W czasie swojego krótkiego istnienia radykalny prawicowy sektor zdołał pokonać drogę od głównej rewolucyjnej siły napędowej i bohaterskich facetów z Majdanu do terrorystycznych gangsterów i istotnego czynnika niestabilności, poważnie zagrażając kolejnej rewolucji w stanie Ukrainy.
Niedawno przywódcy Avtomaydan pojawili się na scenie Euromajdanow i wezwali demonstrantów do przejścia przez Radę Najwyższą. Główne wymagania to: uchylenie "przepisów dyktatorskich z 16 stycznia". Przywódcy polityczni z Euromajdanu, Arsenij Jaceniuk, Witalij Kliczko i Oleg Tyagnibok, nie spotkali się na tym spotkaniu w spójny program działań następczych, a więc grupa ludzi zwróciła się do parlamentu.
Na ulicy Grushevskogo w pobliżu stadionu Dynamo, autobusy i kordony sił porządkowych zablokowały jej drogę. "Veveshniki" nie pozwoliły protestującym przejść, a po rozmowach słownych zaczęły się walki. Grupa radykalnych aktywistów używała pirotechniki z "koktajlem Mołotowa", w wyniku czego autobusy wojskowe zostały całkowicie spalone. W tym czasie nikt nie wiedział, że ci, którzy zaatakowali pozycje siłowików, byli już ugruntowaną grupą bojową o nazwie "Właściwy sektor".
"Hej, utrzymaj właściwy sektor!"
Początkowo Euromajdan został uznany za pokojowy protest na rzecz integracji europejskiej Ukrainy. Jednak po ciężkim nocnym rozproszeniu uczniów przez "Berkuta" okazało się, że Majdan potrzebował skrzydła bojowego.
Uważa się, że nazwisko prawicowych działaczy podał Vladimir Stretovich, profesor nadzwyczajny Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. Jakby policja myślała, że ludzie będą ustawiać namioty i biegnie w kierunku możliwego do zniesienia naruszenia. Stretowicz, widząc ten ruch ze sceny, krzyknął: "Hej, nacjonaliści, zatrzymajcie właściwy sektor, chrońcie prawą krawędź!"
Stały sekretarz prasowy "Prawego sektora" Artem Skoropadsky wyjaśnił, że to tylko piękny mit. Powiedział, że imię to pojawiło się podczas studenckiego Euromajdanu, mówiąc, że nawet wtedy ukraińscy nacjonaliści zrozumieli, że protesty zmienią się w konfrontację, a oni zrzucą władzę przez rewolucję. Aby to przygotować, stowarzyszenie "Trizub", "Patriot Ukrainy", UNA-UNSO i inni zgodzili się koordynować swoje działania.
Nazwa powstała przy pomocy kibiców piłki nożnej. Słowo "sektor" pochodzi z ich retoryki futbolowej. Następnie na pomniku przodków Kijowa była flaga "Prawego sektora".
Pierwsze bitwy trwały jeszcze 24 listopada, ale zarówno organizacja Prawego Sektora, jak i "bojowników" odpowiedniego sektora "oficjalnie" wyszli w noc bicia studentów. Pozostali protestujący po masakrze zniknęli w murach klasztoru Michajłowskiego. Decydujące znaczenie dla formacji siłowych protestów była noc. Następnie aktywiści przygotowywali się do tego, że obóz ponownie atakował i przystąpił do zjednoczenia oddziałów Samoobrony, uzbrajając się w improwizowane środki. Podstawą grup bojowych byli bojownicy odpowiedniego sektora.
Bank-Grushevskogo
1 grudnia setki tysięcy ludzi zebrało się na centralnych ulicach stolicy. Korzystając z tłumu, który zniszczył płoty wokół Majdanu, aktywiści zajęli kilka budynków. Były używane dla ludzi, którzy przybyli z regionów. Ubój na Bankovej także nie odbył się bez udziału prawego sektora, chociaż nie była to zaplanowana akcja. Wśród atakujących sił bezpieczeństwa w pobliżu AP znajdowali się policyjni prowokatorzy, "bracia Korchinsky" i grupy fanów.
Warto zauważyć, że w tym czasie, przed intensyfikacją działań na ulicy Grushevsky, "Right Sector" nie miał dowódcy. Każda organizacja, która przystąpiła do stowarzyszenia, przedstawiła swojemu przywódcy, ale powstało pytanie, jak wysuwać żądania za pośrednictwem mediów. Wielu liderów nie chciało rozgłosu, więc zdecydowali, że trzech będzie działać w imieniu PS: Dmitry Yarosh, obecny lider partii Andrei Tarasenko i ten sam Skoropadsky.
Później dowódcy polowi zgodzili się, że szefem PS będzie Dmitry Yarosh. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że wielu wybitnych nacjonalistów zostało aresztowanych, to tym, który mógł sytuacyjnie być u steru, stał się.
W okresach spokoju przed styczniowymi wydarzeniami w "Prawym Sektorze" rekrutowano nowych bojowników, którzy przygotowywali się do walk ulicznych. Pomimo faktu, że opozycja cały czas była komunikowana z zagranicznymi politykami i świtą Janukowycza, nacjonaliści ukraińscy wierzyli, że rewolucja zakończy się z powodu zdecydowanego obalenia władzy, a jej legitymacja po przejściu nadmiernego użycia siły była wątpliwa.
Co więcej, kiedy "Prawidłowy Sektor" był odpowiedzialny za organizację, zawsze można było przenieść do stu myśliwców w dowolne miejsce. Kiedy Avtomaydan został wezwany do pójścia pod Radę ze sceny, aktywiści PS wykorzystali to, by przyspieszyć działania i zaatakować siłowików. Dali proszek ognia i Witali Kliczko, który próbował sprowadzić ludzi z powrotem.
Ukraińscy nacjonaliści nigdy nie dotarli do kwater ministerialnych, potem wszystko zaczęło działać razem z koktajlami Mołotowa, a ul. Grushevskogo był najbardziej krwawy w Kijowie, przed strzelaniem do Niebiańskiej setki.
Ukraina się pali
W lipcu 2014 r. Dmitry Yarosh ogłosił utworzenie ukraińskiego Ochotniczego Korpusu w bloku bezpieczeństwa Prawego Sektora. Wezwał członków swojej partii i organizacje publiczne do zaprzestania wszelkiej walki wewnątrz partii i uporządkowania stosunków z władzami w celu skierowania wszelkich wysiłków na polityczne, informacyjne i materialne i techniczne wsparcie działań bojowych w ukraińskim ukraińskim korpusie ochotników. Wszyscy ci, którzy uważali się za zaangażowanych w jednostkę napędową, powinni być objęci dowództwem Korpusu.
Przedstawiciele bloku energetycznego, którzy nie chcą wejść do oddziałów bojowych lub terytorialnych Korpusu, będą uważani za nie mających związku z "właściwym sektorem". Dowódcą korpusu został Andrew Stempitsky, szef sztabu Valery Voronov. Osobiście Dmitrij Yarosh, na podstawie swoich stanowisk w sieciach społecznościowych, brał udział w ataku armii ukraińskiej na Donieck, w obronie lotniska w Doniecku, a także we wsi przyległej do niej Peski.
W latach 2014-2015 zaproponowano "Prawo Sektora" do przeniesienia wszystkich sił zbrojnych pod kontrolą Ministerstwa Obrony Ukrainy i całkowitej legalizacji. Na przykład oferowali usługę obowiązkową zgodnie z umową, jednak właściwy sektor odmówił jej.
W marcu 2018 r. Prawicowy DUK, w osobie jego kierownictwa, oświadczył, że dowództwo ATO proponuje im ultimatum: od 1 kwietnia opuścić strefę ATO. Na które wolontariusze naturalnie otrzymali odmowę. Co więcej, DUK "Prawy Sektor" powiedział, że armia ukraińska nie będzie walczyć z "prawym sektorem". Następnie Sztab Generalny rozpoczął poszukiwanie kompromisów.
Omówiliśmy szereg opcji, na przykład włączenie "dobrobytu" do składu istniejących zespołów, aby stworzyć autonomiczne połączenie kontrolowane osobiście przez Yarosha. Rezultatem negocjacji było oficjalne powołanie Dmitrija Jarrosa na doradcę szefa sztabu generalnego. W kwietniu rozkaz wycofano do jednostek bojowych ALC "Prawego Sektora" o wycofaniu ich z linii frontu.
Dmitry Yarosh powiedział, że przez cały okres zbrojnej konfrontacji w Donbasie, ofiary bojowe i niezwiązane z walkami w ośrodku szkolenia obrony prawego sektora były następujące: 64 osoby zginęły w sektorze prawicowym, a ponad 500 zostało rannych.
Strukturalna organizacja "prawego sektora"
Generalnie, po Euromajdanie wiele mitów pojawia się wokół organizacji prawicowych, w tym wokół "Prawego Sektora". Ktoś wierzy, że "pravoseki" w pełnej sile walczą w Donbasie, ktoś - że są zaangażowani w "ciemny biznes", siedzący z tyłu. Co tak naprawdę dzieje się w tej organizacji?
W rzeczywistości skład strukturalny tej organizacji jest dość skomplikowany i mylący. Jego struktura ma zarówno jednostki wojskowe, jak i skrzydło polityczne, a także własną służbę medyczną.
Jednostki bojowe prawego sektora
Struktura organizacyjna podstacji "PS" ma "bataliony frontowe", "bataliony rezerwowe", a także "jednostki specjalne". Według doniesień, w frontowych batalionach Donbass biorą udział w walkach w ilości dwóch jednostek. To jest piąty i ósmy oddzielny batalion.
W ten sposób Piąty Oddzielny Batalion Prawego Sektora wykonuje służbę z rozmieszczeniem w rejonie lotniska w Doniecku, Pieskowie, jak również na Szachtach, a ósmy osobny batalion musi być rozmieszczony w rejonie osady Shyrokyne. Nie jest możliwe ustalenie dokładnej liczby wszystkich bojowników ALC na froncie i nie ma informacji na ten temat w otwartych źródłach. Coś jednak można znaleźć.
Bataliony "Właściwy sektor": gdzie i jak dużo
Według niektórych źródeł, którzy są dość obeznani z organizacją strukturalną, podstacja "PS" ma dwa rodzaje batalionów: rezerwę i perkusję. Jest ich około dwudziestu, z całkowitą siłą nawet dwóch tysięcy bojowników. Spośród nich do siedmiuset wojowników nieustannie przebywa w obszarze walki. Innymi słowy, używając terminologii armii, można zrozumieć, że skład sił grupujących ATO posiada jeden zbrojny wzmocniony (lub oddzielny) batalion "Prawego Sektora". Jest to reprezentowane przez nieco ponad jeden procent ogólnej liczby ukraińskich sił wojskowych w Donbasie.
Bataliony rezerwowe "prawego sektora" to formacje działające z tyłu, wraz z rezerwą mobilizacyjną. Na przykład, gdy ludzie przechodzą rotację, leczenie, regularne wakacje lub rekruci, są oni przydzielani do rezerwowania batalionów w pobliżu ich miejsca stałego zamieszkania. Bataliony uderzeniowe to te, które są bezpośrednio zaangażowane w operacje bojowe na froncie. W ujęciu arytmetycznym rozkład w batalionach nie jest liniowy. Na przykład w pierwszych jednostkach może być mniej niż sto osób, podczas gdy w drugim mogą wysłać do trzystu (do batalionu) na pierwszą linię frontu.
Ze słów dowódcy DMU Stempitskiego w jednym z wywiadów okazało się, że ukraińskie regiony są pokryte przez siedemdziesiąt procent batalionów rezerwowych. Co więcej, znana jest nawet numeracja i rozmieszczenie zapasowych batalionów.
Wszystko wygląda tak:
- Pierwszy znajduje się w Zakarpackim regionie;
- Drugi - w obwodzie lwowskim;
- Trzeci - w obwodzie Wołyńskim;
- Czwarty - w obwodzie Iwano-Frankowskim;
- Szósty - w obwodzie tarnopolskim;
- Siódmy - w regionie Chmielnickiego;
- Dziesiąty - w rejonie Równem;
- Jedenaste - w rejonie Kijowa;
- Dwunasty - w regionie Chersoniu;
- Trzynasty jest w mieście-bohatera Kijowa;
- XIV - w obwodzie dniepropietrowskim;
- Piętnasta - w obwodzie charkowskim;
- Szesnasty - w regionie Czerniowiec;
- Siedemnaste - w regionie Połtawy.
Ponadto w kilku miejscowościach występują przedstawiciele grup inicjatywnych, których zadaniem jest tworzenie nowych batalionów rezerwowych w regionach: Czernihowie, Kirowograd, Mikołajowo i Żytomierz. Tak właśnie wygląda struktura organizacyjna AHM w Prawym Sektorze. Wszystko, co przekracza granice lub coś, co nazywają pewne tajne grupy "Prawego Sektora" i tak dalej - to wszystko jest fałszywe - zauważył Andriej Stempicki.
Co jest z przodu
Szkolenie bojowe wojowników "Prawy sektor", aby wysłać ich do obszaru działań wojennych zaangażowanych w dwa ośrodki szkoleniowe. Przebieg szkolenia bojowego trwa od czterech do sześciu tygodni. Prowadzony przez poligony państwowe "pravoseki" nie są narażone. Według Stempickiego, gdy rekrutacja młodych jest już w jednostkach bojowych na linii frontu, wszystkie kwestie związane z bronią są rozwiązywane. Istnieje wiele różnych mechanizmów uzyskiwania broni, ale są to informacje niejawne. Jednak bataliony rezerwy nie mają do dyspozycji broni. Czy tylko niektórzy zawodnicy mogą posiadać osobiste, zarejestrowane, na przykład, polowania lub broń premium.
Ponadto, w obszarze działań wojennych, w strefie działań antyterrorystycznych, zgodnie z oświadczeniami tego samego dowódcy, DUK, walczą dwie jednostki. Są to oddzielne bataliony z prawego sektora: piąty, dowodzony przez Władisława "Czarnego", a ósmy, dowodzony przez Przyjaciela Cherven. Ale to nie wszystko. Uświadomił sobie także dwie odrębne grupy taktyczne. Są to nieco mniejsze jednostki w swojej strukturze, walczące w regionie Doniecka i Mariupola. Najbliższe miejsca ich rozmieszczenia są klasyfikowane.
Według jednego z prelegentów w Administracji Prezydenta Ukrainy w kwestiach ATO, w swoich komentarzach do jednej ze słynnych ukraińskich mediów drukowanych, następujące powiedziane. Nie wie, jaka liczba bojowników "Właściwy sektor" bierze czynny udział w walkach na linii frontu iw jakich szczególnych miejscach. Niemniej jednak, kontynuował, nie było żadnych skarg na frontowych żołnierzy od kierownictwa centrali operacji antyterrorystycznej.
