Północnoamerykańskie kolonie Wielkiej Brytanii w 1776 roku ostatecznie zerwały stosunki z metropolią. W 1783 r. Kraj został uznany za niepodległe państwo, po 6 latach weszła w życie amerykańska konstytucja. W XIX-XX wieku do pierwszych 13 państw dodano kolejne 37, znacznie zwiększono terytorium Stanów Zjednoczonych. W całej historii kraju 45 polityków było w trakcie prezydentury USA, czterech z nich zmarło podczas służby. Pierwszym przywódcą niepodległego państwa był George Washington, znany na całym świecie ze swojego portretu za jednodolarowy banknot. Teraz stanowisko prezydenta to Donald Trump, wybrany w 2017 roku.
Pojawienie się kolonii w Ameryce Północnej i ich walka o niepodległość
Historia rozwoju Stanów Zjednoczonych rozpoczęła się po pojawieniu się europejskich kolonii na początku XVII wieku. Pierwszą stałą osadą w Ameryce Północnej był fort i wioska Jamestown w Virginii. Głównym zadaniem kolonistów było przetrwanie na pustyni, pełne dzikich zwierząt i wrogich plemion indiańskich. Osadnicy, którzy przybyli do Ameryki, robili to z kilku powodów:
- Uciekł przed prześladowaniami religijnymi;
- Miał nadzieję opanować żyzną ziemię;
- Próbowali wzbogacić się, handlując, polując i szukając złota.
Przestępcy mieli nadzieję na ucieczkę przed sprawiedliwością, biegnąc przez ocean. Brytyjska polityka zagraniczna nie powstrzymała bandytów przed opuszczeniem Europy, zresztą Brytyjczycy sami wygnali więźniów do nowej kolonii.
Angielskie kolonie stopniowo rosły, a każdy region rozwijał się na swój własny sposób:
- Na południu istniało stowarzyszenie rolników, zakładano tam ogromne plantacje i wykorzystywano niewolniczą siłę roboczą. Przestępcy, którzy przybyli z Anglii, zgodnie z dekretami rządowymi, byli zmuszeni pracować przez kilka lat z niewolnikami. Pod koniec służby pracy przydzielono im działkę i dano im możliwość rozpoczęcia życia od zera;
- Regiony środkowoatlantyckie stały się ośrodkami życia gospodarczego. Obecność ogromnych portów szybko wzbogaciła przedsiębiorczych kupców;
- Na północnym wschodzie wiele fabryk i manufaktur zbudowano przy użyciu surowców z południowych regionów.
W latach 1756-1763 rozpoczęła się wojna siedmioletnia, Anglia była w stanie całkowicie wyprzeć Francję z Ameryki Północnej. Koloniści w tej kampanii wojskowej nauczyli się walczyć z regularnymi żołnierzami, przelewali krew w nadziei na uzyskanie autonomii od Wielkiej Brytanii, ale rząd nie chciał żadnych ustępstw. W 1775 r. Rozpoczęła się wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, która trwała do 1783 r. W 1776 deputowani Kongresu Kontynentalnego zatwierdzili Deklarację Niepodległości, podpisując ostatnią przerwę amerykańskiej kolonii z metropolią i kończąc erę angielskich rządów.
13 Stanów Zjednoczonych przyjęło konstytucje, które opierały się na wspólnych podstawowych zasadach:
- Zunifikowany model zarządzania;
- Podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą;
- System kontroli i sald, ograniczający wszystkie gałęzie władzy.
W 1789 roku, 6 lat po zakończeniu wojny o niepodległość, wybory prezydenckie odbyły się w Stanach Zjednoczonych, a George Washington został wybrany na pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych.
Civil War and Southern States Reconstruction Program
W kwietniu 1861 r. Wybuchł największy w kraju konflikt obywatelski - wojna między państwami południowymi i północnymi. Konfrontacja trwała kilka lat i był to jedyny przypadek w historii Stanów Zjednoczonych Ameryki, kiedy rządząca elita nie mogła rozwiązać konfliktu za pomocą legalnych środków. Południowe państwa, które utworzyły Konfederację, były przeciwko zniesieniu niewolnictwa, a Północ walczył o prawa Czarnych.
Etapy kampanii wojskowej:
- W 1861 roku miała miejsce 34-godzinna bitwa o Fort Sumter w Zatoce Charleston. Południowcy przejęli go, zmuszając prezydenta Lincolna do zakazania państw południowych;
- W latach 1861-1862 szczęście było po stronie południowców. Anarchia rządziła w armiach północy, rządzona była przez miernych dowódców;
- W 1863 r. Nastąpiła zmiana na korzyść Północy w wojnie. Stało się to po odejściu wielu generałów, a także z powodu ciągłej blokady morskiej portów w południowych stanach;
- W roku 1865 agrarny południe, pozbawiony możliwości odbioru dóbr i amunicji z Europy, złożył broń i skapitulował.
Zwycięstwo Północy zdeterminowało nową krajową politykę gospodarczą USA: konieczne było odbudowanie południowych stanów, rozwój tam przemysłu. Kilka dni po zakończeniu wojny zginął prezydent USA Abraham Lincoln: został zastrzelony w teatrze przez południowca Johna Wilkesa Bootha.
Stany Zjednoczone podczas dwóch wojen światowych XX wieku
Podczas prezydentury Thomasa Woodrowa Wilsona wybuchła I wojna światowa w Europie. Natychmiast po rozpoczęciu globalnego konfliktu światowego rząd USA ogłosił swoją neutralność, przeprowadzając reformy mające na celu transformację armii. Do 1917 r. Kraj pozostawał neutralny, jednocześnie odgrywając rolę największego przedsiębiorcy walczących stron. Pod koniec I wojny światowej Ameryka stała się gigantem handlu:
- Amerykańskie banki emitowały ogromne pożyczki zabezpieczone przez fabryki i fabryki;
- Handlowe korporacje wzbogaciły się w rekordowym czasie;
- Ze względu na wzrost eksportu możliwe było zapewnienie miejsc pracy dla obywateli i przedsiębiorstw.
W 1917 roku rząd Stanów Zjednoczonych zdecydował się na wojnę, mając nadzieję na osiągnięcie maksymalnego zysku i zdobycie wielu terytoriów. Administracja prezydenta Wilsona musiała rozwiązać dwa ogromne problemy:
- Jak zmobilizować się tak szybko, jak to możliwe;
- Zapewnienie sprawnego funkcjonowania gospodarki podczas wojny.
W 1918 r. Pierwsza wojna światowa zakończyła się klęską Niemiec i ich sojuszników.
W 1929 r. Rozpoczął się kryzys w kraju, zwany Wielkim Kryzysem. Wybór prezydenta Roosevelta w 1933 r. Przyczynił się do stabilizacji sytuacji gospodarczej. Druga wojna światowa dała Ameryce szansę wyjścia z kryzysu, korzystając ze schematu roboczego z 1914 r. - by ogłosić neutralność i wymieniać ze wszystkimi stronami konfliktu bojowego.
7 grudnia 1941 r. Japonia zdecydowała się na pierwszy krok i zaatakowała amerykańską bazę marynarki wojennej w Pearl Harbor. 11 grudnia Niemcy i Włochy również wypowiedzieli wojnę Stanom Zjednoczonym Ameryki. Do 1942 r. Armia amerykańska prowadziła operacje wojskowe przeciwko Japonii, które zakończyły się klęską japońskiej floty w pobliżu wyspy Midway, która na zawsze pozbawiała wschodzące słońce przewagi militarnej na Oceanie Spokojnym.
W 1943 r. Połączona amerykańsko-brytyjska flota wygrała bitwę o Atlantyk i wylądowała w Afryce Północnej. Pierwsze bitwy lądowe pokazały, że amerykańskiej armii nie można porównać z dobrze wyszkolonymi oddziałami krajów koalicji Hitlera. W tym samym czasie Niemcy zostali zmuszeni do przeniesienia części wojsk na front wschodni, gdzie zadecydowano o losie drugiej wojny światowej. Po uzyskaniu przewagi technicznej i liczbowej Amerykanie i Brytyjczycy wyparli Niemców z Afryki.
W 1944 r. Otworzyli Drugi Front w Europie. Amerykanie i Brytyjczycy, widząc, że wojska radzieckie prawie skończyły armię hitlerowską, szybko zainterweniowały w konflikcie w Europie. 8 maja 1945 r. Niemcy podpisały kapitulację, ale wojna z Japonią trwała nadal. Próbując szybko zakończyć walkę i zademonstrować swoją przewagę Związkowi Radzieckiemu, Stany Zjednoczone zrzuciły bomby atomowe na japońskie miasta Hiroszimę i Nagasaki, które doprowadziły do zakończenia II wojny światowej.
Stany Zjednoczone Ameryki w drugiej połowie XX - początku XXI wieku
Po zakończeniu wojny obywatele Stanów Zjednoczonych byli pewni, że nadszedł czas na "Amerykański Wiek". Ale na politycznej mapie świata istniało inne potężne mocarstwo - Związek Radziecki. W marcu 1947 r. Doktryna Trumana została ogłoszona w Stanach Zjednoczonych, która stała się katalizatorem zimnej wojny. Amerykański rząd zadeklarował gotowość konfrontacji z ZSRR i rozpoczął się wyścig zbrojeń, który trwał kilka dziesięcioleci.
Pod koniec lat 50. XX wieku rozpoczął się nowy etap walki o prawa Czarnych Amerykanów w Stanach Zjednoczonych. Na początku lat sześćdziesiątych w całym kraju miały miejsce masowe demonstracje i protesty. Kolejnym problemem była wojna w Wietnamie, która wywołała bezprecedensowy wzrost antywojennych wystąpień młodzieży.
W 1991 r. Związek Radziecki upadł, powodując powszechną radość w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Wyglądało na to, że nadszedł "amerykański wiek", ale rząd nie mógł szybko znaleźć drogi w nowych warunkach. Atak terrorystyczny z 11 września 2001 r. Ujawnił nowe poważne zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych - międzynarodowy terroryzm w obliczu islamistycznej organizacji Al-Kaida.
W 2008 r. Wystąpił kryzys finansowy i gospodarczy, który poważnie wpłynął na sytuację w kraju:
- Wiele banków ogłosiło upadłość;
- Firmy zamknięte;
- Dziesiątki tysięcy ludzi straciło pracę.
Wpłynęło to na kampanię wyborczą w 2008 r., Kiedy demokrata Barack Obama i republikanin John McCain walczyli o prezydenturę. Obama wygrał, stając się pierwszym czarnym prezydentem w historii Ameryki.
Jak zostać prezydentem Stanów Zjednoczonych?
Konieczne warunki do nominacji prezydenckiej:
- Bądź obywatelem USA od urodzenia. Ten wymóg nie zadziałał natychmiast po przyjęciu konstytucji: w tych wczesnych latach każda osoba uważana za obywatela kraju w momencie przyjęcia konstytucji mogła zostać prezydentem;
- Osiągnij wiek 35 lat;
- Mieszkaj w kraju przez co najmniej 14 lat.
W 22. poprawce do konstytucji, przyjętej w 1951 r., Jest jeszcze jeden warunek: możesz zostać prezydentem na nie więcej niż 2 kadencje, bez względu na to, z rzędu lub z przerwą. Przed tą poprawką Franklin Roosevelt był wybierany 4 razy z rzędu. W historii Ameryki był tylko jeden prezydent, wybrany na dwie kadencje, z przerwami, to jest Grover Cleveland.
Wynagrodzenie Prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki jest stałe i niezmienne przez cały okres jego kadencji, na przykład Obama zarobił 400 000 dolarów rocznie. Konstytucja wyraźnie stanowi, że głowa państwa nie może otrzymywać innych dochodów z budżetu USA. Jednocześnie prezydent ma prawo do angażowania się w działalność publicystyczną.
Uprawnienia i obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych
Szef Stanów Zjednoczonych obejmuje stanowisko po inauguracji. Według statusu prezydent jest głową państwa i rządu, jego główne prawa to:
- Wymagać jakichkolwiek wyższych urzędowych pisemnych wyjaśnień i opinii dotyczących działalności działów podległych urzędnikowi;
- Ułaskawienie lub odroczenie wyroku za zbrodnie przeciwko Stanom Zjednoczonym. To prawo nie ma zastosowania do procedury oskarżenia prezydenta USA lub wyższych urzędników;
- Zawarcie umów międzynarodowych po zatwierdzeniu przez 2/3 senatorów;
- Wypełniać wolne wakaty parlamentarne między sesjami. Na rozkaz prezydenta nowi kongresmeni wydają certyfikaty;
- Zwoływanie nadzwyczajnych posiedzeń Kongresu w nagłych wypadkach;
- Odroczenie spotkania Kongresu, jeśli różnice między komnatami nie mogą zostać rozwiązane na pewien czas. W tym samym czasie prezydent może samodzielnie wybrać czas nowych spotkań;
- Aby wyznaczyć ambasadorów, konsulów i innych oficjalnych przedstawicieli Stanów Zjednoczonych za granicą;
- Udzielanie Kongresowi szybkich i zgodnych z prawdą informacji na temat stanu kraju w danym przedziale czasowym;
- Zaakceptuj ambasadorów i innych przedstawicieli krajów obcych.
Prezydent Stanów Zjednoczonych jest najwyższym dowódcą sił zbrojnych kraju.
Lista wszystkich prezydentów USA według roku rządów
Prezydenci Stanów Zjednoczonych zostali wybrani od 1789 roku:
- 1789-1797 - George Washington. Duży właściciel niewolników, jeden z najbogatszych plantatorów w Wirginii. Zasłynął jako bojownik o prawa kolonii, po wybuchu wojny niepodległości natychmiast wstąpił do Armii Kontynentalnej, awansował na naczelnego wodza. Podczas jego rządów opracowano amerykańską konstytucję. Ponownie wybrany na drugą kadencję, odmówił startu po raz trzeci;
- 1797-1801 - John Adams. Znany z tego, że podczas kampanii prezydenckiej był w swoim domu, nie biorąc w tym udziału osobiście. Uważany za założyciela US Navy;
- 1801-1809 - Thomas Jefferson. Podczas jego panowania Ameryka kupiła Luizjanę. Popierał zniesienie niewolnictwa, zredukował armię i flotę;
- 1809-1817 - James Madison. Zwolennik twardej polityki zagranicznej otwarcie wszedł w konflikt z Hiszpanią i Anglią. Zmusił tych ostatnich do uznania Stanów Zjednoczonych na poziomie oficjalnym po wojnie w latach 1812-1815;
- 1817-1825 - James Monroe. Były gubernator Wirginii okazał się znakomitym dyplomatą i politykiem, mianując południowca i północnego jako asystenta. Autor słynnej "Doktryny Monroe";
- 1825-1829 - John Queensley Adams. Został wybrany na to stanowisko przez Kongres, chociaż zdobył mniej głosów niż jego przeciwnik. Udało mi się poprawić stosunki z Europą;
- 1829-1837 lat - Andrew Jackson. Zniesiony Drugi Bank Stanów Zjednoczonych, zasłynął jako zwolennik eksmisji Indian;
- 1837-1841 - Martin Van Buren. Próbował oddzielić skarb państwa od banków, ale otrzymał od Kongresu odmowę. Chciał biec na drugą kadencję, ale został pokonany w wyścigu wyborczym;
- 1841 - William Harrison. Pozostał na służbie przez 30 dni, zmarł na zapalenie płuc;
- 1841-1845 - John Tyler. Stale walczył z Kongresem, pod koniec jego rządów dołączył do USA do USA;
- 1845-1849 - James Knox Polk. Podczas swojej prezydentury, kraj podbił Nowy Meksyk w Kalifornii i zmusił Brytanię do oddania Oregonu. Stany Zjednoczone stały się główną potęgą morską;
- 1849-1850 - Zachary Taylor. Zmarł w 1850 roku z powodu zaburzeń układu pokarmowego, niektórzy historycy uważają, że prezydent został otruty;
- 1850-1853 lata - Millard Fillmore. Najnowszy prezydent partii Whig United States. Próbował pozyskać poparcie demokratów, ale to tylko odpychało Wigów;
- 1853-1857 - Franklin Pierce. Prezydent miał do czynienia z problemami związanymi z niewolnictwem, Indianami, obecnością brytyjskich kupców w Stanach Zjednoczonych. Grał w agresywnej ekspansji kraju;
- 1857-1861 - James Buchanan. Przyczynił się do zerwania północy i południa z powodu tego, co często oskarżano o zdradę;
- 1861-1865 - Abraham Lincoln. Pochodzący od ludzi, żarliwy przeciwnik niewolnictwa, wojownik o prawa Czarnych. W 1865 został zabity;
- 1865-1869 lat - Andrew Johnson. Opowiadał się za zniesieniem wszystkich osiągnięć wojny secesyjnej, za którą prawie został poddany procedurze oskarżenia. Głównym wydarzeniem podczas jego prezydentury był zakup Alaski;
- 1869-1877 - Ulysses Grant. Były generał, nalegający na równe prawa do białych i czarnych;
- 1877-1881 - Rutherford Hayes. Był w stanie w końcu pogodzić południowe i północne państwa, przywrócić metaliczną walutę, walczyć z korupcją;
- 1881 - James Garfield. Starał się rozszerzyć wpływ Ameryki na arenie światowej, chciał zwiększyć moc armii i marynarki wojennej. Został zestrzelony przez swojego byłego kibica, prawnika Charlesa Gito. Rana nie była śmiertelna, ale prezydent zmarł z nieudolnego leczenia;
- 1881-1885 - Chester Artur. Znany jako niestrudzony wojownik antykorupcyjny, uważany za "ojca" amerykańskich służb cywilnych;
- 1885-1889 - Grover Cleveland. Był zwolennikiem rozwoju wolnego handlu;
- 1889-1893 lata - Benjamin Harrison. Bronił prawa do głosowania w Afganistanie, był ostatnim amerykańskim prezydentem, który nosił brodę;
- 1893-1897 - Grover Cleveland;
- 1897-1901 - William McKinley. Podczas swojej prezydentury zajęły Kubę, Filipiny i Portoryko. Zginął z rąk mordercy, który wierzy, że dostarcza je od tyrana i despoty;
- 1901-1909 - Theodore Roosevelt. Został najmłodszym prezydentem w historii Stanów Zjednoczonych, otrzymał przydomek "światowy policjant". W 1906 otrzymał Nagrodę Nobla;
- 1909-1913 - William Taft. Był w stanie wzmocnić rolę państwa w gospodarce, był protegowanym Roosevelta;
- 1913-1921 - Woodrow Wilson. Próbowałem powstrzymać kraj przed wstąpieniem do I wojny światowej;
- 1921-1923 - Ogrody Warren. Zmarł na skutek potężnego ataku serca, stał się sławny jako miłośnik cyganerii. Mówiono, że został otruty;
- 1923-1929 годы - Калвин Кулидж. Во время его правления Соединённые Штаты пережили бурный экономический бум;
- 1929-1933 годы - Герберт Гувер. В 1932 году выдавал кредиты предпринимателям в надежде, что они будут работать, не увольняя рабочих. Категорически выступал против прямой помощи безработным;
- 1933-1945 годы - Франклин Рузвельт. Единственный президент США, избиравшийся более чем на 2 срока подряд;
- 1945-1953 годы - Гарри Трумэн. Развязал Холодную войну, был активным сторонником образования военного блока НАТО;
- 1953-1961 годы - Дуайт Эйзенхауэр. Закончил войну в Корее, начал строительство автомагистралей по всей стране;
- 1961-1963 годы - Джон Кеннеди. Провёл серьёзные реформы по искоренению расовой дискриминации. Убийство президента США Кеннеди до сих пор считается одной из главных нераскрытых тайн XX века, хотя официальным убийцей был признан Ли Освальд;
- 1963-1969 годы - Линдон Джонсон. Создал "Великое общество", свободное от насилия и бедности. На эту программу Конгресс выделил около 1 000 000 000 долларов;
- 1969-1974 годы - Ричард Никсон. Прославился как президент-миротворец. При нём наладились отношения с Китаем, улучшились отношения с Советским Союзом;
- 1974-1977 годы - Джеральд Форд. Являлся масоном, пережил два неудачных покушения на свою жизнь;
- 1977-1981 годы - Джимми Картер. Прославился как неординарный политик, с одной стороны, предложил Брежневу подписать договор об ограничении стратегического вооружения, с другой - подписал указ о финансировании афганских антикоммунистов;
- 1981-1989 годы Рональд Рейган. Внёс значительные изменения во внутреннюю политику Соединённых Штатов, серьёзно боролся с преступностью в стране;
- 1989-1993 годы - Джордж Буш старший. Обещал вывести Америку на новый уровень развития, но во время его президентства усилилась инфляция и выросла безработица;
- 1993-2001 годы - Билл Клинтон. Самый известный американский президент, благодаря скандалу с Моникой Левински. Смог добиться снижения инфляции, но потерял популярность в результате лжесвидетельствования на суде по делу о сексуальных домогательствах;
- 2001-2009 годы - Джордж Буш младший. Избирался на два срока подряд, в итоге потерял популярность благодаря неумению быстро и эффективно справиться с последствиями от урагана Катрина и экономическим кризисом 2007 года;
- 2009-2017 годы - Барак Обама. Первый чернокожий американец на посту президента Соединённых Штатов Америки. Обещал закрыл тюрьму для подозреваемых в терроризме, но она до сих пор функционирует. В 2009 году получил Нобелевскую премию;
- 2017-наши дни - Дональд Трамп. Является старейшим действующим президентом, вступившим в должность в первый раз.
Некоторые американские президенты удостоились чести размещения своих портретов на национальной валюте страны:
- Вашингтон (1 доллар);
- Джефферсон (2 доллара, редкая банкнота);
- Линкольн (5 долларов);
- Джексон (20 долларов);
- Грант (50 долларов);
- Франклин (100 долларов).
На банкноте в 10 долларов изображён министр финансов Александр Гамильтон.
Резиденция президента США
Белый дом является официальной резиденцией президента Соединённых Штатов Америки. Это грандиозное сооружение служило домом для всех глав государств, кроме Джорджа Вашингтона. Здание, где расположена приёмная президента и работает горячая линия, было построено в 1800 году. Первоначальное его название «Президентский особняк», но впоследствии стало другое, более нам привычное, - «Белый дом». Любой желающий может написать письмо президенту США на адрес его официальной резиденции.
В настоящее время Америка является одним из самых могущественных государств на планете. Президент Трамп утверждает, что он в состоянии поднять экономику страны до немыслимых высот. Сейчас в стране проходит ряд реформ, направленных на возвращение производств в США.
