Kopalnia kotwicy statku (produkt 670.00.000) jest potężną bronią morską, przeznaczoną do wsparcia inżynieryjnego stanowisk minowo-artyleryjskich. Głównym celem - walka z dużych powierzchni wojskowych i statków transportowych, z łodzi podwodnych, poruszających się w pozycji powierzchniowej. Dzięki prostej i wygodnej konstrukcji min tego typu, możliwa jest instalacja z dowolnego pływającego statku z własnym napędem, wyposażonego w rufowe pochyłe i szyny kopalniane.
Opracowanie i stworzenie produktu 670,00.000
Projektowanie, rozwój i tworzenie nowej broni kopalnianej o zwiększonej mocy rozpoczęło się w ZSRR pod koniec lat dwudziestych. Obecność w uzbrojeniu części morskich Związku Radzieckiego kopalni kotwic z próby z 1926 r. Nie spełniała w pełni wymogów nowoczesnej wojny morskiej. Konieczne było stworzenie bardziej niezawodnej amunicji, wyposażonej w wygodny i trwały futerał, mechanizm plutonowy i głowicę o dużej mocy.
Praca w Ostehbyuro trwała dwa lata, po czym w 1930 r. Przedstawiono dowództwu marynarki nową amunicję okrętową. Po długich próbach broń została przyjęta w 1931 r. Do uzbrojenia jednostek kopalni i artylerii radzieckiej marynarki wojennej. Nowe potężne kopalnie zostały wyprodukowane do 1939 roku, po czym masowa produkcja została przerwana.
Główne kopalnie kotwic statku TTX
- Waga - 1065 kg.
- Masa wybuchowa - 230 kg.
- Długość - 2,162 m, średnica - 0,800 m.
- Długość minrep wynosi 263 m.
- Stosowany na głębokościach morskich do 263 m.
- Głębokość położenia: od 2,4 do 9,1 m.
Kopalnia kotwiczna statku (produkt 670.00.000) była aktywnie używana podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Głównym morskim teatrem, w którym odbywały się kopalnie tego typu, były Zatoki Fińskie i Rygi w Morzu Bałtyckim.
Zdjęcie moje
