążkach gwardii i św
Nie powinieneś sądzić, że czarne i pomarańczowe kolory na wstążce świętego Jerzego zostały wybrane losowo lub pod wpływem kaprysu cesarzowej Katarzyny II. Kolory te są w pełni zgodne z kolorami herbu państwowego Rosji:
- Kolor czarny odpowiada kolorowi dwugłowego orła;
- Orange jest powiązany z żółtym polem godła państwowego.
Zespoły na Wstążce św. Jerzego (według jednej z wersji) odpowiadają męczeństwu św. Jerzego i jego zmartwychwstaniu. Ponadto czarne i pomarańczowe kolory odpowiadają kolorowi płomienia i dymu, które są nieodzownymi atrybutami wojny. Ponieważ ta nagroda została przyznana tylko za wyczyny na polu bitwy, kolory wojny idealnie do niej pasowały.
Dopiero w punkcie zwrotnym w 1942 r., Gdy wróg był pod Moskwą, Stalin zwrócił dawne tytuły oficerów i żołnierzy armii rosyjskiej Rosjanom. W tym samym czasie zwrócono naramienniki (tak znienawidzone od czasu rewolucji), odrodzono wstęgę św. Jerzego (pod nazwą Gwardia) i ustanowiono Order Chwały o trzech stopniach (który całkowicie skopiował królewski porządek św. Jerzego Zwycięzcy). Taśma gwardii była obecna na rozkazach, klockach i sztandarach żołnierzy radzieckich.
Po 2005 r. Dzięki kampanii "Wstążka św. Jerzego" ogromna liczba osób mogła dowiedzieć się o tym symbolu męstwa, mającym prawie 250 lat.
Różnica między taśmami św. Jerzego i Gwardii
Mimo podobieństwa wstęga św. Jerzego różni się od Strażników:
- Wstążka Strażników jest pomarańczowa, a na stronie Świętego Jerzego jest żółta;
- Wszystkie parametry sowieckiej wstążki były ściśle regulowane, królewska wstążka nigdy nie była regulowana;
- Przez lata swego istnienia królewska wstążka miała różne odcienie koloru żółtego, ale zawsze była popularnie nazywana "Świętym Jerzym".
Pomimo pewnych zewnętrznych różnic obie taśmy spełniały tę samą rolę: podkreślały odwagę posiadaczy Orderu św. Jerzego i dżentelmenów Zakonów Chwały. Zarówno w czasie carskiej Rosji, jak i po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej panowie rozkazów cieszyli się zasłużonym szacunkiem wśród ludności.
W ciągu ostatnich kilku lat więcej ludzi włożyło wstęgę św. Jerzego w Dzień Zwycięstwa.
Order of Glory - główny żołnierz Order czasów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej z taśmą Guard
Zakon Chwały został wprowadzony w listopadzie 1943 r., Kiedy zwycięstwo nad Niemcami stało się oczywiste i było tylko kwestią czasu. Inicjatorem jej powstania był osobiście I.V. Stalin. Ten rozkaz został wprowadzony, aby zachęcić zwykłych żołnierzy i młodszych dowódców, którzy dzięki swoim heroicznym działaniom byli w stanie przybliżyć zwycięstwo.
Order of Glory wydany na bohaterskie czyny. Początkowo zlecenie to miało być nazywane Zakonem Bagration, ale Stalin stanowczo temu się sprzeciwiał. Zakon został pomyślany jako nagroda dla zwykłych żołnierzy, więc uznał analogię do innych "ogólnych" nagród za niewłaściwe. Wybrał nazwę "Order of Glory", ponieważ nie ma zwycięstw bez chwały. W tym samym czasie Stalin odrzucił jednak czwartą klasę porządku. Zakon Chwały składał się z 3 stopni, analogicznie do innych radzieckich rozkazów.
Wstążka Gwardii na rozkaz Chwały wszystkich trzech stopni była całkowicie identyczna, co skopiowało przedrewolucyjny system nagród. Order Chwały ze Wstęgą Gwardii jest najbardziej honorowym Zakonem ZSRR podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Medal "Za zwycięstwo nad Niemcami"
W projekcie jednego z najpopularniejszych medali ZSRR "Za zwycięstwo nad Niemcami" wykorzystano również taśmę strażniczą. Popularność tego medalu wynika z faktu, że przyznano go nie tylko bojownikom radzieckiej armii, ale także innym obywatelom ZSRR, którzy swoimi działaniami na froncie lub z tyłu pomogli regularnej armii.
Medal był okrągły i wykonany z mosiądzu. Przy pomocy pierścienia z okiem zapinany był na blok, który przykryty był taśmą ochronną w tradycyjnych kolorach.
Medal "Za zdobycie Berlina"
W kwietniu 1945 r. Gen. Chruściew poinstruował, aby opracować serię medali do zdobycia i wyzwolenia miast. Pierwotnie niemieckie miasta uznawano za schwytane, a miasta innych krajów odparte od wroga zostały wyzwolone.
Medal "Za zdobycie Berlina" był najbardziej honorowym wyróżnieniem w tej serii.
Medal był okrągły z wypukłymi napisami. Blok został wykonany przez Wstążkę Gwardii, która znajdowała się pośrodku czerwonego jedwabiu, zakrywając but.
Chociaż upadek ZSRR zniszczył wiele wartości, które powstały w czasach Imperium Rosyjskiego, tradycja wstęgi św. Jerzego odrodziła się podczas II wojny światowej (zwanej Strażnikami) i nadal żyje. Order chwały i medal "Za zdobycie Berlina", którego klocki są ozdobione taśmą strażniczą, należą do najcenniejszych nagród ZSRR, a najbardziej popularny medal "Zwycięstwo" pozwolił wielu weteranom wojennym i weteranom wojennym dotknąć legendarnej chwały taśmy Gwardzistów.
