GAZ-4 z ładunkowo-pasażerskim nadwoziem pick-up jest logiczną kontynuacją doskonałości i modernizacji pierwszego samochodu klasy średniej klasy GAZ-A. Modernizacja została przeprowadzona w ramach programu motoryzacyjnego Armii Czerwonej i spadła w połowie lat 30. XX wieku. Samochód miał zwiększać mobilność jednostek wojskowych i usprawniać logistykę transportową jednostek wojskowych.
Rozwiązania techniczne
W ramach modernizacji postanowiono wyposażyć nadwozie samochodu typu Faeton w nadwoziu pick-up. Umożliwiło to stworzenie platformy ładunkowo-pasażerskiej o ładowności 500 kg, przeznaczonej do przewozu 6 pasażerów lub różnych ładunków o masie do 500 kg. Po obejrzeniu prototypu nowej maszyny przez Komisję Armii Czerwonej podjęto decyzję o rozpoczęciu masowej produkcji. W tym celu zakład produkcyjny Gorky i fabryka w Moskwie nazwana imieniem Communist Youth International, KIM, dostarczyły zakłady produkcyjne.
GAZ-4 był masowo produkowany od 1933 do 1937 roku. Łącznie z linii produkcyjnych sowieckich fabryk zostało 10 648 samochodów.
Parametry techniczne samochodu GAZ-4
- Bez masy ładunku: 1,08 tony.
- Liczba miejsc w kabinie: 2 osoby.
- Wymiary: długość - 4080 mm, szerokość - 1710 mm, wysokość - 1825 mm, prześwit - 205 mm.
- Silnik: GAZ-A. Typ - 4-cylindrowy, gaźnik, moc - 40 KM
- Wzór koła wynosi 4 × 2.
- Zużycie paliwa na 100 km: 12-13 litrów.
- Obciążalność: 500 kg.
- Maksymalna prędkość na autostradzie: 90-100 km / h.
- Rejs po autostradzie: do 215 km.
GAZ-4 był szeroko stosowany w latach przedwojennych w gospodarce narodowej. Podczas II wojny światowej, zwłaszcza w początkowej fazie, pojazd był wykorzystywany jako ważny element wojskowej infrastruktury transportowej Armii Czerwonej.
Zdjęcie
