Tank T 34M - czołg średni podczas II wojny światowej. Celem tego projektu była modernizacja T34 i wyeliminowanie wszystkich jej niedociągnięć. Zewnętrznie samochód był hybrydą radzieckiego T34 i niemieckiego PzKrfw III i otrzymał indeks A-43.
Historia powstania czołgu T-34M (A-43)
Pomimo wielu zalet T 34, ten samochód miał kilka drugorzędnych, ale wciąż niezbędnych do wyeliminowania niedociągnięć. Głównym problemem było pionowe zawieszenie resoru, które nie było tak niezawodne, jak byśmy chcieli. Ona z wielkim trudem utrzymywała cerę czołgu w 30 tonach. Postanowiono zastąpić go torsami, ale nie można było zrealizować tego pomysłu bez przeróbki kapitałowej całego podwozia. Jednak w 1940 roku projektanci otrzymali zadanie opracowania tego projektu, który pierwotnie nosił nazwę T-34T.
Szkic nowego projektu został sprawdzony przez specjalną komisję w styczniu 1941 roku. Projekt był lubiany przez wojsko i został natychmiast zatwierdzony przez przywódców NKTP i KO. Zalecono poprawę, aby zwiększyć grubość przednich arkuszy pancerza do 60 mm, a także zainstalować planetarną skrzynię biegów, ale jednocześnie utrzymać silnik w pierwotnej formie. Szereg poprawek zaproponowano po ostatecznym zatwierdzeniu projektu w lutym 1941 r. W związku z tym konieczne było użycie spawanej wieży z wytłoczonych części lub odlanie o grubości ścianki 50-52 mm i włazu w wieży dowódcy.
Produkcja prototypów w ilości 2 sztuk rozpoczęła się w marcu 1941 roku. W trakcie wstępnego przygotowania przeprowadzono próby zawieszenia drążka skrętnego na jednym z T34. Tak więc, trzy rolki nośne zostały usunięte ze zbiornika, a arkusze stalowe z wycięciami dla torsów zostały przyspawane do dna 20 mm płyt. Więcej w podwoziu niczego nie zmieniło. Równolegle demontaż skrzydeł i broni. Chociaż wynikowa maszyna nie miała nic wspólnego z pierwotnym projektem, w raportach jest określana jako T-34T, a nie M.
Podczas testów czołg wykazał taką samą charakterystykę prędkości z T34. Jednak nowy model był bardziej płynny. Do kwietnia 1941 r. Wdrożono wszystkie ulepszenia i dostarczono 6 zestawów części zamiennych do A-43.
Wymagania projektu
Zgodnie z układem, projektami jednostek transmisyjnych, podwozia i TTX, twórcy przedstawili następujące wymagania:
- Wieża w świetle o średnicy 1700 mm pozwoliła na swobodne i wygodne umieszczenie współosiowej armaty 76 mm z działkiem maszynowym DT, urządzenia do celowania i celowania dowódcy czołgu, strzelanie i ładowanie.
- Obecność i umiejscowienie wieży obserwacyjnej dowódcy pozwala dowódcy czołgów i formacjom stale monitorować pole bitwy, kierować załogą i jednostką zarówno na sygnały, jak i na radio.
- Liczba i położenie amunicji (103 naboje, z czego 55
na boki) przewiduje prowadzenie intensywnego strzelania co najmniej 6 rund na minutę. - Miejsca pracy kierowcy (po prawej) i operatora radiowego (po lewej) zapewniają wygodną kontrolę nad czołgiem, stacją radiową i celowaniem w ogień z karabinu maszynowego dziobowego.
- Dla lepszej widoczności czołg posiada 15 pryzmatycznych instrumentów widokowych i zestaw urządzeń do obserwacji, które zapewniają dobrą widoczność ze zbiornika.
- Umieszczona kompaktowo skrzynia biegów umożliwia swobodny dostęp do jednostek. Pozycjonowanie pół-elastycznego połączenia pomiędzy skrzynią biegów, głównym i pokładowym sprzęgłem zapewnia wymienność jednostek, ułatwia instalację i demontaż w warunkach polowych.
- Podwozia - indywidualny typ skrętny z rolkami o wewnętrznej amortyzacji pozwalał na uwolnienie wewnętrznych wymiarów zbiornika, zmniejszenie masy podwozia, zniesienie użycia
rzadka naturalna guma do gumowych wałków do 550 kg. Ponadto zmiana skrętów jest znacznie łatwiejsza do przeprowadzenia w polu niż zmiana sprężyny lub zawieszenia sprężynowego.
Co nowego w T-34M (A-43)
Prace nad czołgiem rozpoczęły się w styczniu 1941 r. Zgodnie z projektem konieczne było zwiększenie średnicy i wysokości zbiornika, ale także zmniejszenie szerokości kadłuba. Prześwit samochodu został zwiększony o 50 mm. W przypadku czołgu opracowano specjalną wersję silnika wysokoprężnego B-5, ponieważ liczba koni mechanicznych samochodu wzrosła do 600. Pojemność zbiornika paliwa wzrosła również o 140 litrów. Jeśli chodzi o transmisję, pozostała ta sama, ale w celu poprawienia charakterystyki ruchu drogowego miał on korzystać z demultiplikatora. W rezultacie T 34M otrzymał 8 biegów do przodu i 2 prędkości tylne.
Większość zmian w nowym modelu otrzymała podwozie. Teraz zamiast 5 kół jezdnych użyto 6 mniejszych i podwójnych rolek z indywidualnym zawieszeniem skrętnym. Zmniejszyli także szerokość torów do 450 mm, co nieznacznie zwiększyło obciążenie na ziemi.
Koniec historii czołgu T-34M (A-43)
Pomimo swoich zalet, 22 czerwca 1941 r. Nie ukończono modelu T-34M. Prace nad A-43 nie mogły być kontynuowane, ponieważ z powodu wybuchu drugiej wojny światowej, konieczne było masowe wytwarzanie T34, ponieważ jego produkcja została już ustanowiona.
