Radziecki czołg średni T-54 jest przejściowym rodzajem opancerzonego pojazdu bojowego. Prace nad stworzeniem nowego czołgu średniego dla Armii Radzieckiej rozpoczęły się bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej. Stworzony w oparciu o legendarny czołg T-44, czołg T-44 nie reagował zbytnio na zadane zadania, dlatego podjęto decyzję o przeprowadzeniu radykalnej modernizacji pojazdu w celu spełnienia nowych wymagań. Pierwszy prototyp ulepszonej wersji T-44 był gotowy już w styczniu 1945 r., Ale kolejne testy wymagały znacznych korekt.
Przyjęcie i rozpoczęcie seryjnej produkcji czołgu T-54
Kolejne prototypy czołgu otrzymały nowy zaokrąglony kształt wieży, przeznaczony do zamontowania potężnej armaty 100 mm. Grubość zbroi na samochodzie została znacznie zwiększona, zwiększając przeżywalność czołgu. Zgodnie z wynikami złożonych testów, nowa maszyna pod indeksem T-54 została przyjęta w kwietniu 1946 r.
W latach 1946-1947 wyprodukowano 600 samochodów tego typu. Kolejne kopie były produktem ciągłej modernizacji maszyny.
Taktyczne i techniczne cechy radzieckiego czołgu średniego T-54
- Załoga - 4 osoby.
- Waga bojowa - 36 ton.
- Wymiary maszyny: długość - 9 m, szerokość - 3,27 m, wysokość - 2,4 m, prześwit - 425 mm.
- Uzbrojenie: działo kal. 100 mm (ładowanie jednostkowe);
- Zasięg bezpośredniego strzału - 1200 m, przebicie pancerza (90 stopni): w odległości 500 m - 150 mm, w odległości 1000 m - 135 mm, w odległości 2000 m - 100 mm, amunicja - 34 pociski;
- Dwa karabiny maszynowe 7,62 mm (amunicja - 3500 rund) i 12,7 mm karabin maszynowy przeciwlotniczy (ładunek amunicji - 250 naboi).
- Główne rodzaje amunicji: kaliber, przekłuwanie pancerza, wybuchowe pociski.
- Grubość pancerza: przód ciała - 120 mm, deska - 80 mm, wieża 200 mm.
- Silnik wysokoprężny o mocy 520 KM
- Maksymalna prędkość na autostradzie - 50 km / h.
- Rejs po autostradzie - 330 km.
- Pokonywanie przeszkód: ściana - 0,8 m, rów 2,7 m.
Ze względu na krótki czas produkcji seryjnej i okres historyczny, czołg średni T-54 z modelu 1946 nie miał praktyki bojowej. Nowo otrzymane nowe pojazdy były wykorzystywane przez załogi do celów szkoleniowych w przypadku przeprowadzki do nowszych i bardziej zaawansowanych pojazdów.