Ludzie, którzy śledzą aktualności, często słyszą takie słowa, jak miny lądowe, wybuchowe kopalnie lub wybuchowe rozdrobnienie w opisie zdarzeń i incydentów nadzwyczajnych. Dzisiaj, w czasach największego zagrożenia terrorystycznego, nie tylko dorośli, ale i dzieci wiedzą, czym jest miny. Kopalnia o wysokiej wybuchowości stała się ulubioną bronią terrorystów, dzięki czemu można liczyć mieszkańców miast w strachu, zadając bolesne ciosy obiektom infrastruktury społecznej i publicznej. Chociaż dosłownie jakieś 20 lat temu, podobna terminologia dotyczyła partii wojskowej, aw większości przypadków słyszeliśmy o minach lądowych tylko w raportach ze strefy konfliktów zbrojnych.
Pomimo faktu, że taktyka wojenna uległa znaczącym zmianom, miny lądowe są nadal wykorzystywane jako środek powstrzymujący ofensywę wroga. Artyleria wszystkich kalibrów masowo używa amunicji do fragmentacji. Amunicja pancerna i amunicja wybuchowa nadal pozostaje na wyposażeniu jednostek czołgów i sił VET.
Zdolność w ciągu kilku sekund do spowodowania wielkiego zniszczenia i spowodowania znacznych strat sprawia, że miny stanowią główną broń zniszczenia.
Jaka jest różnica między ładunkiem wybuchowym a pociskiem wybuchowym
Należy od razu powiedzieć, że pocisk artyleryjski, minę lub bombę powietrzną to urządzenie amunicji, które może różnić się zasadą wpływu, przeznaczenia i zakresu zastosowania. Jednak we wszystkich wymienionych amunicjach położono jedną zasadę - działanie wybuchowe, tj. efekt uderzający. Wysokim ładunkiem wybuchowym mogą być zarówno miny, jak i pociski. Każda amunicja zawierająca materiał wybuchowy jest silnie wybuchowa. Może to być beton-beton lub wysoko wybuchowy pocisk lub amunicja przeciwpancerna z połączonym działaniem.
Wysoki ładunek wybuchowy jest terminem inżynieryjnym opisującym pewną ilość materiału wybuchowego używanego do wybuchu. Fala uderzeniowa w tym przypadku jest głównym efektem uderzającym. Wtórnymi czynnikami uszkadzającymi wybuch miny są produkty wybuchowe. Materiały wybuchowe mogą mieć bezpośredni lub pośredni wpływ. Z reguły wyładowanie elektryczne, reakcja chemiczna, metoda ognia lub działanie mechaniczne są wykorzystywane do napędzania ładunku o wysokim ładunku wybuchowym. Iskra elektryczna, przewód zapalnikowy są głównym środkiem detonacji stacjonarnego ładunku o wysokim ładunku wybuchowym, podczas gdy mechanizm udarowy, lampa zapłonowa stają się detonatorami amunicji kierunkowej. Materiały wybuchowe zamknięte w powłoce lub pojemniku są już pewnego rodzaju amunicją, gotową do użycia. Wysoko wybuchowy pocisk i bomba są główną amunicją systemów artyleryjskich i lotnictwa, kopalnia jest głównym ogniwem inżynieryjnym i technicznym.
Wysoka skorupa wybuchowa. Zasada działania
Głównym obszarem stosowania amunicji wybuchowej jest niszczenie budynków i konstrukcji, schronów i schronów dla siły roboczej. W terenie i warunkach bojowych są to z reguły rowy i ziemianki, ceglane i drewniane konstrukcje i budynki. Pociski artyleryjskie o wysokiej wybuchowości są najczęściej używane jako narzędzie do strzelania wykorzystywane przez wielkokalibrowe systemy artylerii. Kiedy pocisk trafi w cel, w wyniku eksplozji wybuchowej, następuje silny wybuch przedmiotów. Siła oddziaływania amunicji na przedmioty jest określona przez ładunek wybuchowy. Wysoka eksplozywność charakteryzuje zdolność materiałów wybuchowych w krótkim czasie do stworzenia pewnej ilości produktów wybuchowych, które mogą mieć destrukcyjny efekt.
Im mocniejszy ładunek, tym większy nacisk na otaczającą przestrzeń powietrzną, fala uderzeniowa jest odpowiednio silniejsza. Mówiąc najprościej, działanie wybuchowe, gdy ładunek jest detonowany, przejawia się w rozszczepianiu i odrzucaniu środowiska w punkcie eksplozji. Charakterystyczną cechą pocisków o wysokiej wybuchowości jest specyfika uderzającego działania. W normalnych warunkach, w otwartej przestrzeni, kiedy generowana jest detonacja ładunku o wysokim ładunku wybuchowym, fala uderzeniowa rozchodzi się równomiernie w całym promieniu działania, tracąc intensywność oddziaływania na obiekty o wzrastającej odległości. Gdy ładunek zostaje zdetonowany w zamkniętej przestrzeni lub na ograniczonym obszarze, zwiększa się niszczycielska akcja kopalni. W porównaniu z innymi rodzajami amunicji, pociski o dużej ładowności są znacznie gorsze pod względem wytrzymałości niż czynniki uszkadzające.
Należy pamiętać, że ładunek wybuchowy może być inny. Stopień wybuchowości każdej amunicji zależy od potencjału materiału wybuchowego (EX) i energii wydzielonej przez niego w momencie wybuchu. Wydajność materiałów wybuchowych używanych do napełniania amunicji może być inna. Na siłę i moc wybuchu wpływa określona objętość i skład gazowych produktów w wyniku eksplozji wybuchowej. Trudno jest dokładnie określić rzeczywistą zdolność roboczą materiału wybuchowego, dlatego też wybuchowość pewnego ładunku wybuchowego jest zwykle wyrażana w jednostkach względnych. Co do zasady, wybuchowy efekt materiałów wybuchowych jest porównywany z wynikiem pewnej ilości TNT. Powstały wybuch określonej objętości produktów mierzy się w ekwiwalencie TNT.
Na podstawie tych danych możemy stwierdzić. Moc wybuchowego pocisku jest określona przez liczbę i rodzaj materiału wybuchowego. Zwiększenie liczby materiałów wybuchowych prowadzi do zwiększenia kalibru amunicji. Mocniejsze materiały wybuchowe pozwalają osiągnąć pożądany efekt bez zwiększania kalibru pocisku. Na przykład, w przypadku pocisków przeciwpancernych o wysokich wybuchach, najważniejsze nie jest kaliber, ale pewien efekt uderzający. Ze względu na dużą zdolność penetracji takich pocisków może penetrować głęboko w zbroję, po czym ładunek wybuchowy prowadzi do jej dalszego zniszczenia.
W przeciwieństwie do wybuchowej kopalni lub bomby, pocisk jest amunicją uderzeniową. tj. działanie o dużym oddziaływaniu poprzedzone jest efektem wstrząsu spowodowanym energią kinetyczną lotu pocisku. Lot pocisku może mieć wiszący lub płaski tor lotu. W celu zniszczenia personelu wroga i zniszczenia obrony najczęściej używane są haubice i moździerze. Armatki czołgów i artyleria przeciwpancerna do walki z pojazdami opancerzonymi używa głównie pocisków przeciwpancernych o wysokiej wybuchowości. Głównym zadaniem, które należy rozwiązać w tym przypadku, jest usunięcie pojazdów opancerzonych poprzez pokonanie opancerzonej ochrony.
Różne typy i typy pocisków o wysokiej ładowności
Pociski, miny, bomby, granaty są ognistą bronią niszczenia i mogą mieć różny stopień wybuchu, pierwotny lub wtórny. To określa cel amunicji, w jakim celu jest to jeden lub inny pocisk. Aby osiągnąć duży efekt niszczący i niszczący, stosowane są pociski, w których głównym czynnikiem jest działanie wybuchowe. Wysokie wybuchowe pociski i bomby są używane do niszczenia długoterminowych konstrukcji i schronień polowych. Aby walczyć z ciężkimi pojazdami opancerzonymi, używa się min lądowych działań kierunkowych, pocisków przeciwpancernych o wysokiej ładowności. Ten typ amunicji wyróżnia się ogromną energią kinetyczną posiadaną przez pocisk wystrzelony z lufy. Zdolność przebijania pocisków przeciwpancernych osiąga się dzięki dużej prędkości pocisku i rdzeniu wykonanemu z wytrzymałego stopu metalu. Znajdując się w płycie pancerza, niszczy warstwę powierzchniową, po czym ładunek wybuchowy eksploduje niszcząc płytę pancerza.
W przypadku tej amunicji, której głównym celem jest osiągnięcie określonego rezultatu, działanie wybuchowe ma charakter pomocniczy. Tutaj główny nacisk kładziony jest na inne szkodliwe czynniki. Pociski wybuchowe, takie jak granaty ręczne, służą do niszczenia siły roboczej. Wysoce wybuchowe działanie w tym przypadku służy jako czynnik pomocniczy, dzięki któremu ciało pocisku jest niszczone na małe fragmenty. Podważając fragmenty pocisku lub specjalnie zawarty w składzie fragmentów amunicji, otrzymują ogromną energię kinetyczną, stając się głównym czynnikiem uszkadzającym.
Pociski o wysokiej eksplozji są główną bronią artyleryjską. Ten typ muszli jest najbardziej masywny. Głównym powodem jest wszechstronność tego rodzaju amunicji. Korzystanie z mini i pocisków tego typu może jednocześnie osiągnąć nie tylko zniszczenie obrony i infrastruktury, ale także pokonać wroga. W przeciwieństwie do amunicji wybuchowej, wysoko wybuchowe bomby i pociski fragmentacyjne mają grubą skorupę i mniejszą masę ładunków wybuchowych. W tym przypadku względna masa samego pocisku jest znacznie wyższa.
Dziś pociski o wysokiej ładowności są prawie zatłoczone przez wysoko wybuchową amunicję do fragmentacji. Nowoczesne typy pocisków posiadanych przez systemy artylerii, pozwalają na rozwiązanie pełnego zakresu zadań na polu bitwy. Do zniszczenia dużej obrony i długoterminowych fortyfikacji wykorzystuje się wybuch objętości amunicji. Jeśli chodzi o amunicję przeciwpancerną o wysokiej amunicji wybuchowej, nadal pozostają na wyposażeniu czołgów jako główny środek niszczenia wrogich pojazdów opancerzonych. Pojawienie się skumulowanej amunicji znacznie zwiększyło zdolności taktyczne obrony przeciwczołgowej. Kopalnia ziemi długo pozostanie prawie głównym środkiem walki na polu bitwy.
