Dzisiaj prawie wszystkie państwa, które są zaawansowane technologicznie pod względem militarnym, są uzbrojone w systemy obrony powietrznej. Chronią przestrzeń powietrzną, zapewniając ochronę przed włamaniami. W dzisiejszych czasach istnieją różne rodzaje systemów obrony powietrznej:
- Powietrze;
- Ziemia;
- Shipboard
Wszystkie są tworzone z jedynym zadaniem: rozpoznanie celu wroga wcześniej, niż przyniesie on destrukcyjne lub inteligentne działania i wyeliminowanie go.
Niezawodna obrona
Główną osłoną powietrzną krajów rozwiniętych gospodarczo jest nowoczesny system rakiet przeciwlotniczych. Najczęściej jest to połączenie najbardziej złożonych środków technicznych i technicznych w jednym systemie, zaprojektowanym w celu zapobiegania atakowi powietrza lub kosmosu.
Federacja Rosyjska jest największym krajem na świecie z nieograniczonym potencjałem obronnym. W niedalekiej przyszłości na jego obronę przyjdzie nowoczesny system pocisków przeciwlotniczych S-500. Ten obiecujący rosyjski kompleks może zaskoczyć każdego potencjalnego przeciwnika.
Cechy C-500
Pierwsze kroki w kierunku stworzenia nowoczesnego przeciwlotniczego systemu rakietowego zostały wykonane w odległej erze radzieckiej. Następnie Związek Radziecki przyjął nowy kompleks przeciwlotniczy dalekiego zasięgu C-200, który powstał w biurze projektowym w Grushin już w 1965 roku.
Drugim etapem pracy było pojawienie się kompleksu S-300, który został przyjęty przez radziecki system obrony powietrznej w 1975 roku. ZRK S-300 - pomysł projektanta V.P. Efraim. Głównym zadaniem tego kompleksu jest obrona szczególnie ważnych jednostek administracyjno-terytorialnych, a także obiektów przemysłowych. Wraz z nim należy odzwierciedlić różne cele, zarówno balistyczne, jak i aerodynamiczne.
Trzecim etapem był "Triumph" S-400 - najnowszy do tej pory system obrony powietrznej, który jest w służbie armii rosyjskiej. Za jego pomocą wykrywane i chwytane są wszelkie cele powietrzne - od niewidocznych samolotów po pociski balistyczne. "Triumph" został oddany do użytku w 2007 roku.
System S-500 SAM został opracowany w 2012 roku, a jego wejście do wojska zaplanowano na lata 2015-2016. Zakłada się, że ten kompleks będzie głównym typem uzbrojenia sił obrony powietrznej państwa rosyjskiego w przewidywalnej przyszłości.
Tworzenie nowego kompleksu
Pierwszy etap rozwoju kompleksu rakiet przeciwlotniczych piątej generacji został uruchomiony w 2010 roku. W tym czasie rozpoczęły się już wstępne prace przygotowawcze, ale już w 2011 r. Projektanci i inżynierowie koncernu badawczo-produkcyjnego Almaz-Antey zakończyli tę pracę. Zespół zaplanował zupełnie nowy kompleks, zdolny uderzyć nie tylko cele na małych wysokościach, ale nawet statki kosmiczne na orbicie Ziemi.
Do końca 2012 r. Zmontowano pierwszą rakietę przeciwlotniczą dla S-500. Po pewnym czasie dali "dobry" i pierwszy prototyp, dla którego opracowano te rakiety. Poprzednie pomyślne testy potwierdziły nadzieje deweloperów.
Główne zadania
System pocisków rakietowych piątej generacji C-500 wykonuje trzy główne zadania:
- Bezpieczeństwo;
- Przechwycenie;
- Likwidacja.
Przy tych wszystkich zadaniach kompleks świetnie sobie radzi. S-500 ma unikalne cechy:
- Jest chroniony przed systemami radiolokacji i radiolokacji, a także przed każdym systemem, który wytwarza różne rodzaje interferencji dla pocisku i jego celowania. W rezultacie wróg nie będzie mógł uciec przed przechwyceniem i wyeliminowaniem. Jest to szczególna duma programistów;
- Przechwytywanie wszelkich obiektów latających jest zapewnione w odległości do 3500 km i na maksymalnej wysokości do 50 km. Dla porównania: chwalony amerykański "Patriot" jest w stanie "dotrzeć" do wysoko-latającego obiektu tylko do 24 km;
- Zapewnia eliminację najnowocześniejszych środków walki powietrznej. Rosyjscy deweloperzy osiągnęli niesamowitą wydajność. System obrony powietrznej S-500 można z łatwością zwalczać za pomocą satelitów o niskiej orbicie, platform orbitalnych, naddźwiękowych rakiet cruise, samolotów i UAV.
Potencjał C-500
Wielofunkcyjny kompleks S-500 synchronicznie prowadzi do dwudziestu celów i może jednocześnie strzelać do czterdziestu, wykorzystując własny system naprowadzania i wyznaczanie celu zewnętrznego. Kompleks przechwytuje szeroką gamę obiektów latających z prędkością ponad 7 km / s. W odległości 600 km system S-500 uderza jednocześnie w dziesięć obiektów.
Przeniesienie kompleksu marszowego do pozycji pełnej czujności i wystrzelenie rakiety zajmuje dziesięć minut, ulga terenu nie ma znaczenia. System stabilizacji pozwala S-500 wystrzelić rakietę, nawet z kątem nachylenia 30 stopni.
Kompleks wyposażony jest w wytrzymałe przenośne radary, które nie mają odpowiedników na świecie. Za ich pomocą można wykrywać obiekty z odległości do 1000 kilometrów, z najmniejszą wysokością do 5 metrów i limitem do 50 kilometrów. Na terenie działki znajduje się system zwiększający zwrotność, a także przystosowanie do trudnych rosyjskich warunków klimatycznych.
Kompleks TTX
Masa systemu S-500 SAM wynosi pięćdziesiąt cztery tony. Masa ładunku przewożonego w pełnej gotowości bojowej wynosi trzydzieści trzy tony, a sam ciągnik waży dwadzieścia jeden ton. Wszystkie dziesięć kół pięcioosiowego ciągnika to kierowcy, z których sterują dwa przednie koła. Moc silnika wysokoprężnego wynosi 550 l / s.
Wysokość graniczna mostków mostkujących sięga 1,7 metra. Po raz pierwszy mobilne podwozie modelu C-500 zaprezentowano w 2012 roku na pokazie rosyjskiego sprzętu wojskowego. Okazało się, że jest to pierwsze mobilne podwozie do systemu SAM, który ma formułę koła 10x10. Z uwagi na to, że kompleks nie jest jeszcze eksploatowany, większość jego cech technicznych pozostaje klasyfikowana.
Testy najnowszego ZRK
W 2014 r. Rosyjskie siły zbrojne przeprowadziły testy jednego z prototypów S-500. Z kompetentnych źródeł okazało się, że najnowsza rosyjska broń antyrakietowa stała się najlepsza na świecie. Ominął swój system cech "Patriot 3" i THAAD.
Według rosyjskiego Ministerstwa Obrony, kompleks testów został przeprowadzony bardzo pomyślnie, S-500 poradził sobie ze wszystkimi zadaniami. Chociaż wydajność kompleksu jest nadal klasyfikowana, jest uważana za najlepszą ze wszystkich dostępnych awangardowych systemów obrony przeciwlotniczej. Z raportu rosyjskiego Ministerstwa Obrony eksperci wojskowi doszli do wniosku, że ten kompleks piątej generacji może, przynajmniej przez następne 10-15 lat, pozostać najlepszym na świecie.
S-500 - niezawodna tarcza Rosji
Obecnie przestrzeń powietrzna państwa jest strzeżona przez dwa systemy rakiet przeciwlotniczych: S-300 i S-400. Pierwszy z nich, S-300, pomimo wielu modyfikacji, jest już opóźniony w stosunku do dzisiejszych globalnych konkurentów. Zakłada się, że po przybyciu S-500 z "trzystu" do wojska, zostanie całkowicie wycofany ze służby. W związku z obowiązkiem bojowym opuszczą czwartą i piątą generację tego kompleksu.
Amerykański odpowiednik "Patriot"
Obecnie na świecie istnieją dwa kompleksy antyrakietowe, które są stosunkowo podobne w swojej charakterystyce TTX - Federacja Rosyjska i Stany Zjednoczone. W Rosji nadal jest to S-400, a amerykański kompleks Patriot-3 został uznany przez wielu zagranicznych ekspertów za najlepszy serwis na świecie. Może "dotrzeć" do celu na wysokości do dwudziestu czterech kilometrów w odległości do pięciuset kilometrów. Jego jedyną znaną wadą jest mała przepuszczalność.
Rosyjski sektor obrony przeciwlotniczej powinien być głównym priorytetem ministerstwa obrony państwa, a zatem szybkie przyjęcie systemu S-500 jest tak ważne dla rosyjskiego państwa. Powinien stanowić skuteczną przeszkodę dla zapewnienia spokojnego nieba.
