Lekki karabin maszynowy Lewisa (Lewis): historia stworzenia i cechy

Karabin maszynowy Lewisa to legendarny angielski lekki karabin maszynowy, który brał udział w obu wojnach światowych. Jest to jedna z najbardziej rozpoznawalnych broni minionego wieku. Karabin maszynowy Lewisa zdołał wziąć udział zarówno w rewolucji rosyjskiej, jak iw wojnie secesyjnej. "Lewis" można nazwać najbardziej udanym karabinem maszynowym z tego okresu.

Karabin maszynowy Lewisa miał oryginalny wygląd i naprawdę wysoką charakterystykę bojową, dzięki czemu pistolet maszynowy pozostawał w użyciu przez tak długi czas. Charakterystyczną cechą karabinu maszynowego Lewisa jest kształt obudowy lufy, która bezbłędnie rozpoznaje tę broń.

Historia stworzenia

Karabin maszynowy Lewisa został opracowany przez Samuela Maca Maple'a w Stanach Zjednoczonych w 1911 roku. Ta broń została opracowana przez pułkownika armii amerykańskiej Isaaca Newtona Lewisa. Początkowo chciał wykonać sztalugowy pistolet maszynowy i wyposażyć go w chłodzenie wodne, ale potem zatrzymał się na pierwotnym pomyśle wymuszonego chłodzenia powietrzem lufy. Należy zauważyć, że nikt po Lewisie nie użył podobnego schematu w projekcie broni.

Lewis zaoferował swój karabin maszynowy do uzbrojenia amerykańskiej armii, kilka próbek broni przeszło nawet testy, ale przywódcy wojskowi USA uważali ten karabin maszynowy za mało obiecujący i nie warty uwagi. Po tej porażce Lewis przeszedł na emeryturę i przeniósł się za granicę, najpierw do Belgii, a następnie do Wielkiej Brytanii. To Belgowie najpierw zainteresowali się nowym karabinem maszynowym, aw 1913 r. Uruchomili go. Wydanie lekkiego karabinu maszynowego Lewis zostało ustanowione w zakładach BSA (Anglia).

W 1914 r. Karabin maszynowy został ochrzczony w walce - rozpoczęła się wojna światowa w Europie. Po jego rozpoczęciu zapotrzebowanie na karabin maszynowy Lewisa rosło w niespotykanym wcześniej tempie, BSA rozszerzyła produkcję, ale mimo to nie mogła zrealizować wszystkich zamówień. Dlatego niektóre zamówienia zostały złożone w Stanach Zjednoczonych.

Niemieccy żołnierze piechoty nazywają karabin maszynowy Lewisa "grzechotnikiem" za charakterystyczny dźwięk jego pracy i chętnie wzięli go za trofeum. Następnie "Lewes" zostały zmienione pod wkładem Mauzer i z powodzeniem użyte w walce. Szczególnie podobał mi się karabin maszynowy Lewis niemieckie oddziały szturmowe.

Ten karabin maszynowy przybył do Rosji już w 1913 roku: kilka egzemplarzy zakupiono do testów w Oficerskiej Szkole Strzeleckiej. Jednak rosyjskie wojsko "Lewis" nie podobało się, szczególnie wiele skarg dotyczyło krótkiej żywotności lufy karabinu maszynowego.

Jednak ten karabin maszynowy nie został zapomniany w Rosji, stały się szczególnie potrzebne w czasie wojny. W 1915 r. Rząd brytyjski przyznał Rosji prawo do wszystkich "Lew", dokonanych przez brytyjskie rozkazy w Stanach Zjednoczonych. Dostawy rozpoczęły się już w przyszłym roku. Również w Rosji dostarczono karabiny maszynowe Lewis, wyprodukowane w Anglii pod angielską wkładką .303. Amerykańskie karabiny maszynowe zostały wykonane pod patronatem Mosina 7,62 mm.

Lekkie karabiny maszynowe Lewisa były aktywnie wykorzystywane w rosyjskim lotnictwie. Dodatkowy uchwyt, giltsosbornik i ogranicznik płomienia zostały zainstalowane na nim. Czasami zdejmowali pokrywy: nadlatujący strumień powietrza chłodził bagażnik w wystarczającym stopniu.

Przed rewolucyjnymi wydarzeniami Rosja zdołała dostarczyć ponad 10 tysięcy sztuk tej broni, więc zostały one aktywnie wykorzystane podczas wojny secesyjnej. Na przykład "Lewis" był uzbrojony w osobistych strażników legendarnego Machno.

"Lewes" w dość dużych ilościach przechowywano w radzieckich magazynach wojskowych. Po rozpoczęciu wojny zostali zapamiętani i wysłani na front. Jest słynna fotografia żołnierzy Armii Czerwonej uzbrojonych w te karabiny maszynowe maszerujące na słynną paradę 7 listopada 1941 roku.

Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku Brytyjczyków. Pod koniec lat 30. brytyjska armia zaczęła zmieniać "Lewisa" na bardziej nowoczesną "Bren". Podczas lotu z Francji zginęła ogromna liczba małych broni, więc Lewis znów musiał wrócić do służby. Niemcy również używali tych karabinów maszynowych, pojmanych w postaci trofeów. Zasadniczo uzbrojeni byli w części Volkssturmu.

Ostatnim wielkim konfliktem na ten karabin maszynowy była wojna koreańska.

Karabin maszynowy i zasada jego działania

Praca automatycznego karabinu maszynowego polegająca na usunięciu części gazów proszkowych z lufy. Tempo pracy automatyzacji (szybkostrzelność) reguluje dźwig na komorze gazowej. Tłok gazowy cofnął się, włączył sprężynę zwojową (jak w zwykłym zegarku) i obrócił magazynek poprzez specjalny mechanizm. Beczkę zamknięto, obracając śrubę, której ograniczniki znajdowały się w rowkach odbiornika. Mechanizm spustowy pozwalał tylko na automatyczny ogień.

Karabin maszynowy Lewisa składał się z następujących elementów: beczki z obudową i chłodnicą, odbiornik, śruba i śruba, magazyn o specjalnej konstrukcji, mechanizm spustowy z rączką, sprężyna odrzutowa.

Spiralna sprężyna jest również unikalną cechą tego karabinu maszynowego: nigdy potem nie została użyta w broni. Aby dokręcić sprężynę w zestawie do karabinu maszynowego w zestawie mały specjalny klucz.

Wiosna rozwinęła się i włożyła wkład do komory, po czym wykonano strzał.

Główną cechą karabinu maszynowego Lewisa była obudowa, która mocno wspierała wymiary lufy broni. Po wypaleniu gazy prochowe wytworzyły obszar podciśnienia w tylnej części obudowy, który wciągał przez nie zimne powietrze, które ochładzało żeberko. Składany dwójnóg przymocowany do obudowy.

Nie mniej interesujące i konstrukcja sklepu tego karabinu maszynowego. Miał kształt dysku, a naboje były rozmieszczone w kilku rzędach: w dwóch lub czterech. W przeciwieństwie do większości istniejących sklepów, nie zawierała sprężyny zasilającej. Wkłady były zasilane za pomocą specjalnego mechanizmu, który został aktywowany przez występ na bramie. Taki sklep można uznać za jedną z pierwszych prób rezygnacji z dostawy taśmy.

Bezpiecznik został zainstalowany na odbiorniku.

Czterdzieści siedem rund zostało rozstrzelanych w ciągu zaledwie sześciu sekund, więc karabinów maszynowych uczono, aby zwolnić palec od spustu przy liczbie "trzech". Zabytki składały się z kolumny i celownika umieszczonego na końcu obudowy. Widok z tyłu miał dwie pozycje: na 600 jardów (około 500 metrów) i drugą, przeznaczoną do strzelania na większe odległości. Przeciwlotniczy "Lewis" wyposażony w specjalne celowniki, wykonany z drutu.

Belgowie, którzy po raz pierwszy przyjęli ten karabin maszynowy, nazwali "Lewisa" "karabinem maszynowym, którym można biec". I tak naprawdę było. Mimo imponujących rozmiarów karabin maszynowy ważył tylko dwanaście kilogramów, co było bardzo niewielkie. Większość próbek ówczesnej broni była chłodzona wodą, wyposażona w obrabiarki i ważyła ponad trzydzieści kilogramów. Jest oczywiste, że taki karabin maszynowy z trudem można wykorzystać w operacjach ofensywnych.

Charakterystyka wydajności

Film z pistoletem maszynowym

Obejrzyj wideo: Chauchat: Shooting, History, and Tactics (Kwiecień 2024).