Działko kal. 122 mm z próbką 1931/37 zostało stworzone jako system artylerii, aby wzmocnić atakujące oddziały i jako narzędzie do przebicia się przez obronę wroga. Podstawą nowego zmodernizowanego działa było 122-mm armata A-19 z modelu 1931, zainstalowana na nowym wozie z pistoletu z haubicy ML-20. Główne prace modernizacyjne przeprowadzono w zakładzie nr 172 w Permie pod kierownictwem znanego radzieckiego projektanta systemów artyleryjskich F.F. Petrova.
Historia tworzenia i główne cechy projektu
Po przeprowadzeniu testów naziemnych w 1939 r. Do serii wprowadzono nowy pistolet ze wskaźnikiem GAU 52-P-471A. Nazywany działem Corps Gun 122 mm. 1931/37, pistolet zaczął służył w jednostkach artylerii Armii Czerwonej. Przez lata produkcji, w latach 1935-1946, trzy radzieckie przedsiębiorstwa produkowały 2926 sztuk dział 122 mm obu modyfikacji.
Nowy system artyleryjski miał wysokie właściwości ogniowe i balistyczne. Stabilny wózek z dwoma parami kół miał dobrą zwrotność. Beczka pistoletu miała hydropneumatyczny nakatnik i hydrauliczny hamulec odrzutu typu wrzeciona. Kąt podniesienia beczki 44-kalibru wynosił 65⁰, co umożliwiło prowadzenie skutecznego ognia wzdłuż przegubowej trajektorii na duże odległości.
Główna taktyczna i techniczna charakterystyka działa pistoletowego o średnicy 122 mm
- Kalkulacja - 9 osób.
- Waga bojowa - 7 117 ton.
- Ładowanie oddzielnie rękawem.
- Początkowa prędkość wybuchowego pocisku o wysokiej eksplozji wynosi 800 m / s.
- Kąt pionowego prowadzenia: od -2 do +65 stopni, kąt poziomego prowadzenia - 29 stopni.
- Szybkostrzelność: 3-4 strzały / min.
- Maksymalny zasięg strzelania wynosi 20 400 m.
- Główne rodzaje amunicji: fragmentacja wybuchowa, wskaźnik przebicia pancerza, rozbijanie betonu, pociski chemiczne.
- Waga pocisku rozrywającego o wysokiej wybuchowości - 25 kg.
- Czas transferu z podróży do walki: 8-10 minut.
- Rodzaj transportu: transportowany przez Komintern, ciągniki I-12, ciągniki o różnych modyfikacjach.
Radziecki dział 122 mm był głównym artylerii pułków artylerii, brygad i korpusów podczas walk na rzece Chalkin-Gol, podczas wojny sowiecko-fińskiej w latach 1939-40, a także w bitwach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Pistolet był aktywnie wykorzystywany podczas bitwy moskiewskiej w 1941 r., Podczas kontrofensywy wojsk radzieckich pod Stalingradem i na Wybrzeżu Kurskim. Ponadto broń była używana do salutów, stając się symbolem Wielkiego Zwycięstwa.
Zdjęcie
