Od drugiej połowy XX wieku przestrzeń stała się jednym z priorytetowych obszarów ludzkiej działalności. W ciągu nieco ponad sześćdziesięciu lat ludzkość dokonała ogromnego skoku w dziedzinie eksploracji kosmosu, przechodząc od obserwacji wizualnych i teoretycznych do nauki stosowanej. Początkowo, dzięki rozwojowi nauki i technologii, ludzie na rakietach zdołali przeniknąć do przestrzeni bliskiej Ziemi. W przyszłości nowe technologie pozwoliły osobie rozpocząć bliższe studiowanie Układu Słonecznego, dotrzeć do najbliższych nam planet i spojrzeć w otchłań Wszechświata. Teraz wiemy, że nasza planeta Ziemia, ten malutki świat, jest zbyt mały i bezbronny, że kosmos jest w rzeczywistości bardzo złożonym, ciągle zmieniającym się systemem. Wiele postępów w eksploracji kosmosu wynika z wieloletniej działalności NASA - Amerykańskiej Agencji Kosmicznej.
Historia NASA i pierwsze próby zrozumienia przestrzeni
Druga połowa XX wieku związana jest z początkiem wyścigu kosmicznego, niespotykanego dotąd w skali i zakresie, przez naukową i techniczną rywalizację dwóch supermocarstw - USA i ZSRR. W Związku Radzieckim kierunek ten był całkowicie na łasce wojska, ale za oceanem dla tych celów stworzono specjalną strukturę - instytucję państwową. W eksploracji kosmosu Amerykanie postanowili pójść inną drogą, planując stworzyć własną agencję kosmiczną, która zjednoczyłaby wysiłki machiny państwowej, nauki i gospodarki narodowej.
Pod koniec lat 50. w Stanach Zjednoczonych na szczeblu rządowym postanowiono stworzyć wyspecjalizowaną strukturę - Narodową Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej, zwaną dalej NASA. To skrót od tej organizacji. Działalność nowo utworzonej organizacji był administrowany przez rząd USA.
Nie możemy powiedzieć, że agencja kosmiczna NASA została stworzona od zera. W 1915 roku Narodowy Komitet Aeronautyki rozpoczął pracę w Ameryce. W następnych latach pojawiło się wiele organizacji pozarządowych i agencji rządowych zaangażowanych w badanie przestrzeni kosmicznej. Konieczne było wykorzystanie zgromadzonego doświadczenia specjalistów Krajowego Komitetu Aeronautyki w dziedzinie nauki rakietowej, którzy w 1946 roku byli w stanie stworzyć pierwszy na świecie naddźwiękowy samolot Bell X-1, z maksymalną korzyścią. W tamtych latach technologia samolotów i rakiet stała się priorytetowym kierunkiem rozwoju technologii.
Na podstawie Komitetu Aeronautyki Narodowej przeprowadzono prace nad stworzeniem sztucznych satelitów Ziemi, opracowaniem programu obsadzonych podprogowymi lotami, a następnie lotu statku kosmicznego z człowiekiem na pokładzie.
Powodem rewizji krajowego programu kosmicznego były sukcesy Związku Radzieckiego. Uruchomienie 4 października 1957 r. Sowieckiej rakiety ze sztucznym satelitą na pokładzie uruchomiło wyścig kosmiczny. Odpowiedzią na ten krok Sowietów było podpisanie pod koniec lipca 1958 roku przez prezydenta USA Dwighta Eisenhowera Dekretu o utworzeniu krajowej agencji lotniczej. Eksploracja kosmosu i związane z nim technologie przeniosły się z kategorii nauki i techniki do konfrontacji politycznej, stając się w kolejnych latach katalizatorem konfrontacji dwóch supermocarstw na arenie światowej.
Nowa organizacja była pierwszą tego rodzaju, odpowiedzialną za całą branżę kosmiczną. Znacznie później podobne struktury zaczęły pojawiać się w innych krajach, kiedy NASA miała już duże doświadczenie. Siedziba główna i główna siedziba Biura Krajowego znajdują się w stolicy kraju, w Waszyngtonie. Stanem bezpośredniej aktywności był stan Floryda, na którym Cape Canaveral opracował miejsca startów. Już w październiku 1958 r., Zaledwie 10 dni po oficjalnej dacie powstania nowego sterowania, wystrzelono pierwszy statek kosmiczny Pioneer-1. Od tego momentu rozpoczęła się prawdziwa praca i historia NASA, która stanie się ważną stroną w historii ludzkiej eksploracji kosmicznej przestrzeni i późniejszego studiowania planet Układu Słonecznego.
Początkowo kadra nowej organizacji liczyła 900 pracowników, rozproszonych w kilku działach i działach. Jednak w 1965 r. Personel agencji kosmicznej liczył 2500 osób. W 1965 roku Centrum Kontroli Lotów w Houston i nowe centrum kosmiczne, Centrum Kosmiczne im. Kennedy'ego, zostały dodane do głównych obiektów obsługiwanych przez NASA. Obecnie liczba pracowników NASA to 18 tysięcy osób. Liczba placówek rozmieszczonych w Stanach Zjednoczonych i znajdujących się poza granicami kraju to ponad 1000. Budżet największej rządowej organizacji naukowej i technicznej, według danych na 2018 r., Wynosi ponad 20 miliardów dolarów.
Dziś NASA jest głównym koordynatorem wszystkich krajowych programów pokojowego badania kosmosu, uczestnikiem wielu międzynarodowych projektów mających na celu badanie obiektów Układu Słonecznego. Tematyka badawcza NASA obejmuje olbrzymią warstwę nowoczesnej nauki i technologii, pozwalającą na realizację najbardziej złożonych projektów.
Struktura największej na świecie instytucji naukowej i technicznej
Rozpoczynając pracę jako następca Komitetu Aeronautyki Narodowej, przez lata swojego istnienia NASA stała się potężną strukturą państwową. Dziś jest to cała sieć ośrodków badawczych i laboratoriów działających pod auspicjami NASA i pod auspicjami organizacji rządowych. Wiele ważnych instytucji naukowych na całym świecie współpracuje z amerykańską agencją kosmiczną w oddziale. Sama organizacja ma ogromny potencjał naukowy i techniczny. Badania NASA prowadzone są w czterech obszarach jednocześnie:
- eksploracja kosmosu;
- badania ludzkiego ciała podczas pobytu w nieziemskich warunkach;
- badania naszej planety;
- opracowanie obiecujących projektów opartych na nowych technologiach i ich późniejszej realizacji.
Jednym z głównych działów NASA jest California Research Centre, które rozwija zaawansowane technologie w dziedzinie astronomii, fizyki jądrowej i kwantowej. Badania naukowe i testy techniczne są stale przeprowadzane w centrum, a ich wyniki stanowią podstawę różnych projektów. Naukowcy z NASA pracujący w centrum kosmicznym DRYDEN biorą udział w projektowaniu i budowaniu samolotów i technologii kosmicznej. Samoloty NASA utworzone w tym ośrodku są teraz aktywnie zaangażowane w badania nad planetą Ziemią, a sondy kosmiczne z powodzeniem przeglądają nieskończone przestrzenie kosmosu.
Specjaliści NASA z ośrodka badawczego GLENN, z siedzibą w Ohio, są ściśle zaangażowani w tworzenie silników rakietowych. To ich wysiłki stworzyły silniki rakietowe, które zapewniły udane manewrowanie i lądowanie modułu księżycowego Apollo-11. Praktycznie wszystkie główne projekty realizowane przez NASA są zasługą personelu centrum kosmicznego Goddar, który dostarczył informacji na temat ogromnej ilości informacji zebranych w trakcie badań kosmicznych bliskich Ziemi i danych astrofizycznych na temat naszej planety. Ośrodek ten zajmuje się opracowywaniem systemów śledzenia i kontrolą nad działaniem satelitów na orbicie okołoziemskiej. Laboratorium Praktyczne JPL, zlokalizowane w niewielkiej miejscowości Pasadena, jest miejscem do testowania napędu odrzutowego.
Centrum mózgu i serce NASA to Centrum Kosmiczne. Johnson, z siedzibą w Houston. Koordynacja wszystkich lotów kosmicznych i lotów odbywa się tutaj, kontrolowany jest statek kosmiczny, w tym kontrola i monitorowanie sytuacji na pokładzie ISS. W centralnej sali tego kosmicznego centrum śledzono program lotów księżycowych człowieka Apolla, w tym lądowanie amerykańskich astronautów bezpośrednio na powierzchni naszego satelity. Wszystkie premiery w ramach programu Apollo i większości innych premier, a także uruchomienie większości sztucznych satelitów, zostały przeprowadzone i nadal prowadzone z Kennedy Space Center. Ten olbrzymi kompleks składający się z hal fabrycznych i licznych miejsc startowych znajduje się na południowym krańcu stanu Floryda. Stąd 16 lipca 1969 r. Na Księżyc rozpoczęła się gigantyczna rakieta Saturn, na której znajdowała się sonda kosmiczna Apollo 11 z trzema astronautami na pokładzie.
Ponadto istnieją trzy inne główne ośrodki badawcze w Stanach Zjednoczonych, które są częścią Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej. Aktywnie pracują nad stworzeniem obiecującego statku kosmicznego, tworząc nowe systemy śledzenia i sterowania lotem. W laboratoriach instytutów badawczych i uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych prowadzone były prace badawcze pod nadzorem NASA, które są następnie wykorzystywane przy realizacji projektu.
Główne kamienie milowe i postępy w działaniach NASA
NASA jest jednym z najważniejszych uczestników eksploracji kosmosu. Przez ponad 60 lat istnienia eksperci NASA, naukowcy, technicy, projektanci i naukowcy z wielu dziedzin nauki wdrożyli ponad 500 różnych programów i projektów, z których każdy stał się ważnym kamieniem milowym w historii współczesnej nauki.
Po uruchomieniu pierwszego sztucznego satelity Ziemi, sondy kosmicznej Piner-1, nastąpiły większe i większe premiery i zdarzenia. Szybkie tempo rozwoju astronautyki w tamtych latach zostało wyjaśnione przez obecność konkurencji między ZSRR i USA. Poddając się prymatowi Związku Radzieckiego w wypuszczeniu statku kosmicznego z człowiekiem na pokładzie, Amerykanie zemścili się na projekcie Apollo. NASA odniosła zwycięstwo w wyścigu kosmicznym z Sowietami, lądując na powierzchni księżyca dwóch astronautów 20 lipca 1969 roku. To wydarzenie nie tylko stało się epokowym w dziejach ludzkości, które pokazało światu szczyt myśli technicznej i naukowej, ale także było apoteozą wielkiego programu, który w swoim zasięgu i skali nie posiadał i nie ma takich projektów w historii.
Bardziej ambitne projekty, które oznaczały tworzenie kolonii na Księżycu, miały śledzić lądowanie na satelicie. W przyszłości projekt rozwojowy został ograniczony. Stało się tak z wielu powodów, z których większość leży w płaszczyźnie gospodarczej. Dzisiaj NASA powróciła do idei budowy pośredniej stacji tranzytowej na orbicie księżyca, zapewniającej dalekie loty w kosmos. Jednak eksperci uważają, że utworzenie bazy księżycowej jest niecelowe.
Oprócz eksploracji Księżyca wiele misji NASA stało się punktem zwrotnym w dziedzinie eksploracji kosmosu. Wystarczy przypomnieć epickie sondy kosmiczne Mariner i Voyager. Dzięki tym urządzeniom człowiek zdołał nie tylko zbliżyć się do tajemnic naszej najbliższej przestrzeni, ale także spojrzeć poza cele naziemnych teleskopów. Szybkie i małe sondy "Mariner" pozwoliły zobaczyć Marsa w pobliżu. Sondy kosmiczne "Viking-1" i "Viking-2" skutecznie wylądowały na powierzchni Czerwonej Planety, dając osobie pierwszą okazję spojrzenia na marsjańskie krajobrazy. Sonda kosmiczna AMS "Pioneer-10" i "Pioneer-11" dostarczyła światu nowe zdjęcia Jowisza. Wraz z nimi, tylko dzięki staraniom dwóch innych sond, Voyager 1 i Voyager 2, naukowcy z całego świata otrzymali najcenniejsze informacje o odległym Saturnie, Uranie i Neptunie.
Znaczącym krokiem w eksploracji kosmosu było stworzenie NASA i późniejsza inauguracja pierwszej stacji kosmicznej Skylab. Podczas ostatniej trzeciej ekspedycji (1973-1974) ustalono absolutny zapis pobytu człowieka w kosmosie na stacji - 84 dni.
Nowa rejestracja pobytu człowieka w kosmosie została ustalona w 1998 roku. Rosyjski kosmonauta Giennadij Padałka pozostał na orbicie przez 878 dni - 2 lata i prawie 5 miesięcy.
Początek lat 80. zaznaczył się w historii NASA od początku nowego etapu eksploracji kosmosu. Po raz pierwszy w historii startów kosmicznych w kwietniu 1981 r. Sonda kosmiczna wielokrotnego użytku Columbia pojawiła się na niebie z wyrzutni przylądka Kennedy'ego. Amerykanie stworzyli sześć wahadłowców, które wielokrotnie wleciały na orbitę wokół Ziemi. To z powodu wielokrotnego użytku statku kosmicznego w historii amerykańskiej kosmonautyki pierwsza najstraszniejsza katastrofa jest związana. Po 73 sekundach lotu 28 stycznia 1986 r. Amerykański prom Challenger eksplodował, zabijając siedmiu astronautów. Po 17 latach los bliźniaczego statku powtórzyła Columbia. Lądując, statek kosmiczny załamał się w górnej atmosferze naszej planety. W tym przypadku zabito wszystkich siedmiu członków załogi statku kosmicznego.
Należy zauważyć, że wśród wielu programów wdrażanych przez NASA w ciągu ostatnich 30 lat badania nad Czerwoną Planetą są priorytetem. Miejsce Marsa w dziedzinie badań planet Układu Słonecznego zawsze było znaczące, ale w ostatnich latach nastąpił wzrost prac w tym kierunku.
Aktywność NASA w naszych czasach
Oprócz programu przygotowawczego do wysłania ekspedycji na Marsa, organizacje aktywnie pracują nad stworzeniem nowych i zaawansowanych samolotów. Uruchomienie nowych statków kosmicznych, stworzonych wspólnie z Europejską Agencją Kosmiczną i podobnymi organizacjami w innych krajach, jest obecnie priorytetem. Znaczące sukcesy odniosły lądowania trzech marsjańskich łazików na Marsie, z których dwie wciąż działają Opportunity i Curiosity.
W pierwszej dekadzie nowego stulecia pod auspicjami NASA, Cassini-Huygens, sondy kosmiczne Galileo i automatyczny statek New Horizons wyruszają na badania Jowisza, Saturna i odległych rejonów Układu Słonecznego. Przez ponad 30 lat lot był kontynuowany, a jednocześnie sonda kosmiczna Voyager-2 działała, odlatując od nas na odległość 17 miliardów km.
Jeśli chodzi o eksplorowanie kosmosu poza naszym układem słonecznym, eksperci NASA odkryli z pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble'a wiele nowych i wcześniej nieznanych. Odkryto nowe odległe światy, które według naukowców bardzo przypominają naszą planetę. NASA jest uznawana za niekwestionowanego lidera pod względem zakresu badań i wielkości uczestnictwa. Trudno jest ocenić wkład w rozwój nauki i technologii, który uczynił Narodową Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej.
