Sowiecka armata 210 mm typu BR-17 typu 1939 jest narzędziem o specjalnej sile, przeznaczonym do zwalczania długoterminowych konstrukcji fortecznych i polowych. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej to właśnie te systemy artyleryjskie brały pierwszy udział w obronie Leningradu, odpalając ogień przeciwpancerny. W przyszłości te armaty miały zaszczyt wykończyć resztki okrążonych wojsk niemieckich w pobliżu Królewca.
Historia powstania Br-17 i masowej produkcji
W latach trzydziestych XX wieku radzieccy przywódcy wojskowi stanęli przed problemem wyposażania Armii Czerwonej w potężne narzędzia. Jednostki artylerii haubic i moździerzy pierwszej wojny światowej nie spełniły nowych wymagań dla artylerii oblężniczej. Nie mając własnego doświadczenia w tworzeniu takich narzędzi, kierownictwo Armii Czerwonej próbowało wykorzystać zagraniczne doświadczenia z maksymalną korzyścią. Radziecka działka 210 mm Br-17 jest działem artyleryjskim stworzonym na bazie technicznej produktu produkowanego przez czechosłowacką firmę Skoda.
Radzieccy inżynierowie zdołali w pełni dostosować potężne narzędzie do wymagań krajowej bazy produkcyjnej i remontowej. Prace projektowe przeprowadzono w zakładzie w Leningradzie "Bolszewik", a fabryka "Barricades" Stalingradu stała się główną bazą produkcyjną.
W 1940 r. Zaprezentowano pierwszy prototyp do prób wojskowych i terenowych, po czym zdecydowano się na stworzenie potężnych narzędzi w małej serii. W sumie w ciągu dwóch lat radzieckie przedsiębiorstwa, w latach 1940-1941, wyprodukowały 9 działek Br-17, które stały się częścią odrębnego batalionu armatniego o specjalnej sile RGK.
Charakterystyka techniczna działa 210 mm Br-17zratstsa 1939
- Obliczenia - 20-26 osób.
- Waga bojowa - 44,1 tony.
- Ładowanie oddzielnie - czapki.
- Początkowa prędkość pocisku wybuchowego - 800 m / s.
- Pionowy kąt prowadzenia: od 0 do +55 stopni; poziomy kąt wskazujący - 90 stopni.
- Szybkostrzelność - 1 strzał w 2 minuty.
- Maksymalny zasięg strzelania - 30360 m.
- Główne rodzaje amunicji: wybuchowe, przebicia pancerza, powłoki betonowe.
- Waga pocisku wybuchowego - 133 kg.
- Czas transferu z podróży do walki: 5-6 godzin.
- Rodzaj transportu: transportowany specjalnymi pojazdami za pomocą ciągników Voroshilovets i Komintern.
Radziecka 210 mm armata Br-17 brała udział w bitwach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zarówno na początkowym etapie, jak i podczas ostatniej fazy operacji wojskowych.
