W tym przeglądzie omówimy nie brukowiec (który, jak wiemy, jest bronią proletariatu), ale znacznie bardziej technologiczne adaptacje, które wymagają pewnej pomysłowości w produkcji. Ten rodzaj arsenału ma ponad tuzin tytułów, więc dotykamy tylko niektórych z nich. Następnie, jeśli czytelnicy są zainteresowani, będziemy nadal rozmawiać o fikcjach broni, które są sprytnymi bezdomnymi geol. Ale najpierw -
Nastoletnie gangi Azji Środkowej
Mówiąc o nieokiełznanej przestępczości nieletnich w czasie II wojny światowej, historycy najczęściej wspominają Rostowa-Papę i Odessę-Mamę. Robi się to jednak niechętnie, ponieważ w tym czasie było dość dość "dorosłej" zbrodni. Przypominają też film "Bastards" i jego podobni. W międzyczasie rzeczywistość rzeczywistości była czasem gorsza niż specjalność reżysera. Bezdomne dzieci gubiły się w gangach i zatruwały życie domowników, prawie tak samo złe jak najemcy. Stało się to prawie w całym ZSRR. Dziwne, jak mogłoby się wydawać, Azja Centralna, jak wiadomo, była głęboko w tyle w latach wojny, nie uniknęła tego losu. To tutaj ewakuowano dzieci z sierocińca, bezdomne dzieci, które straciły rodziców, a nawet nieletnich skazanych za drobne przestępstwa.
Wiele z tego, co te gawrosy zwykły zastraszać człowieka na ulicy, przenosi się do naszych czasów i jest z powodzeniem używane przez ich wyznawców. Rozważ kilka próbek broni "ulicznej".
Złocenie, "piorun" lub zapałki
Jak sama nazwa wskazuje, musi być wykonana z ołowiu. Jest to mały wlewek tego metalu, zaciśnięty w dłoni, aby wzmocnić uderzenie. W rzeczywistości był to twardy i ciężki przedmiot, który można było zaciśnąć w pięść. Może to być mały kamień, duża śruba z nakręconymi nakrętkami. Często używane nawet pudełko zapałek, które gra rolę broni psychologicznej. Faktem jest, że zapałki nie były pakowane do pojemników kartonowych, lecz do tych wykonanych z cienkiego forniru. W kontakcie ze szczęką przeciwnika ta "broń" wydała trzask, który przypominał odgłos złamanej kości. Najważniejszą rzeczą nie było urazy żony, ale szybkie zneutralizowanie ofiary, podczas gdy ona dotknęła poszukiwania złamania. Krewni tego rodzaju broni byli
Mosiężne kostki
Kisten jest znany człowiekowi od czasów starożytnych, podczas gdy kastety są znacznie młodsze. Szczotka jest znana jako obciążnik na końcu liny, łańcucha lub innego elastycznego połączenia. Prosty footcloth z zawiniętym w niego gładkim brukiem może stać się najprostszym wariantem kisten. Podobne urządzenie wykonuje się w jednym z filmów Stephena Sigala, tylko zamiast ściereczki ma ręcznik, a zamiast bruku - kulę bilardową. To "urządzenie" otrzymało nazwę "wygasła" wśród punków lat czterdziestych i pięćdziesiątych. Następnie zaczęto wywoływać kolejne urządzenie, które omówimy poniżej. Cios w głowę przeciwnika wysłał mu nokaut: nie chcę kraść tego, co się nazywa!
Czasami gruby sznur był używany jako elastyczne więzadło, na przykład z gitary. Jako ładunek nałożono na niego kilka dużych nakrętek. Technika aplikacji tutaj różniła się od pędzla. Ważne było, aby nie ogłuszyć wroga, ale aby uderzyć go w zadrękę, w wyniku czego struna przecięła miękkie tkanki. Takiej broni rzadko używano podczas nalotów, a raczej była to walka na temat "kto jest lepszy". Dla przywódców gangów ulicznych ważne było, aby jak najwięcej nacięć na wroga, "malować" go. Następnie termin zaczął oznaczać stosowanie powierzchniowych ran za pomocą maszynki do golenia lub innej ostrej broni.
Mosiężne kolana są logiczną kontynuacją świni. Dosłownie przetłumaczone z francuskiego, nazwa oznacza "puzzle". Ale Francuzi nie byli odkrywcami "puzzli", ponieważ pierwsze kastety były używane w średniowiecznej Japonii. Były to cztery kolczyki z kolcami z kolcami. Kolce były często posmarowane trucizną, ale bez nich mogły sprawić kłopoty przeciwnikowi. Jedyną wadą tej broni była umiejętność złamania palców, ale Europejczycy (prawdopodobnie tylko Francuzi) wymyślili podpórkę pod nadgarstki, jednocześnie służąc jako wzmacniacz uderzeniowy.
Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej kastety były produkowane przemysłowo jako broń pomocnicza dla żołnierzy niektórych armii europejskich (Niemcy, Anglia itd.), Ale wśród punków nie było to zbyt powszechne. To jasne: idź i znajdź metal nadający się do rzucania, jeśli w kraju wszystko jest na froncie i wszystko służy zwycięstwu.
Przekłuwanie broni cięcia
Prawdopodobnie nie będziemy rozmawiać o różnych rodzajach noży, ponieważ temat został szczegółowo przeanalizowany przez różnych autorów. W warunkach wojennych chuligani mieli głównie noże kuchenne, do butów, maszynki do golenia i nożyczki. Nawet "róża", tj. wąskie gardło z ostrymi fragmentami, trudno było znaleźć. Szklane pojemniki w dużych ilościach wysyłano na front w celu produkcji zapalniczek przeciwpancernych. Warto wspomnieć o "pyle" - ostrym kawałku cyny, którego część została owinięta w szmatę i utworzyła uchwyt. Pomimo prostoty była to potężna broń. Miękki metal, uderzając w kość (z reguły to żebro), łatwo zgiął się, pochylił wokół przeszkody i dotarł do ważnych narządów. I prawie niemożliwe było wyciągnięcie "wycieraczek" bez pomocy chirurga.
Dubs i "torebki"
Z grubsza rzecz biorąc, wszystko, co mogło ogłuszyć wroga wzdłuż grzbietu, było tutaj odpowiednie. Być może najmniej popularna broń wśród młodych, ale już zawodowych rabusiów. Niepopularność była spowodowana niedogodnością noszenia. Z mniej lub bardziej ważkim "argumentem" w rękach, nie uciekniesz daleko, a taktyka chuliganów była najczęściej "polecana, wybierana, uciekana". Rozmaite przysmaki, takie jak japońska tonfa, były nieznane w latach czterdziestych i pięćdziesiątych, a zwykły krótki kawałek patyka nie wyglądał na przerażającego dla laika. Może utknąć z paznokciami, ale było to niewygodne. Co było dobre, można było rozedrzeć ubrania, własne (po zużyciu) lub ofiary (po uderzeniu) - bez różnicy.
Alternatywą dla pałeczki była mała płócienna torba wypełniona mokrym piaskiem. Taka broń była zwarta, nie pozostawiła śladów pobicia na ofierze, a jeśli to konieczne, piasek mógł zostać szybko wytrząśnięty i przyniesiony do policjanta przez spokojnych przechodniów. Znacznie później takie urządzenie zostanie przyjęte przez amerykańskich gangsterów, a następnie przez policję. Tylko zamiast woreczka piasek zostanie zapakowany w wąską długą torbę dżinsu. Jednak mieszkańcy zamorskiej potęgi nie po raz pierwszy wykorzystują pomysły innych ludzi.
Wniosek
Z rozmysłem nie wspomnieliśmy o wielu innych typach broni ulicznej, ograniczając się jedynie do tego, co można znaleźć w rękach młodocianych zbójców czasów wojskowych. W kolejnych częściach przeglądu przyjrzymy się bardziej nowoczesnym próbkom.
