KA-26, PRZEGLĄD SYSTEMU STEROWANIA SILNIKIEM I SAMOLOTEM

Ka-26 to radziecki wielofunkcyjny śmigłowiec zaprojektowany przez biuro projektowe Kamov w połowie lat 60-tych. Ka-26 był pojazdem czysto cywilnym, chociaż jego użycie było w ograniczonym zakresie wykorzystywane przez siły powietrzne Federacji Rosyjskiej i organy ścigania w kilku stanach.

Produkcja seryjna śmigłowca została wdrożona w fabrykach samolotów w Ułan-Ude i Kumertau. Wszystkie zostały wykonane więcej niż osiem samochodów. Ka-26 był aktywnie eksportowany: wyprodukowano 257 pojazdów dla klientów zagranicznych.

Śmigłowiec Ka-26 ma pięć światowych rekordów. Maszyna ta była szeroko stosowana w gospodarce narodowej, wiele śmigłowców działa dzisiaj.

Śmigłowiec Ka-26 to uniwersalna maszyna. Schemat, według którego wykonywany jest helikopter, nazywa się "latającym podwoziem": za kokpitem można zainstalować różne typy zawieszeń: kabiny ładunkowe lub kabiny pasażerskie, urządzenia dźwigowe, zbiorniki z różnymi substancjami chemicznymi do opryskiwania. Przebudowa śmigłowca trwała tylko kilka godzin, co było bardzo wygodne.

Śmigłowiec nie miał bardzo dużej prędkości, ale jednocześnie miał dobrą przyczepność, zwrotność, wyróżniał się niezawodnością i był bardzo łatwy do kontrolowania. Kosztem operacji Ka-26 jest jednym z najlepszych śmigłowców zbudowanych w ZSRR. Można dodać, że Ka-26 jest jedynym sowieckim śmigłowcem, który otrzymał amerykański certyfikat zdatności do lotu.

Historia stworzenia

Od około połowy lat pięćdziesiątych śmigłowce Mi-1 i Ka-15 zaczęły być szeroko stosowane w Związku Radzieckim w rolnictwie. Maszyny te użyźniały glebę, opryskując sady i uprawy na polach. Efektywność wykorzystania samochodów z obrotowymi skrzydłami w rolnictwie okazała się tak wysoka, że później potężniejszy śmigłowiec Mi-2 został podłączony do podobnych prac. Front pracy w rolnictwie, w którym wykorzystywano lotnictwo, z każdym rokiem stawał się coraz szerszy. Potrzebowaliśmy nowej wyspecjalizowanej maszyny, zdolnej do wykonywania różnorodnych zadań.

Na początku lat 60. zdecydowano się na stworzenie wysoce wydajnego śmigłowca dla potrzeb sowieckich rolników. Ta praca została przydzielona do specjalistów Kamov OKB. Nowy śmigłowiec postanowił uczynić go uniwersalnym, to znaczy zdolnym nie tylko do przewożenia różnego rodzaju sprzętu rolniczego, ale także odpowiedniego dla ruchu pasażerskiego i towarowego.

Głównym klientem śmigłowca była cywilna flota powietrzna (GVF). Ka-26 jest jednym z nielicznych radzieckich śmigłowców, który został opracowany i wykorzystywany wyłącznie do celów pokojowych.

Aby uzyskać niezbędną wszechstronność, nowa maszyna otrzymała modułową konstrukcję. Umożliwiło to zapewnienie maksymalnego zwrotu masy dla każdego wariantu jego zastosowania. Szybowiec helikoptera pozostał niezmieniony ze względu na wszystkie główne modyfikacje, dodatkowo maszyna była jeszcze wyposażona w przystawki, które można było szybko zainstalować. Taki system pozwolił, aby Ka-26 stał się wyjątkowym śmigłowcem pod względem stosunku kosztów do wydajności. Pod tym względem był znacznie lepszy od innego radzieckiego śmigłowca z tego okresu, Mi-2.

Przy mniejszym ciężarze i niższej mocy silnika, Ka-26 może przenosić równą wagę ładunku Mi-2 wewnątrz przedziału ładunkowego i 200 kg więcej do transportu na zewnętrznym zawieszeniu. Ponadto Ka-26 był dwa razy lepszy od Mi-2 w zakresie lotu (bez użycia dodatkowych czołgów).

Ka-26 został wyposażony w łopaty wirnika z włókna szklanego, które sprawiły, że ich życie było niemal nieograniczone.

W 1965 r. Wykonano prototypowy śmigłowiec, w tym samym roku samochód po raz pierwszy wzniósł się w niebo. W 1966 roku rozpoczęły się testy państwowe Ka-26. W 1967 r. Śmigłowiec został zaprezentowany na międzynarodowej wystawie w Le Bourget, aw 1969 r. Rozpoczęła seryjną produkcję.

Od 1967 r. Do 1970 r. Projektanci biura projektowego Kamov opracowali liczne modyfikacje śmigłowca, z których główne wymieniono poniżej:

Rolnictwo. Nie miała kabiny pasażerskiej, zamiast tego zainstalowano zbiornik lub bunkier na chemikalia.
Transport. Helikopter z kabiną ładunkowo-pasażerską, w którym mieściło się sześć osób lub ładunek o masie do 900 kg.
Medyczne. Helikopter do transportu chorych lub rannych.
Modyfikacja opracowana dla pracowników leśnictwa. Helikopter był przeznaczony do patrolowania lasów i akcji ratunkowych podczas pożarów. Wyposażona w elektryczną wyciągarkę (ładowność 150 kg).
Śmigłowiec latający dźwigiem. Przeznaczony był do wykonywania prac instalacyjnych lub transportu towarów na zewnętrznym nosidle (do 900 kg). Często używane w przypadkach, gdy duży ładunek nie mieści się w przedziale ładunkowym.
Ratuj. Modyfikacja przeznaczona do przeprowadzania akcji ratowniczych na morzu. Helikopter był wyposażony w wyciągarkę i łódź ratowniczą. Maszyny tej modyfikacji miały balony i mogły lądować na wodzie.
Patrol. Modyfikacja opracowana dla inspekcji państwowej. Maszyna została wyposażona w elektryczną wyciągarkę, głośnik i hak ładunkowy. Na helikopterze można również zainstalować kamerę telewizyjną.

Opis budowy

Śmigłowiec Ka-26 wykonany jest zgodnie ze schematem współosiowości dwóch śrub, charakterystycznym dla większości urządzeń Kamov OKB. Ma dwa silniki tłokowe i czterołożyowe podwozie z chowanym podwoziem. W zależności od modyfikacji samochodu za kokpisem można zainstalować różne typy zawieszeń: przedział ładunkowy, sprzęt do podnoszenia, zbiorniki chemiczne.

Śmigłowiec jest wyposażony w dwa tłokowe silniki gwiazdowe M-14B26 z chłodzeniem powietrzem, które znajdują się w gondolach silnika po bokach kadłuba.

Ka-26 ma dwie współosiowe trzy-łopatkowe śruby z zawiasowymi ostrzami. Po raz pierwszy w historii przemysłu śmigłowca ostrza Ka-26 wykonane są z włókna szklanego, co znacznie wydłużyło ich żywotność. Ostrza helikoptera są wyposażone w system przeciwoblodzeniowy.

Kadłub śmigłowca jest prostokątną platformą, przed którą jest zainstalowana kabina załogi, a w części tylnej - belkami ogonowymi z upierzeniem. Kokpit jest podwójny, z przesuwanymi drzwiami, dużą szybą i doskonałą widocznością.

Śmigłowce modyfikacji pasażersko-towarowych mają kabinę zawieszoną w kształcie prostokąta z sześcioma składanymi siedzeniami, podwójnymi drzwiami i klapą w podłodze. Kabina jest dźwiękoszczelna, wyposażona w systemy ogrzewania i wentylacji.

Belki ogonowe są wykonane ze stopu aluminium, są montowane na pionowym i poziomym ogonie.

Układ paliwowy samochodu składa się z dwóch przednich i tylnych zbiorników. Ich całkowita pojemność wynosi 630 litrów. Na helikopterze możesz zainstalować dodatkowe czołgi.

Skład wyposażenia do nawigacji lotniczej Ka-26 obejmuje kompas radiowy, stację radiową i system kursu.