An-8 to pierwszy wyspecjalizowany krajowy wojskowy samolot transportowy z turbiną gazową, który przewozi 11 ton ładunku i jest przeznaczony do transportu, a także spadochronowe lądowanie sprzętu i oddziałów. An-8 ma dobre charakterystyki startu i lądowania, a także wysoką manewrowość na nieutwardzonych lotniskach. To właśnie tam opracowano schemat liniowego transportera, który stał się klasyczny: podwozie o małej średnicy w owiewce po bokach kadłuba, wysoko-skrzydłowy samolot z silnikami umieszczonymi na skrzydle. Na rufie kadłuba An-8 znajduje się kabina strzelca, wyposażona w wieżyczkę z działami kalibru 23 mm. Samolot An-8 jest wyposażony w sekcję tylną z dużą klapą ładunkową, która otwiera się w locie z wysoko przełożonym podwoziem. Samolot ma interesującą historię.
Historia pojawienia się An-8
W tamtych latach Amerykanie dokonali przełomu: C-123 wszedł do serii, aktywowano transporter C-119, C-130 był w fazie rozwoju, inny samolot z silnikami turbośmigłowymi. W ZSRR taki specjalistyczny samolot transportowy jeszcze nie istniał. Były rysunki, był opis kilku projektów i pozostawały na papierze.
Historia An-8 rozpoczyna się w 1951 r., Kiedy to biuro projektowe Antonow przygotowało szkic i opis samolotów DT-5/8, prototyp do lądowania z dwoma silnikami turbośmigłowymi, wysokiej klasy podwozie o maksymalnej ładowności 8 ton i dużą klapą tylną do wyposażenia pokładowego. i żołnierze. Urządzenie zostało zatwierdzone przez samolot, nadano mu nazwę "P".
Aby zbudować prototyp, do Kijowa przybyli specjaliści z Moskwy, Taganrogu, Woroneża, Rygi i Leningradu, aby pomóc. Oleg Antonov, szef Biura Projektów, obawiał się, że zespół nie ma doświadczenia w tworzeniu takich maszyn pneumatycznych. Dlatego zwrócił się do Iljuszyna i Tupolewa - aby wysyłać rysunki dla IL-28 i Tu-16, a także studiować ich projekt bezpośrednio w zakładach produkcyjnych. Otrzymano rysunki i pozwolenie. Struktura podłogi została nieznacznie zmodyfikowana zgodnie z rysunkami Roberta Bartiniego, twórcy samolotu DAR. W rezultacie czas opracowywania nowego produktu został znacznie skrócony, a dostarczone rysunki pozwoliły uniknąć błędów podczas projektowania. W 1954 projekt został ukończony.
Stworzenie pierwszego wyspecjalizowanego krajowego pracownika transportowego wymagało wdrożenia szeregu badań eksperymentalnych. An-8 powstał we współpracy z kilkoma fabrykami samolotów. Główna praca - ogólne zgromadzenie i budowa kadłuba zostały przeprowadzone w Kijowie, na produkcji pilotażowej. W 1956 roku samochód wyjechał ze sklepu i 11 lutego wzniósł się w powietrze. Pierwsze loty ujawniły wady i awarie, które wymagały korekty i modyfikacji samolotu. Podczas testów silnik TV-2T został zastąpiony silnikiem wymuszonym AI-20D.
An-8 trafił do serii w fabryce samolotów w Taszkiencie. Od 1959 roku setka samolotów wchodzi do jednostek wojskowych. Samolot seryjnie wyprodukowano w 1961 r. Zbudowano 151 samolotów. Opanowanie samolotu jest bardzo trudne. Z powodu błędów w pilotowaniu, pięć samochodów rozbił się w ciągu trzech lat. Ale An-8 wykazał dobre właściwości techniczne: miał możliwość startu z błotnistego pasa startowego i "trudnych" lotnisk.
Specyfikacja samolotu An-8
An-8 ma następujące specyfikacje:
- Rozpiętość skrzydeł wynosi 37 m.
- Długość samolotu wynosi 30,7 m.
- Wysokość wynosi 10 m.
- Powierzchnia skrzydła wynosi 117,2 metrów kwadratowych. m
- Długość przedziału ładunkowego wynosi 11 m.
- Szerokość przedziału ładunkowego wynosi 3,6 m.
- Wysokość przedziału ładunkowego wynosi 2,9 m.
- Silnik - 2xAI-20D.
- Silnik miał ciąg 2x5180 e.s.
- Masa pusta - 24,3 tony.
- Normalna masa startowa to 38 ton.
- Maksymalna masa startowa wynosi 41 ton.
- Maksymalna ładowność - 40 spadochroniarzy lub 11 ton.
- Zasięg lotów z maksymalnym obciążeniem - 850 km.
- Zasięg promu - 4410 km.
- Maksymalna prędkość to 520 km / h.
- Prędkość przelotowa wynosi 450 km / h.
- Praktyczny sufit to 9600 m.
- Trasa startu wynosi 775 m.
- Przebieg wynosi 590 m.
- Załoga to 5-6 osób.
Cechy konstrukcyjne An-8
- An-8 zbudowany jest zgodnie ze schematem free-floating vysokoplan. Całkowicie metalowa konstrukcja, kadłub półokontonowy. Skrzydło trapezowe w rzucie prostym, dwubiegowym. Mechanizacja skrzydła obejmuje dwuselekowe lotki i klapy z podwójnymi szczelinami.
- Podwozie z prowadzoną przez nos sylwetką, trójkołowym rowerem wsuwa się do kadłuba.
- Elektrownia zawiera 2 silniki turbośmigłowe AI-20D. Zużycie paliwa lotniczego jest znaczące. Aby zrekompensować zużycie paliwa, w 20 skrzydłowych zbiornikach paliwa umieszczono zapas paliwa o pojemności 13080 litrów.
