Radziecka dywizja 122-mm M-30 z 1938 r. - główna broń radzieckiej dywizji strzeleckiej

Radziecka haubica M-30 stała się głównym systemem artylerii w ramach Armii Czerwonej przez cały okres Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Głównym zadaniem, które zostało postawione przed jednostkami artylerii wyposażonymi w tę potężną broń, było wysadzenie rozkazów wroga na linii frontu i na głębokość, aby stworzyć strzelający wał obronny na drodze postępujących formacji wroga.

Rozwój projektu i masowa produkcja

Mimo młodego wieku (haubica M-30 została oddana do użytku w 1938 r.), Stworzenie nowego działa opóźniło się. Przypis projektu z GAU został wydany w 1929 roku. Pierwsza uzyskana opcja to nowa haubica 122 mm pistoletu model 1934. W przyszłości sowieccy projektanci pod kierownictwem F. F. Petrowa kontynuowali prace nad rozwojem tego tematu i rozpoczęli tworzenie bardziej nowoczesnej zaawansowanej technicznie haubicy M-30.

Radzieckie baterie 122 mm M-30 z haubicami ostrzeliwują czołgi niemieckie, które przebiły się, jesień 1943 r

W grudniu 1937 r. Komisja GAU przedstawiła nową komisarkę M-30 o kalibrze 122 mm do przeglądu i testów. Po udanym strzelaniu zalecono natychmiastowe wprowadzenie nowej broni do masowej produkcji. Pistolet był produkowany przez 16 lat od 1939 do 1955 roku.

Parametry taktyczne i techniczne haubicy M-30

  • Kalkulacja - 8 osób.
  • Waga bojowa - 2,45 tony.
  • Ładowanie oddzielnie rękawem.
  • Początkowa prędkość wybuchowego pocisku o wysokiej eksplozji wynosi 515 m / s.
  • Kąt pionowego prowadzenia: od -3 do +65 stopni, kąt poziomego prowadzenia - 49 stopni.
  • Szybkostrzelność: 5-6 strzałów / min.
  • Maksymalny zasięg strzelania - 11800 m.
  • Główne rodzaje amunicji: wybuchowe, pancerz przeciwpancerny, pociski zapalające i kumulacyjne.
  • Ciężar wybuchowego pocisku rozrywającego wynosi 21 kg.
  • Czas transferu z podróży do walki: 1-1,5 min.
  • Rodzaj transportu: transportowany przez wozy konne, ciężarówki.

Radziecka haubica 122 mm M-30 stała się jednym z najbardziej masywnych systemów artyleryjskich w służbie Armii Czerwonej i Armii Radzieckiej. Główna faza bojowego użycia broni spadła w okresie II wojny światowej. W okresie powojennym radziecka haubica była aktywnie wykorzystywana w licznych zagranicznych konfliktach zbrojnych.

Zdjęcie