BTR-60 to technika off-road opracowana w ZSRR pod koniec lat 50. ubiegłego wieku. Opancerzony transportowiec miał zastąpić BTR-152, wymieniony w tamtych latach w służbie podjednostkami karabinu maszynowego. Inżynierowie poprawili przepuszczalność nowego modelu, a także "nauczyli" ją pływać.
Informacje ogólne
Model 60. był pierwszym czteroosiowym transporterem opancerzonym. Rozwój linii tej technologii trwa przez kolejne lata. 16 lat (1960-1976) zostało wyprodukowane w fabryce samochodów Gorki. Do 1987 r. Fabryka traktorów kołowych Kurgan była zaangażowana w produkcję. Kolejny punkt produkcyjny znajdował się w Rumunii. Lokalni eksperci zgromadzili sprzęt na podstawie radzieckiej licencji (TAV-71).
Do końca lat 60. BTR-60 był głównym pojazdem o dużym natężeniu ruchu w armii sowieckiej. W latach 70.80-tych liczba w armii znacząco spadła z powodu wydania modeli 70. i 80.. Samochód przeszedł wiele operacji wojskowych, w tym wojnę afgańską. Wywóz został przeprowadzony w kilkudziesięciu krajach na całym świecie. Mimo imponującego wieku sprzęt działa w jednostkach wojskowych 47 krajów (dane za rok 2007).
W naszych czasach popularna jest technologia blokowania BTR-60. Najczęstszym zastosowaniem jest wprowadzenie pojazdów UAZ do konstrukcji mostu. W wielu sklepach internetowych można kupić zamek BTR-60, zarówno nowy jak i stary. Trudno mówić o różnicy w jakości, każdy znajdzie dla siebie pewne zalety. Średni koszt transportu cywilnego wynosi 8-12 tysięcy rubli, dla wojska - do 19 500.
Historia stworzenia
Zespół Gorky Automobile Plant rozpoczął projektowanie pojazdów w 56 roku. Projekt prowadził V. Dedkov. W 1958 roku inżynierowie przygotowali pierwszy prototyp. Próbka została wyposażona w agregat prądotwórczy GAZ-40P o mocy do 90 KM
Pierwsze testy wykazały, że moc nie jest wystarczająca do zapewnienia wymaganej przepuszczalności. Inżynierowie podjęli próbę wprowadzenia silnika wysokoprężnego YAZ-206B (205 KM) do projektu, ale ze względu na dużą masę, odmówili tego pomysłu. Aby zrekompensować brak mocy, postanowili umieścić dwa silniki 40P w komorze silnika. Aby zapewnić stabilną pracę wszystkich mostów, projektanci złożyli unikalną przekładnię. Ostateczna wersja została przygotowana w drugiej połowie 59 lat.
BTR-60 wyprzedziło wielu konkurentów, którzy zostali stworzeni w latach 50. na zasadach konkurencji. Prostota, niezawodność i niski koszt - dlatego projekt Gorkiego zwyciężył w konkursie państwowym.
Komisja selekcyjna Minavtoproma była sceptycznie nastawiona do pomysłu połączenia dwóch silników. Wojsko polubiło tę opcję: w przypadku awarii jednego bloku napędowego, transport mógł dotrzeć do centrum technicznego na jednym (maksymalna prędkość na autostradzie w tym samym czasie wynosi 60 km / h). W dniu 13 listopada 1959 r. Ministerstwo Obrony przyjęło sprzęt.
Projekt i wyposażenie
Korpus pancerny i wieża
Ochrona kuloodporna - słabo zróżnicowana. Zwinięte arkusze jednorodnej stali zbrojącej stanowią podstawę kadłuba (grubość - 5-9 mm). Zastosowano spawanie, aby połączyć je ze sobą. W celu usprawnienia ruchu na wodzie. W projekcie dodany składany deflektor falowy.
W wersji standardowej ciało jest otwarte. Zainstalowano markizę chroniącą przed deszczem. Ulepszona modyfikacja BTR-60 PB otrzymała całkowicie zakryty korpus. Dzięki licznym gumowym uszczelkom maszyna całkowicie się uszczelniła. Instalacja filtrująca wytworzyła zwiększone ciśnienie wewnątrz. Dzięki temu brudne powietrze nie przedostało się do wszystkich gałęzi transportera opancerzonego.
Przednia część jest podświetlona pod modułem sterującym. Mieści dwie osoby - kapitana i mechanika. Marines znajdowały się w centralnej części. Część rufową przejęto pod silnik i skrzynię biegów, a także inne jednostki techniczne. Dla wygodnego transportu żołnierzy z tyłu są ławki (w różnych wersjach inna liczba). Maksymalne obciążenie na wodzie - 10 osób.
Załadunek i rozładunek załogi przechodzi przez drzwi (cztery sztuki). Po każdej stronie znajdują się dwoje drzwi (znajdujące się w górnej części). Żołnierze mają możliwość strzelania z broni osobistej z ciała transportera opancerzonego. W tym celu stosowane są włazy i włazy.
BTR-60 PB został wyposażony w ściętą stożkową wieżę. Został wykonany z tych samych materiałów i tej samej technologii co ciało. Aby pomieścić broń i system obserwacji, wykonano trzy lufy. Wewnątrz wieży znajduje się strzelanka, kierująca strzelaniem. Mechanizm śrubowy zapewnia obrót konstrukcji.
Uzbrojenie
Wersja podstawowa otrzymała trzy karabiny maszynowe CBMS. Pierwszy był w przedniej części ciała, w drugiej i trzeciej stronie. W modyfikacjach PA i PA1, CBSS został zastąpiony przez podobny w wielu cechach. Dodatkowe bronie to granaty AK-47, RPG-7 i F-1.
BTR-60 PB przed wieżą otrzymał symbiozę KPVT i PKT. Do prowadzenia poziomego i pionowego zastosowano mechanizmy śrubowe. Do celowania w cel używany peryskopowy celownik optyczny. KPVT został użyty do zniszczenia lekko opancerzonych lub nieuzbrojonych pojazdów (strzelnica - do 2 km). PCT wykorzystano do neutralizacji żywych obiektów wroga (strzelnica - do 1,5 km).
Obserwacja i komunikacja
Kopie pierwszych lat wydania zostały wyposażone w dwie przednie klapy do przeglądu terenu. W warunkach operacji militarnych urządzenia B-1 (sześć sztuk) przejęły funkcje luków. W kolejnych latach sprzęt został uzupełniony o urządzenie TPKU-2B (kapitan używał go do inspekcji środowiska). Urządzenia nocne TVN-2 (dla mechanika) i TVN-1 (dla kapitana) były używane w warunkach ograniczonej widoczności. Po kolejnych modyfikacjach PA i PA1 zachowano skład wyposażenia badawczego.
Poprawiono widoczność w BTR-60 PB. Wszystkie B-1 zastąpiono 9 urządzeniami TNP-B. Znajdują się w różnych częściach ciała. Urządzenie Night Vision zostało zapisane. Zmodernizowany reflektor został dodany do urządzenia. Przedział żołnierzy wyposażono w przyrządy peryferyjne MK-4N. Wieża pozbawiona jest urządzeń obserwacyjnych. Są tylko mechanizmy obserwacyjne karabiny maszynowe.
Pierwsze modele i modyfikacje komunikacji zostały odebrane przez stacje radiowe R-113. W PB poprawili je, otrzymali indeks P-123. W tej samej wersji BTR-60, system został uzupełniony o domofon czołowy. Był używany przez kapitana, mechanika i strzelca.
Silnik i skrzynia biegów
Do ruchu służą dwa silniki - Gorky 40P. Mają łącznie sześć cylindrów, rozwijając do 180 KM Mocowany do wspólnej ramy. Pierwsze i trzecie osie pracują kosztem prawej elektrowni, druga i czwarta - kosztem lewej. Kapitan ma możliwość dezaktywacji dwóch mostów. Dodatkowe funkcje jednostek napędowych obejmują pracę wciągarki i napędu strumieniem wody. Zbiorniki paliwa na białym tle.
Skład transmisji:
- Sprzęgło suche z jedną tarczą, wraz z napędem hydraulicznym. Występuje w jednej jednostce silnika i skrzyni biegów;
- Ręczna skrzynia biegów ma cztery etapy. Przemieszczanie przez wodę jest możliwe dzięki działaniu przystawki odbioru mocy;
- Razdatka BTR-60 ma ustąpienie. Prawo GAZ-40P zapewnia działanie napędu wyciągarki ze względu na obecność mechanizmu przystawki odbioru mocy;
- Urządzenie dwóch głównych kół zębatych zawiera mechanizm różnicowy BTR-60 o zwiększonym tarciu. Ta technologia jest dziś używana w UAZ jako tuning użytkownika;
- Przekładnie kół (cztery sztuki);
- Wały kardana, działające jako elementy łączące jednostek transmisyjnych.
Konstrukcja przekładni została opracowana z myślą o tym, że można było ruszyć z jednym wadliwym zespołem napędowym. Konstrukcja zapewnia samoblokujący BTR-60, który zapewnia taką samą prędkość obrotu kół, co zwiększa zdolność pojazdu do przejeżdżania. Wadą samoblok BTR-60 jest to, że system wyrównuje prędkość obrotową nawet w sytuacjach, gdy nie jest to wymagane.
Hodovka
Formuła koła - 8x8. Cztery mosty są równomiernie rozłożone na podstawie. Napędzane są dwie pary przednich kół. Zużyte opony wytrzymują uderzenie pocisku. Ciśnienie w oponie jest zdalnie sterowane za pomocą dwóch sprężarek. Niezależne zawieszenie wykonuje się na typie skrętnym. Koła są przymocowane do dwóch dźwigni, które są połączone z nadwoziem za pomocą zawiasów. Każde górne ramię wszystkich osi, z wyjątkiem trzeciego, jest wyposażone w dwa hydrauliczne amortyzatory. Przy całkowitej utracie dwóch kółek technik zachowuje zdolność do poruszania się.
Napęd wodny
Działanie BTR-60 zapewnia pokonywanie przeszkód wodnych, dlatego do urządzenia wprowadzono śmigło napędzane strumieniem wody. Wdrożony w formie kanału. Umieszczony pod silnikiem. Przewód jest wyposażony w czteroostrzowe śmigło napędzane zarówno przez GAZ-40P. Wlot jest zablokowany przez kratkę, wylot jest zamknięty przez zbrojony tłumik.
Droga wodna jest wyposażona w dwa stery, które służą do manewrowania nawierzchnią. Kierownica połączona z obracającymi się kołami. Ruch do tyłu zapewnia blokowanie wylotu, podczas gdy strumienie wody są kierowane do bocznych otworów. Jeżeli strumień wody pęka w wodzie, koła pełnią rolę przyspieszaczy (maksymalna prędkość w tym przypadku to 4 km / h).
Co można wyciągnąć?
BTR-60 to legendarny transporter opancerzony, który znalazł popyt na wszystkich kontynentach. Przez cały czas seryjnego wydania od 10 do 25 tysięcy egzemplarzy odpadł przenośnik (nie ma dokładnych informacji z potwierdzeniem dokumentu). Na podstawie wyposażenia fabrycznego inżynierowie z różnych krajów stworzyli liczne modyfikacje. Są zaprojektowane do wykonywania różnych zadań i są obsługiwane do dziś.
Technologia samoblokującego mechanizmu różnicowego jest obecnie wykorzystywana nie tylko do celów wojskowych, ale także cywilnych. Szósty model stał się podstawą dla przyszłych pokoleń.
