Radziecki 85-mm dział przeciwlotniczy 52K w 1939 r. Stał się główną bronią części obrony powietrznej kraju w latach 1939-50. Założony w przededniu rozpoczęcia II wojny światowej sowiecki system artyleryjski stał się jednym z najlepszych w swojej klasie. Działa, które są w służbie Armii Czerwonej, były aktywnie wykorzystywane podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jako główna broń przeciwlotnicza w walce z samolotami bombardującymi wroga. Często 85-milimetrowe działa przeciwlotnicze były z powodzeniem wykorzystywane do odparcia ataku niemieckich czołgów na obszary niebezpieczne dla czołgów.
Rozwój i masowa produkcja dział przeciwlotniczych 85 mm 52K
Nowa broń przeciwlotnicza o większym kalibrze została stworzona w Kaliningradzie pod Moskwą. Zadanie GAU do opracowania mocniejszego działa przeciwlotniczego otrzymała ekipa projektantów prowadzona przez G.L. Dorokhin. Radzieccy projektanci postanowili umieścić potężne działo kal. 85 mm na wagonie 76-mm armaty z modelu 1938. Jako innowację w nowym pistolecie zastosowano półautomatyczny system rolet i naprowadzania.
Po udanych testach naziemnych w 1939 roku, pistolet pod symbolem GAU-52-P-365 został oddany do użytku po otrzymaniu oznaczenia 85-mm działka przeciwlotnicza 52К. Pistolet był produkowany w dużych seriach przez 6 lat od 1939 do 1945 roku. W sumie oddziały otrzymały 14422 tego typu dział.
Parametry taktyczne i techniczne radzieckiej 85 mm dział przeciwlotniczych
- Kalkulacja - 7 osób.
- Waga bojowa - 4,3-4,9 tony.
- Jednostkowe ładowanie.
- Początkowa prędkość pocisku - 800 m / s.
- Szybkostrzelność - 20 strzałów / min.
- Dotknięty obszar: na wysokości 10 km, w zasięgu - 15,6 km.
- Pionowy kąt prowadzenia: od -3 do +82 stopni.
- Kąt poziomego prowadzenia wynosi 360 stopni.
- Podstawowy rodzaj amunicji: pociski przeciwpancerne, wysoko wybuchowe pociski fragmentacyjne.
- Waga pocisku przeciwpancernego wynosi 9,2 kg.
- Czas transferu z podróży do walki wynosi 25-30 minut.
- Rodzaj transportu: transportowany samochodami ciężarowymi.
85 mm działko przeciwlotnicze 52K 1939 zostało aktywnie wykorzystane podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Pomyślna konstrukcja pistoletu pozwoliła na użycie go do stworzenia potężnych dział czołgowych D-5 i ZIS-S-53, które wyposażyły radzieckie czołgi T-34-85 i KV-85. W latach powojennych działo znajdowało się na wyposażeniu jednostek obrony powietrznej ZSRR do czasu pojawienia się pierwszych systemów rakietowych obrony powietrznej. Późniejsza eksploatacja i walka z użyciem tej broni to zagraniczne konflikty zbrojne drugiej połowy XX wieku.
Zdjęcie
