W poprzedniej publikacji spojrzeliśmy na arsenał chuliganów z lat czterdziestych. Teraz musimy cofnąć się o prawie dziesięć lat i pół. Faktem jest, że chuligani zawsze mieli cały sprzęt na swoich rękach, i wykorzystali to z powodzeniem. Rekonstrukcja była potrzebna dopiero w latach pięćdziesiątych, a główny nacisk położono na "broń ukrytego przenoszenia". W końcu policja nie drzemała - a za mosiężne kłykcie w kieszeni można wpaść w kłopoty. Dlatego punki tamtych czasów podążały ścieżką japońskich chłopów i miejscowych ninja. Zastanów się kilka przykładów tego, co chuligani z lat pięćdziesiątych, a później z nimi.
"Rumianek"
Jest to najczęstsza łodyga łopaty, która jest mocno osadzonym narzędziem z dużego mechanizmu. Po wojnie nie było problemów z takim dobrem. To prawda, że metal w powojennym był "napięciem", aw ZSRR były pociągi nie tylko z trofeami, ale także z metalami nieżelaznymi i żelaznymi - czyli z żelaza i stali. Więc co, co i sprzęt wojskowy na polu bitwy wystarczy. W pobliżu stalowni powstały "skarpas", w których okresowo grzebali robotnicy i chuligani. Gdyby fortuna była faworyzowana, to na takim wysypisku można było znaleźć kilka skręconych karabinów, z których można było zebrać jednego robotnika. Ale był to rzadki sukces, a często duże narzędzia stały się celem punków. Po prostej rewizji uzyskano buławę. To prawda, że taka broń nie otrzymała dużego rozpowszechnienia: niewygodne było noszenie i używanie. Dlatego stała się znacznie bardziej popularna wśród chuliganów:
Łańcuch rowerowy i jego pochodne
Będąc rannym na pięści, łańcuch wielkich staje się rodzajem mosiężnych kostek. To prawda, że taka broń może spowodować obrażenia nie tylko wroga, ale także właściciela, ponieważ nie ma on wsparcia. Dlatego tak zwana "kiełbasa" stała się znacznie bardziej rozpowszechniona. Dowodem na jej popularność może być fakt, że wygrała wzmiankę w powieści braci Strugackich, "Obarczona złem". "... weź łańcuszek rowerowy, szczelnie owinąć go taśmą składającą się z dziesięciu do dwunastu warstw, a otrzymany przedmiot chwycić na każdym końcu i pokonać ...". Zagraniczni pisarze również złożyli hołd temu łańcuchowi rowerowemu. W jednej z powieści J. H. Chase'a jest uzbrojona w młodzieńczy najeźdźca. Strajk łańcuchowy jest w stanie zadać ciężką, zranioną ranę. Nieprzyjemne, ogólnie rzecz biorąc, urządzenie.
Tutaj warto wspomnieć o zwykłych łańcuchach - tych, na których trzymane są psy. Hooliganie nie wprowadzili tutaj żadnych ulepszeń - i tak to się skończy.
Pas armii
Jest znany każdemu, kto został powołany w szeregi Armii Radzieckiej (rosyjskiej). Sam pasek krajowego żołnierza (marynarza) jest dość dobrą elastyczną bronią, jak custen. Ale jego modyfikacja jest również znana - z zapętlonym ołowiem. "Waga" uzyskana tą metodą często stała się sporym argumentem w sporze. Jednak do produkcji takiej broni wymagane było lutowanie kwasu i strumienia - ale obie z reguły zostały znalezione przez żołnierzy. Doświadczeni poborowi jako znak lokalizacji dla nowo przybyłych mogli pokazać sposób szybkiego odpięcia paska. Z małą praktyką można ją usunąć jednym błyskawicznym ruchem, a tam już - strzeż się, przeciwniku!
"Trosik"
Cytaty nie są tu przypadkowe, ponieważ ten rodzaj broni nie jest kablem. Konstrukcyjnie jest to metalowa osłona z niektórych rodzajów kabli, do których kulki są wciskane z łożyska. Główna sztuczka tutaj - nie przesadzaj z ich liczbą. Piłki muszą mieć pewną przestrzeń do "manewru". Po uderzeniu każda piłka ma swoją własną masę i przyspieszenie. Innymi słowy, jeśli podobna "konstrukcja" uderzy wroga z tyłu głowy, wtedy otrzyma tę samą siłę na czoło (oczywiście, jeśli długość "kabla" wystarczy, aby pokryć głowę).
Szczyt
Przebijana broń jest podobna do sila, ale wygląda bardziej imponująco. Wykonany jest z gwoździa "dvuhsotki", położonego pod tramwajem. W ten sposób spłaszczony gwóźdź był używany głównie do zastraszania wroga i zadawania ran kłutych. Wątpliwe zalety tego urządzenia to łatwość wykonania i wspaniały wygląd. Niektórzy entuzjaści, przy pomocy pilnika, uzupełniali spłaszczone paznokcie szokowymi zębami (w slangu - "jelito"). Rękojeść takiej broni była często nieobecna lub została zastąpiona jakimkolwiek kawałkiem drewna, do którego mogłoby dojść takie ostrze.
"Klub KGB"
Trudno powiedzieć, czy ta broń była związana z Komitetem Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR, ale wśród chuliganów znana jest pod tą nazwą. Wygląda jak zwinięty magazyn, z którego jest zrobiony. Jest skutecznym narzędziem do jego właściwego zastosowania. Lepiej uderzać nie ciosami w bok, ale w koniec. Chuligani z doświadczeniem biją do punktu między nosem a górną wargą. Takie baty były bardzo bolesne, aw przypadku pojawienia się policji można było otworzyć czasopismo i udawać bycie "frajerem", spragnionym wiedzy. Taka broń była bardzo rzadko używana przez chuliganów. Być może wynikało to z faktu, że czasopisma rzadko wpadały w ich ręce.
Cień bezwładności
Pod tą trudną nazwą jest kawałek metalowej rury. W przeciwieństwie do "pałki KGB" jest to raczej broń agresji. Niektórzy entuzjaści robili taką broń z lasek, ale był to dość żmudny proces. Konieczne było wywiercenie otworu w kijku, a następnie zatopienie jego końców. Dzięki sekcji rur wszystko było znacznie prostsze. Napełniono go małymi frakcjami na jedną trzecią objętości, po czym końce nitowano lub zamykano zatyczkami na nici. Zasada działania jest jasna: podczas huśtawki element ważący jest najpierw przesuwany do rączki, a w chwili uderzenia pędzi do przeciwnego końca.
Uderzenie pałką spowodowało poważne obrażenia i mogło być śmiertelne.
Mówił
Zwykłe narzędzie do robienia na drutach w rękach chuliganów stało się bardzo szkodliwą bronią. Noszenie igły do robienia na drutach nie jest zabronione przez prawo, a dzięki temu można spowodować wiele kłopotów z przeciwnikiem. Szczególnie popularne igły do robienia majtek do dżinsów. Została umieszczona w sub-pieczęcie szwów, skąd łatwo sięgnęła i utknęła w nieprzyjacielu. Ze względu na subtelność i ostrość igły zadawały niebezpieczne rany, często prowadząc do wewnętrznego krwawienia.
To nie jest pełna lista arystann chuliganów. Być może nadal będziemy musieli powrócić do tego tematu, ale na razie chciałbym życzyć czytelnikom, aby nie spotkali się z żadnym z powyższych lub ich właścicieli.
