GAZ-62 - radziecka ciężarówka z formułą kół 4x4, której rozwój rozpoczął się przed rozpoczęciem II wojny światowej. Inżynierowie zaproponowali kilka opcji, w tym maskę silnika i układ maski.
Ogólne informacje o pojeździe terenowym GAZ-62
Model 62. został ustawiony jako pojazd o wysokim natężeniu ruchu dla transportu towarów i osób w trudnych warunkach drogowych lub w terenie. Główne cechy konstrukcyjne są uważane za wysoki prześwit i różnice w ryglowaniu krzywek.
Na ziemi lub na mokradłach ciężarówka mogła się poruszać z niskim ciśnieniem w oponach, co uznano za wielkie osiągnięcie w połowie ubiegłego wieku. Wymiary samochodu i zdejmowane części umożliwiły transport śmigłowcem i zejście ze spadochronu. Jednostka napędowa znajdowała się pod kabiną. Aby uzyskać dostęp do technologii, kabina została złożona do przodu za pomocą sprężyn.
Elektrownia GAZ-62 ma 6 cylindrów i jest uzupełniona o komorę wstępną i system zapłonu za pomocą flare. Wiele osiągnięć dokonanych w tym samochodzie zostało wykorzystanych w przyszłości na inne generacje ciężarówek produkowanych przez fabrykę samochodów Gorky.
Pierwsza próbka ciężarówki GAZ-62
Złożona w 1940 r. Firma przygotowywała się do rozpoczęcia wojny, eksperymenty z transportem 6x4 wykazały, że takie rozwiązania mają niską wydajność. Taka formuła koła była popularna w latach 30., ale na początku lat 40. była moralnie przestarzała. Armia zażądała samochodu z napędem na wszystkie koła, aby pokonać wszelkie przeszkody (możliwe na drodze).
Przełom w produkcji wózków z napędem na wszystkie koła nastąpił po zakupie amerykańskiego sprzętu do produkcji przegubów kulowych o jednakowej prędkości kątowej. GAZ-62 stał się pierwszym samochodem 4x4 Gorkiego. Oparty jest na potężnym silniku GAZ-11 z sześcioma cylindrami i objętości 3,48 litra. Został opracowany w oparciu o Dodge D5. Przy 3,4 tysiąca obrotów opracowano moc 76 KM.
Dźwignia skrzynki transferowej została zainstalowana w jednej z czterech pozycji:
- 1 - tylna oś jest aktywowana;
- 2 - twarde włączenie obu mostów;
- 3 - neutralny;
- 4 - aktywacja obu mostów przez demultiplicator o przełożeniu 1,82: 1.
Główny bieg miał przełożenie 6,66: 1. W dużej mierze dzięki temu okazało się, że samochód ma wysoki krzyż. Opony otrzymywały specjalny wzór bieżnika o nazwie "Ground Flu".
Podstawa kabiny pochodzi z szeregowego GAZ-MM. Wymiary okapu są zwiększone, ponieważ zastosowano silnik o innych wymiarach. Projekt kratki powstał od zera. W procesie modernizacji żeliwo użyte do produkcji głowicy cylindra zostało zastąpione aluminium. Dzięki temu moc wzrosła do 85 koni mechanicznych. Pierwsze testy przeprowadzono przy użyciu takiego silnika. Wszystkie testy zakończyły się sukcesem: samochód wykazał wymaganą dynamikę i przepuszczalność w terenie.
Maksymalna prędkość przy pełnym obciążeniu (2 tysiące kilogramów) wynosi 88 km / h. W 1941 r. Przeprowadzono pierwsze próby z pełnym obciążeniem na drogach, które również przebiegły pomyślnie. W przypadku ruchu po śniegu koła wyposażono w ucha i łańcuchy bransoletek (noszone osobno). Transport przemieszczał się przez zaspy śnieżne o głębokości do 60 centymetrów.
Minimalne zużycie paliwa przez jednostkę napędową z głowicami z żeliwa wyniosło 16,2 litra na 100 kilometrów przy średniej prędkości 35-45 km / h. Po wymianie żeliwa na aluminium zużycie spadło do 15,7 litra na 100 kilometrów. Średnie zużycie asfaltu wynosiło 25 litrów, a na drogach - 60 litrów.
Przed wojną projektantom udało się opracować modyfikację za pomocą formuły koła 6x6. Nowe samochody otrzymały indeks "33". Zaaranżował także kierownictwo wojskowe kraju pod każdym względem. Po rozpoczęciu wojny projekt został przełożony na "długie" pole. W przyszłości rozwój modelu GAZ-62 z 1940 roku stał się podstawą 63-go modelu.
Druga próbka GAZ-62
Powrót do rozwoju "62" był spowodowany obecnością ciężarówek marki Dodge. Ich ZSRR otrzymał od amerykańskich partnerów podczas wojny wsparcie. Wojsko to lubiło ze względu na prostotę konstrukcji i możliwość szybkiej naprawy w warunkach polowych. Wysoką wydajność osiąga się dzięki dobrej wadze i dużym kołom.
Drugie pokolenie pojawiło się w 1952 roku. Na zewnątrz wyglądało to jak zredukowany GAZ-69, na którym inżynierowie pracowali w tym samym czasie co projekt. Ogólna charakterystyka drugiej próbki:
- Długość - 5 metrów;
- Szerokość - 2,1 metra;
- Wysokość - 1,8 metra;
- Rozstaw osi - 2,85 metra.
Maksymalna prędkość wynosi 85 km / h. Pojazdy mogą przenosić ładunki o wadze do 1,2 tys. Kg. Pojemność ciała wynosiła 11 osób.
"Pod maską" działał ten sam silnik. Projekt został przeprowadzony w ścisłej zgodzie z wymaganiami armii. Z tego powodu w projekcie pojawiło się kilka innowacyjnych rozwiązań. Wrażenia wyciskowe mają gumowe podkładki. Płynny ruch zapewnił obecność tylnych sprężyn o zmiennej sztywności. W kabinie znajdował się sprzęt grzewczy.
W przypadku egzemplarzy seryjnych planowane jest użycie unikatowych opon 10,00-16 (opracowanych specjalnie dla modelu 62.). Ich główną cechą był nowy wzór bieżnika - "ukośne rozczłonkowane drzewo". Podczas opracowywania nowych kół amerykańskie opony 9.00-16 z "leśnym" wzorem bieżnika zostały użyte do pierwszych testów.
Pierwszy egzemplarz został zebrany 3 października 1952 r. 22 października został wysłany do testów. Przez 53-54 lat zebrał cztery kolejne samochody. Otrzymali niewielkie zmiany techniczne: hamulce, dyferencjały i opony.
Do końca zimy 1953 r. Samochód przejeżdżał trasę o długości 15 tysięcy kilometrów. Wskaźniki zostały porównane z Dodge. Wyniki wystawili szefowie armii. Zgodnie z dynamiką produkt rosyjski był gorszy ze względu na niższą moc i większą wagę, ale wyprzedzał pod względem nośności, ekonomiczności i zwrotności.
Następnie GAZ-62 został wysłany na próby wojskowe. Pod koniec transportu otrzymano pozytywną opinię. Eksperci zidentyfikowali szereg niedociągnięć, które należało skorygować podczas późniejszej modernizacji. Ostatnim etapem były testy państwowe, których wyniki otrzymały przegląd rekomendacji do produkcji seryjnej.
W trakcie prac nad standardową wersją opracowanego ładunku, który otrzymał indeks "A". Otrzymała ciało o zwiększonej objętości, a koło zapasowe umieszczono w pozycji poziomej. Ponadto ciężarówka ma mechaniczną wciągarkę.
Po sfinalizowaniu projektu uzupełniono hermetyczne hamulce bębnowe. Mechanizmy nie ulegają zużyciu z powodu wody i brudu. Dzięki temu poprawiono skuteczność hamowania. Wszystkie części mechanizmu hamulcowego zostały zamontowane wewnątrz bębna hamulcowego na wypustach osi osi napędowej. Wpłynęło to na wygląd: bezdyskowe koła stały się płaskie. Pojawiły się tylko piasty pośrodku i kołki z nakrętkami obręczy.
Konstrukcja układu hamulcowego, który miał wiele zalet eksploatacyjnych, otrzymała wiele minusów. Szła już od dłuższego czasu, nie była naprawiana w terenie i miała wysoką cenę. Podczas testów pojawiła się główna wada: pył gromadzący się w środku zniszczył wszystkie mechanizmy, które doprowadziły do wczesnego rozpadu. Inżynierowie musieli zrezygnować z tego rozwiązania konstrukcyjnego.
Perspektywa we wszystkich planach samochodu nie dotarła do przenośnika. Dokładne powody, dla których nie zorganizowali wydania seryjnego, są nieznane.
Trzecia próbka GAZ-62
Ostatnie pokolenie stało się krótsze, ale wyższe. Parametry techniczne umożliwiły transport personelu wojskowego do 12 osób lub ładunków o wadze nie przekraczającej 1,1 tys. Kg. Przypisanie pozostało niezmienione, a wiele rozwiązań projektowych zostało zachowanych z poprzedniego prototypu.
Od 63. modelu wziął sprzęgło cierne i czterobiegową ręczną skrzynię biegów. Razdatku wykonane od podstaw. Oparty jest na dwustopniowej skrzyni biegów z dwoma biegami: wyższym (prostym) i dolnym.
Przekładnia została pozbawiona środkowego mechanizmu różnicowego, dlatego napęd przedniej osi został aktywowany mechanicznie. Klipy w skrzyni rozdzielczej były odpowiedzialne za aktywację zmiany biegu po aktywacji przedniej osi. Ma to na celu zmniejszenie obciążenia przekładni. W celu zamocowania rozdania i skrzyni biegów do poprzecznic ramy zastosowano krótki wałek napędowy z zawiasami na łożyskach igiełkowych. Również w projekcie były dwa dodatkowe wałki napędowe, które były odpowiedzialne za przenoszenie momentu obrotowego na osie napędowe.
Podstawa mechanizmu kierowania pochodzi z 51. modelu. Składał się z robaka globoidalnego i podwójnego wałka. Zredukowany trapez kierowniczy sterujący. Za przednią osią znajduje się poprzeczny ciąg.
Podstawą wyposażenia elektrycznego jest również rozwój innych modeli Zakładu Samochodowego Gorkiego. Napięcie - 12V. Aby zapewnić stabilny rozruch w warunkach mrozu, udostępniliśmy podgrzewacz silnika lampy przed uruchomieniem. Dla samovyvyagivaniya dodano wciągarkę, praca na przystawce odbioru mocy.
Jednostka mocy pozostała taka sama. Znajdował się pod kabiną. Dwie potężne sprężyny były odpowiedzialne za pochylenie kabiny do przodu, aby uzyskać dostęp do elektrowni. Charakterystyki techniczne (maksymalna prędkość, zużycie paliwa itp.) Pozostały niezmienione od czasu pierwszej próbki, zebrane w 1940 r.
Po zdaniu wszystkich testów w 1959 roku zebrał 40 egzemplarzy. W następnym roku uruchomiono kolejne 21 ciężarówek. Przez 61-62 lata zebraliśmy kolejne 8 samochodów, po czym produkcja seryjna ustała. Przywództwo wojskowe odmówiło niezawodnego i potężnego transportu. Ostatni egzemplarz, który znajdował się w muzeum pancernym pod Moskwą, został zniszczony w połowie lat 70-tych.
GAZ-62B i P
Opracowanie wersji z indeksem "B" rozpoczęło się w 1956 roku. Główną cechą była formuła koła 8x8. Pobrano próbkę do testów transmisji kinetycznej. Standardowa czterobiegowa skrzynia została wyposażona w razdatkoy. Główne koła zębate drugiego i trzeciego mostu otrzymały zwykłe pary stożkowe. Po przejściu pierwszych testów taka konstrukcja została uznana za nieodpowiednią.
GAZ-62B to jedna z pierwszych w historii inżynierii krajowej otrzymała system automatycznej regulacji ciśnienia w oponach. Silnik GAZ-11 został zastąpiony przez GAZ-12, który rozwinął 94,5 KM. O masie 4,2 tony i pełnym obciążeniu 1,2 tysiąca kilogramów samochodów osiągnął prędkość 80 km / h.
Na podstawie wersji "B" zbudowano "P", który nauczył pływać. W tym celu został wyposażony w korpus wyporowy i napęd śrubowy. Nie znaleziono praktycznego zastosowania modyfikacji w armii, więc proces rozwoju nie posunął się dalej niż prototyp.
Co można wyciągnąć?
Samochód GAZ-62 - ciekawy projekt sowieckich projektantów. Pomimo udanego projektu, wszystkich pozytywnych testów i dobrych rekomendacji, 62-ty model, podobnie jak wiele innych osiągnięć Gorky Automobile Plant, nie osiągnął masowej produkcji na dużą skalę. Wiele rozwiązań technicznych tego projektu zastosowano w kolejnych produktach przedsiębiorstwa.
