Było ich mniej niż sześćdziesięciu, którzy sprzeciwiali się całej armii.
Jej ciężar zmiażdżył ich.
Życie, a nie odwaga, opuściło tych francuskich żołnierzy 30 kwietnia 1863 roku.
Napis na pomniku legionistów, którzy polegli podczas Veracruz
Czy jesteś zmęczony odmierzonym i monotonnym życiem? Czy masz wierzycieli lub masz problemy z prawem? A może po prostu nie masz adrenaliny lub marzysz o rozpoczęciu wszystkiego od zera? Nie martw się, istnieje rozwiązanie. Po prostu weź bilet lotniczy i podróżuj do: Francji, Paryża, 94120 Fontenay-Sous-Bois, Fort De Nogent. Oto jedna ze stacji rekrutacyjnych słynnego Legionu Cudzoziemskiego, a wtedy z pewnością pomożesz we wszystkich powyższych przypadkach. Oczywiście, jeśli podejdziesz do nich. Znając francuski nie jest konieczne, legion szybko nauczy cię, jak poprawnie mówić.
Francuski Legion Cudzoziemski. Legioniści w białych czapkach, maszerujących przez niekończącą się algierską pustynię. Jest to prawdziwy symbol militarnego romansu, można powiedzieć, jego standard, zasługujący na swoje miejsce w Komnacie Miary i Łuski. Gorące walki, egzotyczne kraje, żołnierskie bractwo, "idź albo umrzyj" ...
Czy to naprawdę tak? Czym jest francuski Legion Cudzoziemski w rzeczywistości? Przecież są inne pogłoski o tym podziale. Legionistów nazywa się często najemnikami, którzy udali się na służbę wojskową, aby nie zostać w więzieniu. Czym więc jest Legion Cudzoziemski Francji, zgromadzeniem bandytów i zbirów lub elitarną jednostką wojskową zdolną do wykonania jakiegokolwiek porządku?
Te pytania są podwójnie interesujące, ponieważ w ostatnich dziesięcioleciach Legia Cudzoziemska w coraz większym stopniu stawała się miejscem służby (lub schronienia) naszych rodaków. Kilka lat temu oficjalna strona Legionu otrzymała nawet rosyjskojęzyczną wersję, trzecią z rzędu, po tradycyjnym francuskim i angielskim. Według niektórych ekspertów, w dzisiejszym Legionie, nawet 30% personelu pochodzi z byłych republik radzieckich i krajów Europy Wschodniej.
Którzy tylko nasi rodacy nie wnieśli do służby pod czerwono-zielonym sztandarem Légion étrangère. Wśród najsławniejszych rosyjskich legionistów jest starszy brat bolszewików Swierdłowa i chrześniak Maksyma Gorkiego, Zinowsk Pieszkow, który awansował do rangi generała w armii francuskiej. Radziecki dowódca i minister obrony Rodion Malinowski, ataman z dalekowschodniej armii ukraińskiej Borys Chreszczatycki, poeta Mikołaj Turłow. Na słynnym rosyjskim cmentarzu Sainte-Genevieve-de-Bois znajduje się znaczny obszar, w którym pochowani są żołnierze Legii Cudzoziemskiej. W sumie od powstania legionu przeszło ponad 600 tysięcy ludzi, z których około 36 tysięcy złożyło głowy ku chwale Francji ...
Czym jest Legion Cudzoziemski. Jego wielkość i struktura
Legionista, jesteś wolontariuszem, który służy Francji z honorem i lojalnością.
Z Kodeksu Honorowego Legionisty
Legia Cudzoziemska jest jednostką wojskową wchodzącą w skład sił lądowych Francji i zatrudnia głównie obywateli innych krajów. Legionu nie wolno używać na terenie metropolii - jest to kolejna cecha tej jednostki. W 2009 roku liczba legionów wynosiła około 7,5 tysiąca żołnierzy, choć w niektórych okresach swojej historii było ich znacznie więcej. Na przykład na początku pierwszej wojny światowej ponad 42 tysiące żołnierzy i oficerów było członkami Legionu Légionu.
W legionie zasiadają nie tylko obcokrajowcy, ale także Francuzi, którzy po dołączeniu do jednostki otrzymali nie tylko nowe osobowości, ale także obywatelstwo innego kraju (Kanada, Belgia, Monako). Z reguły tacy ludzie mają poważne problemy z prawem.
Legioniści są często nazywane najemnikami, ale jest to zasadniczo błędne. Francuski Legion Cudzoziemski jest strukturą sił zbrojnych tego kraju, choć dość specyficzną. I podlega bezpośrednio naczelnemu głównemu dowódcy - niegdyś królowi, a dziś prezydentowi Republiki. Legioniści nie mają związku z "dzikimi gęsiami" i nigdy nie mieli ...
Legion składa się z siedmiu pułków czołgów, piechoty, pułków powietrznych i saperskich, a także jednej pół-brygady i oddzielnej firmy spadochronowej. Najbardziej znaną jednostką legionu jest bez wątpienia 2. pułk spadochronowy, który świetnie pokazał się w Azji Południowo-Wschodniej i Afryce. Obecnie lokalizacje jednostek Legionu są następujące:
- Francja;
- Wyspa Majotta (Komory);
- Atol Mururoa na Pacyfiku;
- Zjednoczone Emiraty Arabskie (zatoka perska);
- Kourou w Gujanie Francuskiej;
- Korsyka.
Ciekawe, że 1. Pułk Kawalerii Pancernej został utworzony na bazie kawalerzystów białej armii Wrangla, który uciekł z Krymu. Podział powstał w 1921 roku. Początkowo spośród 156 żołnierzy tego pułku 128 było Rosjanami. W tej grupie było 30 oficerów, w tym jeden pułkownik i generał. Później, już w czasie II wojny światowej, pułk ten był pierwszym z wszystkich sił francuskich, które włamały się do Niemiec.
Najbardziej znanym elementem wyposażenia legionu jest słynny biały kepi (Képi blanc). Te nakrycia głowy to tylko zwyczajna kompozycja. Berety Legii Cudzoziemskiej są zielone, po ich prawej stronie znajduje się symbol jednostki - ikona przedstawiająca stylizowany granat z siedmioma płomieniami. Kepi można nosić z pełną sukienką i na co dzień. Bierze sukienkę tylko z codziennym strojem, nikt nie może odpowiedzieć na militarne powitanie legionisty w pełnym mundurze iz beretem na głowie.
Flaga legionu to panel podzielony ukośnie na dwie połowy, czerwoną i zieloną. W jego centrum znajduje się znak Légion étrangère.
Historia Legii Cudzoziemskiej: 180 lat w służbie Francji
Legion przetrwał trzy republiki, dwie wojny światowe, upadek francuskiego imperium kolonialnego i, ostatecznie, utratę ojczyzny, która przez ponad 130 lat była dla niego Algierią ...
Wszystko zaczęło się od dekretu króla Ludwika Filipa, wydanego 9 marca 1831 roku. W tym czasie sytuacja w państwie francuskim była, delikatnie mówiąc, niepokojąca. Ogromna ilość bardzo niespokojnych ludzi - byli żołnierze armii napoleońskiej, rewolucyjni emigranci z Polski i Włoch, a po prostu łotrzyki o nieznanym pochodzeniu - przemierzali drogi kraju i zagrażali bardzo słabej władzy nowego króla. Większość z nich umiejętnie posługiwała się bronią, co czyniło ich jeszcze bardziej niebezpiecznymi. Zostali powaleni w gangu, wędrowali tam, gdzie było to konieczne i poważnie zadręczali szacownych obywateli.
W tym samym czasie francuska ekspansja rozwinęła się w Afryce Północnej. Dlatego władze wymyśliły genialny pomysł, który pozwala im zabić dwie pieczenie na jednym ogniu: zebrać tych byłych żołnierzy i wysłać ich do walki poza metropolią. Tak więc armia francuska otrzymała znaczne wzmocnienie w postaci zawodowych żołnierzy z prawdziwym doświadczeniem bojowym, a kraj ten pozbył się ogromnej liczby "niepożądanych elementów", które wciąż nie miały miejsca w spokojnym życiu. Jasne jest, że tacy rekruci mogli z czystym sumieniem używać "mięsa armatniego", ponieważ nie żałowali słowa "absolutnie".
Dekret osobno stwierdził, że nowe wojska mogą być używane tylko poza Francją.
Królewska inicjatywa była, jak to mówią, z hukiem. Ogromna liczba wczorajszych wędrowców i gangsterów, przyciągniętych przez możliwość swobodnego karmienia, dach nad głową i perspektywę uzyskania obywatelstwa, zaczęła oblegać rekruterzy. Nowy podział miał jeszcze jedną zaletę: rekruci nie byli pytani o swoją przeszłość, nawet imiona przyszłych żołnierzy nie były zbyt zainteresowane pracodawcami. Nie może być lepiej przystosowany dla osób mających kłopoty z prawem. Być może opowieści o legionistach, którzy uciekli do służby wojskowej dosłownie "spod" gilotyny, są przesadzone, ale fakt, że we wczesnym legionie było wystarczająco dużo morderców i gwałcicieli, jest faktem.
Nowo utworzona jednostka została wysłana do Afryki i tam, ku zaskoczeniu wielu, pokazała się bardzo dobrze. Nowo wybite legioniści wyróżniali się całkowitym odmrożeniem w walce i ostrym nastawieniem do miejscowych, co jednak nie dziwi, biorąc pod uwagę personel.
Od tego czasu zniknął. Obcy legion uczestniczył w większości kolonialnych sprzeczek, które Francja prowadziła w XIX i pierwszej połowie XX wieku. Legioniowie przelali krew na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem może Australii i Antarktydy. Uczestniczyli również w tłumieniu słynnej Komuny Paryskiej, naruszając w ten sposób dekret Ludwika Filipa. Potem była wojna krymska, bitwa pod Alma i oblężenie Sewastopola.
Legion walczył we wszystkich znaczących bitwach pierwszej wojny światowej, został wrzucony do piekła: Verdun, Somme, Gallipoli. Straty wśród legionistów były olbrzymie, ale jeszcze większy był przepływ ochotników, którzy chcieli dołączyć do szeregów jednostki.
Podczas II wojny światowej, z powodu szybkiej kapitulacji Francji, legion został podzielony między przeciwne strony. Część jego bojowników walczyła po stronie "Wolnej Francji" De Gaulle'a, druga dołączyła do sił aliantów, wielu legionistów pozostało we Francji i wspierało reżim Vichy. Po zakończeniu wojny wszyscy pozostali przy życiu legioniści, bez względu na to, dla kogo byli, ponownie zostali przyjęci do jednostki. Politycy przychodzą i odchodzą, ale legion pozostaje.
Jedną z najczęstszych "opowieści" Legii Cudzoziemskiej jest dominacja weteranów SS w jej szeregach po zakończeniu wojny. Ten mit jest szczególnie lubiany w Związku Radzieckim. W rzeczywistości kierownictwo Legionu poczyniło wiele wysiłków, by zapobiec wchodzeniu w swoje szeregi byłych esesmanów. Oprócz zwykłych kontroli, ćwiczył dokładną kontrolę ciała rekrutów charakterystycznych dla tatuaży oddziałów SS. Należy jednak zauważyć, że w latach powojennych w jednostce było naprawdę wielu Niemców z Alzacji.
Z powojennych konfliktów, w których legion uczestniczył, można szczególnie rozróżnić wojny w Indochinach i Algierii. System kolonialny załamał się, a nawet bohaterstwo legionistów nie mogło ocalić Francji przed porażką w obu kampaniach. Musiała opuścić Wietnam i Afrykę.
Jeśli mówimy o czasach współczesnych, pierwszym poważnym konfliktem, w którym uczestniczył Legion Cudzoziemski, była pierwsza wojna w Zatoce. Jednostka była częścią głównych sił francuskich i pokazała swoją najlepszą stronę. Legioniści z ogromnym doświadczeniem walki na pustyni działali znakomicie, ponosząc minimalne straty podczas kampanii.
Potem były wojny bałkańskie i wojna w Afganistanie, gdzie legion znajdował się do 2012 r., I wojna w Mali, która trwa nadal w swojej wolniejszej fazie. Dziś legioniści wykonują nie tylko pracę bojową, ale także uczestniczą w różnych misjach humanitarnych. Od momentu założenia legion uczestniczył w ponad trzydziestu głównych konfliktach.
Kto zostaje zabrany do Legii Cudzoziemskiej
Ta armia nazywała się dziwnie - Legią Cudzoziemską, wydawało się, że żołnierze i oficerowie tego legionu byli ludźmi, którzy kochali wojnę bardziej niż własne życie.
George Lozev
Francuski Legion Cudzoziemski jest prawdziwym "państwem w państwie", izolowaną strukturą "cechową", żyjącą według własnych reguł. Dziś, oczywiście, przejawia się to w mniejszym stopniu niż kilka dekad temu, ale Legion wciąż jest niezwykle zamkniętą organizacją, z koszarami, ośrodkami szkoleniowymi, więziennictwem, a nawet kurortami. Jak dostać się do Legii Cudzoziemskiej? To bardzo proste - wystarczy przyjść do jednego z jego punktów rekrutacyjnych. Bez wezwań, komisarzy wojskowych i prób wycofania się z służby, wszystko odbywa się wyłącznie na zasadzie dobrowolności. Przyjęcie do samej jednostki zostanie opisane poniżej, teraz kilka słów o tym, kto ma szansę dostać się do służby w legionie, i do kogo biała czapka "nie świeci" w ogóle.
Legia to absolutnie nieistotna rasa i rekrutacja narodowości. Kiedyś obywatel Mongolii jeździł pół świata na rowerze, aby dostać się do stacji rekrutacyjnej legionu we Francji. Podział ma wielu imigrantów z Afryki, Europy Wschodniej, Ameryki Łacińskiej, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. To nie ma znaczenia i bojowników religii. W tym samym czasie obowiązuje zasada ogólnych prac niwelacyjnych: Hindusi będą musieli jeść wołowinę, a Żyd lub muzułmanin będzie miał wieprzowinę. Nie zapewniono halal suchych paczek.
Ani poziom wykształcenia, ani status społeczny, ani doświadczenie służby wojskowej nie mają żadnego wpływu na szanse wejścia do legionu. To prawda, że istnieją pewne specjalności, które dają wnioskodawcom określone premie, jeśli w momencie przyjęcia legion odczuwa taką potrzebę. Jak wspomniano powyżej, znajomość języka francuskiego jest również opcjonalna. Jeśli podoba ci się ten legion, szybko nauczy się mówić.
I oczywiście musisz być mężczyzną. Kobiety w erze Legionu nie są w ogóle akceptowane - "żołnierze Jane" nie są tu potrzebni. W całej historii jednostki, jedna angielska dziewczyna, Susan Travers, służyła w niej, ale to raczej wyjątek, tylko zasada potwierdzająca.
Teraz o tym, kto dokładnie nie weźmie udziału w Legii Cudzoziemskiej:
- mężczyźni poniżej 17 lat i powyżej 39,5 lat;
- przestępcy, którzy są zainteresowani Interpolem;
- osoby z nadwagą lub niedowagą;
- ci, którzy cierpią na poważne choroby: rak, AIDS, zapalenie wątroby, cukrzyca;
- uzależnieni;
- osoby z ciężką chorobą psychiczną;
- osoby niepełnosprawne.
Istnieją inne tabu. Legion jest zacięty z tolerancją i wspólnymi europejskimi wartościami, dlatego homoseksualiści tutaj, delikatnie mówiąc, nie są mile widziani. Ta zasada nie jest szczególnie reklamowana, ale wszyscy o niej wiedzą. W 2018 r. Pojawiły się informacje o pojawieniu się byłych legionistów w szeregach ISIS (zabronione w Federacji Rosyjskiej), co oczywiście nie sprawiło, że zarząd dywizji był szczęśliwy. Teraz wszyscy imigranci z muzułmańskiego Wschodu są bardzo dokładnie sprawdzani. Istnieje informacja o całkowitym zakazie wstępu w szeregi legionu wyznawców Proroka Mahometa.
Prawdopodobnie najczęstszym błędnym przekonaniem o Legionie jest obecność w jego szeregach dużej liczby zatwardziałych przestępców. Z jednej strony jest to prawdą - w dywizji jest wystarczająco dużo złych facetów, którzy mają spory z prawem. Jednak czas, w którym Légion étrangère zabrał każdego, dawno już minął. Jeśli jesteś handlarzem narkotyków, mordercą, pedofilem lub gwałcicielem, droga do Legionu jest dla ciebie zamówiona. Rekruci są dokładnie sprawdzani na podstawie Interpolu i nie tylko. Jeśli więc w przeszłości znajdujesz poważne "ławice", najprawdopodobniej ze stacji rekrutacyjnej udasz się prosto do najbliższego posterunku policji. Z drugiej strony, jeśli twoje problemy z prawem są ograniczone do drobnych oszustów lub czyjejś zepsutej głowy, legion zamknie na nich oczy.
Jak dostać się do Legii Cudzoziemskiej
Każdy legionista, obywatelstwo, rasa, wyznanie
twój brat w ramionach Cały czas okazujesz mu solidarność
która powinna zjednoczyć wszystkich członków jednej rodziny.
Z Kodeksu Honorowego Legionisty
Czy zdecydowałeś się służyć w Legii Cudzoziemskiej? Pomyśl jeszcze raz. Czy jesteś gotów zrezygnować ze swojego poprzedniego życia, kariery, rodziny z niezrozumiałych i raczej mglistych perspektyw? Przecież po pięciu latach spędzonych w Legii i uzyskaniu francuskiego obywatelstwa raczej nie powrócisz do swojej ojczyzny. A może jeszcze gorzej: przyniosą cię z jakiejś zapomnianej przez Boga dziury w pudełku pod francuskim tricolor. W końcu legioniści są zawsze na "frontowym końcu", powierzono im najniebezpieczniejsze zadania, w przeciwnym razie po prostu nie będą walczyć.
Jeśli nadal jesteś silny w swoich zamiarach, musisz dostać się do dowolnej stacji rekrutacyjnej, której jest wiele we Francji. Stamtąd wnioskodawca zostanie wysłany do jednego z dwóch centrów kwalifikacyjnych, które znajdują się w Aubagne i Paryżu. Tutaj ci, którzy chcą wziąć udział w testach przejścia legionu i rozmowach kwalifikacyjnych, podczas których ustalono, czy ta osoba jest odpowiednia do służby w jednostce, czy nie. Przy okazji, nie dajcie się zwieść obietnicom "pomocy" w dostaniu się do legionu, nawet francuski prezydent jest bezsilny w tej sprawie.
Oprócz zwykłego wywiadu, zostaniesz poproszony o poddanie się testom na trening fizyczny i poziom inteligencji, możesz także spodziewać się rozmowy z psychologiem. Jednym z najważniejszych etapów selekcji jest aspekt fizyczny, który eliminuje ogromną liczbę kandydatów. Причем причиной может быть даже незначительный сколиоз, о котором сам рекрут может даже и не догадываться.
Очень сложным является собеседование с представителем французской разведки, которое, как правило, завершает цикл отбора. У рекрутов эта часть называется "гестапо". В задачу офицера, который изучил биографию кандидата "от и до", входит поймать его на вранье, а также выяснить уровень психологической устойчивости сидящего перед ним человека.
Как правило, отбор проходит меньше половины претендентов, остальные получают отказ. Причем он может быть как временным - тогда попытку можно повторить в будущем, - так и окончательным, что закрывает двери легиона перед претендентом навсегда.
Служба в Иностранном легионе
В бою, ты действуешь бесстрастно и без ненависти, ты уважаешь своего поражённого
противника, ты никогда не оставляешь ни своих убитых, ни своих раненных, ни своего оружия.
Из Кодекса чести легионера
Выбранных счастливчиков направляют в "учебку" легиона, которая находится в местечке Кастельнодари. Здесь на протяжении четырех месяцев из прибывших будут делать настоящих легионеров не жалея ни сил, ни, само собой, самих новобранцев. Этот период службы практически все легионеры вспоминают с содроганием. Жесточайшая муштра и тяжелейшие физические нагрузки, хронический недосып и скудное питание доводят рекрутов до грани их возможностей. При этом никто не освобождает их от обычных для любой армии "тягот и лишений": нарядов, уборки, подъемов по тревоге. На протяжении всего учебного цикла инструкторы прикладывают все усилия, чтобы сделать жизнь новобранцев еще более невыносимой.
Кроме вышеперечисленного, новобранцу в этот период приходится усиленно заниматься изучением французского языка. За использование другого языка в общении с товарищами строго наказывают. К моменту окончания обучения солдат должен знать около 500 французских слов и четко понимать команды. Помогает совершенствованию лингвистических способностей изучение уставов и песен легиона.
Нередко можно услышать рассказы о полном "беспределе", царящем в легионе, о практике рукоприкладства и жестоких телесных наказаниях, которые применяют к молодым солдатам. Раньше - даже тридцать-сорок лет назад - это было действительно нормой, но сегодня ситуация иная. Нерадивому "духу", конечно, может "прилететь" оплеуха от сержанта или инструктора, но не более того. Издевательства над солдатами в сегодняшнем легионе не допускаются. И уж точно там нет ничего подобного отечественной дедовщине. Ибо главный девиз легиона гласит: Legio Patria Nostra, что переводится "Легион - наше отечество". На долгие годы подразделение действительно становится для солдат и домом, и семьей. Поэтому в легионе вообще не терпят тех, кто пытается зарабатывать авторитет среди товарищей при помощи кулаков.
"Венчает" период обучения двухдневный марш-бросок на 70 км с полной выкладкой. Сдавшие его, получают вожделенные белые кепи и становятся полноправными легионерами. Теперь они могут покинуть легион только тремя способами: после завершения контракта, получив увечье или погибнув в бою. Есть, правда, и еще один способ - дезертирство, но беглецов в легионе очень не любят, к тому же в этом случае происходит заморозка счета военнослужащего со всеми заработанными деньгами.
Новобранцу присваивается новое имя и фамилия в соответствии с его происхождением, на которые он должен отзываться и вносить в различные документы. После года службы легионер может восстановить свои прежние данные или остаться с новыми. При желании можно даже поменять национальность, из англичанина стать канадцем, а из француза - бельгийцем. В первые годы службы контакты новобранца с внешним миром значительно ограничены и находятся под жестким контролем.
После прохождения этапа обучения солдат распределяют по полкам легиона, часть из которых находится за пределами Франции, порой в очень негостеприимных местах. Так, например, постоянным местом дислокации легиона является Французская Гвиана - небольшой клочок земли, заросший тропическими джунглями, на границе с Бразилией. Количество опасных заболеваний, которые можно легко там подхватить, зашкаливает. Тяжелейший климат, полчища разнообразных ядовитых гадов, тучи малярийных комаров и бесконечные болота - далеко не полный перечень испытаний, с которыми придется столкнуться новобранцу, попавшему в Гвиану.
После прошествия полтора-двух лет службы солдата, как правило, отправляют на войну. В последние десятилетия местом подобных командировок обычно является одна из стран Африки или Ближнего Востока. Это может быть не обязательно военный конфликт, а и гуманитарная операция или миссии под эгидой ООН или НАТО.
Первый контракт подписывается легионером на пять лет. Срок последующих может варьироваться от 6 месяцев до 5 лет. Максимум, на что может рассчитывать иностранец в составе легиона, - это звание сержанта. Офицерский состав набирается исключительно из французских граждан. Но при этом офицеры всегда делят с солдатами риск и все тяготы службы.
Нельзя сказать, что военнослужащие Légion étrangère получают какие-то сумасшедшие деньги. Так, например, рядовой легионер имеет минимальный оклад 1205 € в месяц, капрал - 1226 €, а сержант за этот же период может заработать 1351 €. Согласитесь, что по меркам благополучной Европы это совсем немного. Кроме оклада, конечно, существуют и дополнительные выплаты, например, надбавки за прыжки с парашютом или службу за границей метрополии. Во время боевых командировок выплаты, естественно, увеличиваются значительно, все военнослужащие имеют страховку на случай ранения или смерти. Ежегодный отпуск - 45 рабочих дней.
Вообще, служба в легионе - это совсем не про деньги. Взрослый толковый мужик вполне сможет заработать в той же Франции сопоставимую сумму, не рискуя при этом своей жизнью. Люди идут сюда за особым духом жесткого боевого братства, военной романтикой и ведомые желанием стать лучшими в военном деле.
После трех лет службы легионер имеет право на получение французского гражданства, после получения ранения оно предоставляется немедленно. Военнослужащий, прослуживший в легионе более 19 лет, имеет право на пожизненную пенсию. У легиона даже есть своеобразный дом престарелых - местечко под названием Domaine Capitaine Danjou, где ветераны подразделения, не имеющие родных или близких, могут встретить спокойную старость. Ну что же: кто воевал, имеет право у тихой речки помечтать…
Существует еще один миф о том, что легионеры используются для затыкания любых дыр и с потерями в подразделении не считаются. Мол, иностранцы, чего ж их жалеть. В раннем легионе все ровно так и было: легионеры считались сбродом, настоящим "пушечным мясом", который можно использовать без сожаления, но сегодня все обстоит иначе. В настоящий момент Иностранный легион - это одно из самых боеспособных и мотивированных подразделений французской армии, поэтому относятся к нему соответственно. Легион знаменит своим командным духом, железной дисциплиной и солидарностью…
