Sowiecka działka dywizjonalna 76 mm ZiS-3 z 1942 r. - uniwersalna broń dalekiego zasięgu

Radziecka działka 76 mm dywizji ZiS-3 z 1942 r. Jest uniwersalnym systemem artyleryjskim, zaprojektowanym do bezpośredniego strzelania działami dywizji strzeleckiej i do wykorzystania jako skuteczna broń przeciwpancerna. Dzięki udanemu projektowi działo Zis-3 było pierwszą krajową bronią całkowicie zmontowaną na przenośniku. Pod względem ogniowym i balistycznym sowiecka broń jest uważana za jeden z najlepszych systemów artylerii okresu II wojny światowej.

Rozwój i seryjna produkcja pistoletu dywizjonalnego

Narzędzie zostało stworzone z własnej inicjatywy przez zespół projektowy prowadzony przez V.G. Grabina w przededniu II wojny światowej. Decyzja o stworzeniu potężnego i uniwersalnego pistoletu polowego średniego kalibru została podjęta, ponieważ nie było pułków artylerii dywizji i korpusów Armii Czerwonej wyposażonych w broń zdolną do rozwiązywania kilku zadań bojowych i taktycznych. Główną bazą techniczno-produkcyjną była Gorky Artillery Plant No. 9.

Konstrukcja nowej broni polegała na zamontowaniu pistoletu F-22USV na wózku pistoletu ZiS-2. W wyniku drobnych zmian technicznych nowa broń była gotowa pod koniec 1941 roku.

Pewna liczba działów została wystrzelona przed rozpoczęciem testów, które przeprowadzono bezpośrednio w warunkach bojowych frontu radziecko-niemieckiego. Pozwoliło to w lutym 1942 roku na przyjęcie nowej broni dla Armii Czerwonej pod nazwą - 76-mm dział dywizjonów ZIS-3 modelu 1942 z indeksem GAU-52-P-354U.

Obliczenie radzieckiej działowej działki ZiS-3 z modelu 1942 strzelającego do wroga. Breslau, Niemcy, kwiecień 1945

W sumie w latach wojny wystrzelono 103 000 dział, co uczyniło z tej broni najbardziej masywny system artyleryjski w ZSRR. Oprócz tej liczby wykonano ponad 13 tysięcy pistoletów do montażu na radzieckiej samobieżnej SU-76.

Taktyczne i techniczne cechy działowej armaty 76-mm ZiS-3M

  • Obliczenia - 6 osób.
  • Waga bojowa - 1,2 tony.
  • Jednostkowe ładowanie.
  • Początkowa prędkość pocisku przeciwpancernego wynosi 662 m / s.
  • Szybkostrzelność: 25 strzałów / min.
  • Maksymalny zasięg strzelania - 13290 m.
  • Strzał bezpośredni pocisku przeciwpancernego: w odległości 500 m. - 55 mm., W odległości 1000 m. - 50 mm.
  • Główne rodzaje amunicji: fragmentacja wybuchowa, przebijanie pancerza, podkalibr, skumulowane pociski, odłamki.
  • Waga pocisku przeciwpancernego wynosi 6,5 kg.
  • Czas transferu z podróży do walki: 30-40 sek.
  • Rodzaj transportu: transportowany przez konie, samochody osobowe i ciężarówki, ciągnik Komsomolec.

Dzielna 76-mm armata ZiS-3 w latach 1942-45 brała udział w bitwach we wszystkich sektorach radziecko-niemieckiego frontu. W okresie powojennym broń pozostawała w służbie jednostek wojskowych Armii Radzieckiej i dostarczana była do krajów przyjaznych Związkowi Radzieckiemu.

Zdjęcie

Obejrzyj wideo: 36 i 44 cal. REMINGTON 1858 100 m - Long range STRZELANIE (Marzec 2024).